Gebeurd

Dezer dagen #23

Weer een maand voorbij.
September voelde tegelijkertijd lang als kort aan. Ook, september voelde voor het merendeel niet aan als september.

Zo kocht ik nog half september spontaan een ijsje, want ik had het warm na mijn wandeling. Het was een wreeds schoon ijsje, versierd met een mini bolletje als proevertje, een wafeltje en een aardbei. Alleen, het was zo warm, dat ik geen foto kon nemen, gezien mijn ijsje zienderogen wegsmolt. Ik nam nog snel een foto van het bijna opgelikte bolletje, maar moest het toch nog bekopen met druppels op de broek!

In september ging ik ook met de broer nog eens naar een concert: Ayreon live beneath the waves.
De show was, zoals we ondertussen gewoon zijn van Ayreon, fenomenaal, met fantastische muziek en super getalenteerde artiesten. Echt een machtig uitvoering weer.

Voor de rest was september een vrij rustige maand, waarin regelmatig werd gewandeld en in de tuin werd gewerkt.

Hierbij werd regelmatig een beestje gespot en af en toe lukte het me om deze te fotograferen.

Ik heb wel wat verwonderd zitten kijken naar mijn zonnebloemen.
Ik had in het voorjaar een paar zaadjes voor gezaaid en potjes. Wanneer ik dacht dat ze groot en sterk genoeg waren, had ik ze overgeplant in de volle grond, met een bamboestok ernaast voor steun. Helaas werden meerdere plantjes binnen de kortste keer opgegeten door de slakken, maar uiteindelijk overleefden er nog drie.
Op de linker foto zie je er hier nog eentje van die naar de zon kijkt, terwijl zijn buur al de avondzon anticipeert. Normaal kon deze soort groter dan mij worden, maar veel hoger dan mijn knieën zal hij nu waarschijnlijk niet meer groeien. De bloem kwam ook maar heel laat tevoorschijn.
Maar dan dook tussen mijn wilde bloemen ook een zonnebloem van dezelfde soort op, die zonder enige hulp wel tot bijna aan mijn kin groeide, zoals je kunt zien op de foto rechts. Wel is deze een beetje verward en draait eerder weg van de zon, dan naar de zon toe. Hij kijkt bijna constant enkel naar het noorden, lol.

Zoals je ziet, slakken genoeg hier. Deze kwam gezapig uit de tuinafvalbak gekropen terwijl ik mijn blauwe regen wat van zijn uitlopers ontdeed. Op de rand ontdekte ik ook nog een naakt exemplaar.

In september kwamen we sinds lange tijd ook nog eens samen met de Harry Potter club.
Ondertussen zijn we doorheen al het boek- en filmmateriaal heen en zijn we overgeschakeld op het spel Harry Potter and the Battle of Hogwarts. Het is niet gemakkelijk. We proberen ondertussen al eventjes spel 4 te verslaan, zonder succes. Maar we blijven proberen en onze strategie aanpassen. We komen er wel!

Voor de rest zag ik heel vaak een super heldere maan, die onmogelijk te fotograferen is met de gsm, maar wat ik toch altijd probeer.
De stippenbegonia bloeit nog steeds lustig voort, terwijl hij ook het ene nieuwe blad na het andere produceert. En ook in de tuin staat nog verrassend veel in bloei.
En er werd naast ijsjes ook ander lekkers gesmuld.

Hoe was jullie septembermaand?

Groetjes,
Charlotte

6 Comments

  • nancy

    Hier ook heel veel slakken. Er is geen enkele zonnebloem uitgekomen die mijn dochter had gezaaid.
    Ik heb deze zomer gezien hoe een vogel een slak opeet. Ik begreep eerst niet met wat die vogel op de grond tikte. Ik dacht eerst dat het een verdwaalde noot was, maar nadat de vogel wegvloog begreep ik dat die gewoon met de slak op de grond tikte. Ik heb enkel het geluid gehoord, ik ben niet dichterbij gaan kijken om de vogel niet te laten schrikken. Ik vond het wel leuk om hiervan ‘getuige’ te zijn en weer iets bijgeleerd hoe een vogel een slak opeet (ook al heb ik het enkel met mijn oren gehoord en niet met mijn ogen gezien 🙂 )

    • Charlotte

      National geographic live 😉
      Hier heb ik op de koer regelmatig vogels die okkernoten laten vallen. Ik begreep eerst niet waarom ik overal notenschelpen in mijn tuin vond, want voor zover ik weet staat in mijn buurt geen notenboom. Tot ik ook eens getuige was van een vogel die die op afstand liet vallen en dan kwam opeten. Zalig hé, om zo’n dingen te zien 🙂

  • Irene

    Amai die stippenbegonia staat keischoon! Ik heb een poging gedaan om zo’n plant in leven te houden, maar hij was helaas maar een kort leven beschoren hier. Mijn andere planten doen het nochtans wel zeer goed.

    • Charlotte

      Ja, ik hoor nog van mensen dat dit een moeilijke plant is. Hout vasthouden dus dat de mijne het blijft goed doen. Ik ontdekte deze morgen nogmaals een cluster die bloemetjes gaat geven. Echt zot hoe lang die plant blijft bloeien…

  • zwartraafje

    Dat met die prachtige manen lukt me dus ook nooit hé. Ondertussen laat ik de foto meestal achterwegen en zit ik hem in het echt te bewonderen maar het zou wel fijn zijn mocht je die even indrukwekkend kunnen vereeuwigen op foto. Dit jaar waren er opmerkelijk minder slakken in onze tuin te zien dan vorig jaar maar er stonden ook geen planten op het terras waar ze op af konden komen. Binnenshuis heb ik er wel enkele maar buiten nog steeds niet.

Leave a Reply

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.