Muts probeersel

In mijn laatste Mee Bezig-bericht, vertelde ik over het terugvinden van een mutsproject dat ik meer dan een jaar geleden was begonnen, maar ondertussen helemaal was vergeten.

Ik was toen heel hard bezig met het spelen met mijn nieuwe breimolen (ik moet daar eigenlijk dringend nog eens iets mee doen, lol) en ik had de basis voor een muts voor mezelf gedraaid, met kleuren passend bij mijn winterjas.
In plaats dat ik echter gewoon de beanie ging afmaken, had ik het idee opgevat om de ruitjesstof van mijn jas te proberen nabootsen met behulp van een opgenaaide imitatiesteek, maar ik liet de muts aan zijn lot over, net nadat ik die van de breimachine had gehaald.

Een beetje jammer om het zo te laten, zonder dat ik weet of het iets is dat voor herhaling vatbaar is of niet, dus toen ik deze enkele weken geleden terug vond, was ik vastberaden het nu wel helemaal af te werken.

Ik begon met plaatsen van steekmarkeerders om zo de plaats voor de verticale lijnen aan te duiden, en begon met naaien.
Nu, die imitatiesteek naaien is niet zo moeilijk, maar niet echt aangenaam voor mijn schouders. Wanneer ik de imitatiesteek gebruikte om de dinosaurussen op de trui van mijn petekind te naaien, vond ik dit een pak leuker om te doen, want je ziet de tekening verschijnen. Zo’n verticale lijnen naaien is dus eigenlijk wel vrij saai.

Tijdens het naaien had ik ook wel twijfels of het iets ging worden of niet, maar doorzetten deed ik.

Nu het is afgewerkt, weet ik ook niet of ik overtuigd ben of niet.
Ik ben niet echt verliefd op het eindresultaat, maar kan niet achterhalen of het is omdat ik uiteindelijk mijn kleuren en lijnplaatsing niet goed koos, of omdat ik de techniek uiteindelijk toch niet echt mooi vind.

Wat denken jullie?

Groetjes,
Charlotte