Meneertjes Jas

Voor kerstmis maakte ik voor mijn jongste petekind een hippe broek in groen linnen dat ik een meneertjes broek doopte. In dat bericht zei ik ook dat ik weer maar eens nog vrij veel stof over had en ik nog iets zou bedenken om daar mee te maken.

Begin dit jaar bladerde ik dus door de tijdschriften in de naailes en viel mijn oog op deze spijkerjas uit Ottobre (lente 1/2022). Heel hip en ik zag het ook meteen voor me in mijn groene stof.
Ik vreesde wel dat ik hiervoor niet genoeg stof zou hebben, gezien het jasje toch uit heel wat verschillende stukken bestaat, maar de naaijuf was vrij vastberaden dat het wel zou lukken.

Het werd wel wat puzzelen en meten en met de vingers kruisen, maar uiteindelijk kreeg ik wel alle benodigde onderdelen uit mijn restje stof. Geen cm werd onbenut gelaten, wat eigenlijk perfect is! Maar ook wel wat stressy, gezien ik dan geen fouten mag maken bij het knippen, lol.

Voor het naaien opteerde ik om een oranje contrastgaren te gebruiken voor alle zichtbare naden.
Voor de broek die ik eerder maakte had ik één klein oranje accentje erin gestoken, maar voor dit jasje vond ik dat ik wel eens wat meer mocht durven. Uiteindelijk verdwijnt mijn oranje garen toch vrij onopvallend in de stof. Alleen als je echt dichterbij komt zie je het en ik vind dit wel een leuk effect zo!

Het langste heb ik nog getwijfeld over de knoopjes.
De reden hiervoor was dat ik een heel specifiek idee in mijn hoofd had en zoiets heel specifieks in de winkel vinden is quasi onmogelijk. Mijn idee was eigenlijk om met één oranje accentknoopje te werken, tussen andere gewone groene knoopjes. En het liefst van al had ik graag een oranje dinosaurus of draak gevonden. Maar helaas, dit vond ik niet meteen terug.
Dus uiteindelijk nam ik genoegen met een houten autoknoopje. Dat knoopsgat maakte ik wel met oranje garen en ik naaide de auto ook met oranje vast.
Alle overige knopen en knoopsgaten waren van een groen dat perfect bij de stof paste.

Ongelofelijk eigenlijk dat ik dit uit een restje heb gekregen. Ik was er helemaal niet van overtuigd dat dit zou lukken, maar ziet, hoe schattig is deze niet? Toch wel trots hoor 😀

Groetjes,
Charlotte