Gelezen

Leeslog december 2021

Voor de leeslog van december was de inspiratie en de goesting een beetje zoek. Uiteindelijk had ik mijn titelpagina pas midden december klaar denk ik en vulde ik de laatste dingen aan eind januari dit jaar. Soms wou ik dat ik het dan eens zou kunnen laten liggen als het me even tegen steekt, maar ja, dan blijf ik toch doorduwen.
Nu, achteraf gezien ben ik wel blij hoor, ook al vind ik dit persoonlijk niet de meest geslaagde layout.

Voor de titelpagina begon alles met een prentje uit een oude kalender van een besneeuwde boom. Uiteindelijk is nog weinig van de prentje te zien, gezien ik er vanalles over plakte: papiertjes van de action, stickers van Ali, washi tape van de action en stukjes uit een oud boek. Ik denk dat dit een klassiek geval is van te creatief willen zijn.
Nu, uiteindelijk vind ik het er wel leuk uit zien hoor. De combinatie van de blauw/groene kleur met zilver vind ik heel mooi en deze stralen tegelijkertijd iets ijzigs koud uit, wat wreed gepast is voor december. Daarnaast maken de stickertjes veel goed ook.

Zij die ook de leeslog update van november lazen, zullen mijn TBR lijstje wel herkennen. Gezien ik in november niet las wat ik moest lezen voor mijn personage in de opkomende magical readathon, besloot ik in december te volharden, maar koos wel een ander boek voor één van de opdrachten.

Ondanks het feit dat ik december nu associeer met lethargie, las ik bijzonder veel. Het merendeel daarvan was wel via audioboek, terwijl ik kerstcadeautjes maakte of andere dingen in huis deed.
Voor de layout op deze pagina’s deed ik zoals steeds verder met het opgezette thema, maar hield het iets rustiger. In combinatie met de stickertjes vind ik het uiteindelijk toch mooi geworden.

En dan al de recensies voor alle 14 gelezen boeken van december.
Zoals gezegd, dit deed ik vooral pas in januari en dit puur omdat ik het moeilijk loslaten vond om het niet te doen. Het voelde uiteindelijk als een ganse karwei, vooral omdat ik in januari ook mijn leeslog voor dit jaar heb opgezet en daar een beetje te ambitieus was met welke spreads ik allemaal wou maken (meer hierover later natuurlijk ;)).
Achteraf gezien ben ik natuurlijk wel blij dat mijn leeslog compleet is, maar voor mijn eigen goed hoop ik dat als dit nog eens voorvalt, ik deze keer wel ga kunnen foert zeggen en het een keer ga overslaan. Want als ik zo verder doe, zorg ik er zelf voor dat mijn plezier verdwijnt, wat nu ook weer niet de bedoeling is hé. Sjah, ik ben toch vaak wel mijn eigen ergste vijand en ook al ben ik er mij van bewust, het blijft moeilijk daar mee om te gaan.

Soit, ik ga stoppen met deze zelfreflectie in een bericht dat eigenlijk vooral frivool dient te zijn, lol. Conclusie is dat ik blij ben met mijn december spreads. Niet de mooiste van 2021 naar mijn mening, maar het kon slechter.

Groetjes,
Charlotte

2 Comments

  • Le petit requin

    Oh Charlotte, zooo herkenbaar, dat “voor mijn eigen goed hoop ik dat als dit nog eens voorvalt, ik deze keer wel ga kunnen foert zeggen en het een keer ga overslaan. Want als ik zo verder doe, zorg ik er zelf voor dat mijn plezier verdwijnt, wat nu ook weer niet de bedoeling is hé.”
    Ik heb vorig jaar meerdere maanden Silberstreifen die na vb. 10 dagen zijn blijven hangen, omdat ik dan een paar dagen geen tijd had. I.p.v. dan gewoon op dag 14 verder te doen en dag 11-13 niets op te schrijven, wil ik dan per se eerst toch nog dag 11-13 inhalen, waardoor ik dan natuurlijk uiteindelijk gewoon gigantisch achterloop. Is een voornemen dit jaar: als ik een paar dagen achterloop, gewoon verder doen op de dag waarop ik weer tijd heb. Maar de perfectionist in mij kan daar dus echt niet mee om (heb ik weer maar eens gemerkt met de silberstreifen van februari…).

    • Charlotte

      Zot hé, wat we onszelf dikwijls aandoen.
      Enerzijds heeft perfectionisme mij veel gebracht en ben ik trots op mijn oog voor detail, maar het kan ook toxisch worden als ik niet kan loslaten. En dat is een heel moeilijke voor mij – en als ik dat zo lees, voor jou ook – dat loslaten. Mij er bewust van zijn is het begin van het proces, zeker? Stap voor stap hé 😀
      We moeten toch wel leren minder hard te zijn voor onszelf!