‘Reel’ focus

Heylabakes!
Amaai, en zo is er plots weer anderhalve maand voorbij en heb ik deze blog danig verwaarloosd!

Zij die mij al langere tijd volgen, weten dat zo’n fases niet abnormaal zijn. Vaak komt dit door een combinatie van drukke dagen en een beetje futloosheid of desinteresse. Als bloggen opeens als een extra taak in de lijst voelt, dan is het beter om eventjes afstand te nemen. En dit is precies wat deze keer ook gebeurde.

Ik heb de laatste tijd echt moeite met mijn concentratie en focus. Niets lijkt mijn aandacht te kunnen vasthouden en mijn hoofd is heel wispelturig en chaotisch.
Hoe dit komt is moeilijk exact aan te duiden, maar zeker is is dat mijn gsm er geen goed aan doet. Die verdomde reels op alle apps zijn echt monsterlijk! Ik betrap me zo vaak op eindeloos scrollen, zonder echt geïnteresseerd te zijn. Maar toch blijf ik gaan naar het volgende filmpje, tot ik echt belachelijk veel tijd heb verkwansd. Hatelijk van mezelf.
Dus ja, ik moet dat echt afleren. Gsm ver weg leggen en aanwezig leren zijn bij wat ik doe, of dat nu tv-kijken, handwerken of lezen is.

Dat laatste gaat mij trouwens enorm moeilijk af de laatste twee maanden, en ik heb daar echt last van. Ik heb zoveel boeken waar ik echt naar uitkijk om te lezen, maar het gaat gewoon niet en ik wil het ook niet forceren.

In april las ik nog behoorlijk veel, dankzij de Magical Readathon, maar ervaring leert mij dat die readthon maand vaak gevolgd wordt door een maand waar het lezen op een iets lager pitje staat. Deze meimaand legde aanvankelijk nochtans wel goed aan.
Eind april was ik nog dit vervolg op Assassin’s Apprentice, een boek waar ik nu niet meteen laaiend enthousiast over was, beginnen lezen en de eerste week van mei las ik de laatste bladzijde ervan, die mij tot tranen beroerde. Echt een schitterend boek, dat de volle vijf sterren verdiend!
Daarna schakelde ik over op een cozy mystery via audioboek, om mijn palet wat te reinigen, maar daar begon ik al te merken dat mijn gedachten heel vaak afdwaalden en ik regelmatig stukjes moest terug spoelen, omdat ik de verteller volledig had weg gefilterd.
Ik probeerde dan maar wat romantiek, in de vorm van een novelle: ander genre en kort verhaal. Dat lukte wel, gezien ik het in één keer uit kon lezen.

Dus besloot ik in de volgende fantasy van mijn lijst te duiken, eentje voor een leesclub.
Dit boek heeft een heel unieke premisse en krijg enorm enthousiaste reacties, dus ik zag dit aanvankelijk wel goed komen. Al snel moest ik mijn ongelijk toegeven, want ik denk dat ik de eerste 6 bladzijden waarschijnlijk 4 of 5 keer opnieuw ben beginnen lezen.
Ik moest toen al eigenlijk toegeven hebben dat mijn buikgevoel aangaf dat dit boek niks voor mij ging zijn, maar ja, een koppige doorzetter ben ik wel. Dit gecombineerd met een verlammend gevoel van FOMO, resulteerde in drie weken waarbij ik mij door elke bladzijde van dit boek moest forceren.
Hoewel ik de schrijfstijl wel heel mooi vond, vond ik het voor de rest pokkesaai en ik leefde totaal niet mee met wat er gebeurde. Het heeft verdorie 286 bladzijden (iets meer dan de helft van het boek) geduurd eer ik eindelijk wilde toegeven dat dit hem niet is voor mij en het boek te laten voor wat het was.

Jammer genoeg was het kwaad wel al geschiet en worstel ik nu al weken met een joekel van een leesdip.
Het volgende boek op mijn lijst lijkt mij nochtans helemaal spek naar mijn bek – een moordmysterie in een fantasy-setting – maar het lukt me niet. Ik las de eerste twee hoofdstukken en de intrige is er wel, maar mijn hoofd dwaalt constant ongewild af.
Ik probeerde opnieuw eerst het audioboek trucje met een cozy mystery, en hoewel ik dat boek uit heb gelezen, was dit ook met horten, stoten en heel veel terug spoelen.
Het trucje van een romantisch kortverhaal lezen is zelfs helemaal mislukt, omdat mijn gedachten steeds afdwalen.

Dus ja, de laatste weken heb ik dan maar besloten naar mijn hoofd te luisteren en het niet te forceren.
En het is eigenlijk dan dat ik echt ben beginnen merken hoe vaak ik mijn gsm oppak en Instagram open.
Als ik alleen naar de updates van mensen die ik volg kijk, valt mijn tijdsbesteding wel mee, maar alles valt of staat met het feit of ik bij een filmpje al dan niet begin door te scrollen naar het volgende, want eenmaal ik vertrokken ben, ben ik echt belachelijk lang bezig.

Het is eigenlijk ook nog maar onlangs dat ik de link heb durven leggen tussen het doom scrollen en mijn gebrek aan focus.
Ok, mijn gemoedstoestand, het wispelturige weer, de toestand van de wereld en het feit dat ik veel te lang geprobeerd heb een boek te lezen dat mij niet lag, zullen ook wel iets in de pap te brokken hebben, maar dat oneindige, doelloze scrollen zorgt er denk ik wel voor dat mijn warhoofdigheid blijft aanhouden. En ikzelf heb hierbij volledig de touwtjes in handen om daar iets aan te doen.

Mijn eerste poging om het doom scrolling af te leren was via het programmeren van een tijdslimiet. Hoewel deze me wel bewust maakte van de hoeveelheid tijd dat ik aan het verliezen was, bleek het toch moeilijk mij daar aan te houden, vooral als de tijdslimiet midden in het kijken van een filmpje viel en het heel gemakkelijk is om de limiet 15 minuten of gewoon volledig te negeren.
Mijn tweede en huidige poging is dat ik de apps verborgen heb op mijn telefoon. Ze staan er dus wel nog op, maar ze zijn minder zichtbaar, waardoor ik ze hopelijk ook minder snel zal openen.
Als deze poging niet lukt, dan zal ik toch wel moeten gaan overwegen de boosdoeners volledig van mijn telefoon te verwijderen. Ik moet mezelf verantwoordelijk houden en mijn mentale gezondheid beschermen!

Nu voor jullie denken dat ik de afgelopen twee maanden al mijn leestijd heb vervangen door doom scrollen, zo slecht was het nog niet gesteld met mij.
Ja, ik verdoe naar mijn gevoel te veel tijd met scrollen, wat volgens mij één van de oorzaken is voor mijn concentratieproblemen, maar daarnaast was ik de laatste weken ook regelmatig van huis, waardoor er sowieso wel al gesnoeid werd in mijn leestijd, of gelijk welke andere hobby-tijd trouwens. Maar daar update ik jullie dan wel een volgende keer over, in een dezer dagen bericht of zo.

Voor nu sluit ik af met de titel van dit bericht:
Hoe is het met jullie?

Groetjes,
Charlotte