Gemaakt

Kerstpakje voor mijn lotje

Ze zeggen dat ge tot eind januari moogt terug blikken op het voorgaande jaar. Als dat waar is, dan ga ik daar eens vierkant mijn voeten aan vegen, want ik loop een beetje achter met mijn overzichtslijstjes. Ik heb er nog minstens 4 in de planning, maar daar wil ik het nu nog niet over hebben. Nu wil ik jullie tonen wat mijn laatste handwerkje van 2017 werd.

Sinds een aantal jaar bepalen wij het geven van kerstcadeautjes op basis van lotje-trek. Dit jaar trok ik één van mijn nichtjes die een echt poppenmeisje is. Toen ik vorig jaar erin slaagde zowel een pop voor mijn metekindje als voor een ander nichtje te maken, baalde ik een beetje dat ik geen tijd meer had voor nog een pop. Gelukkig bleek ze ook heel blij met haar jurkje, maar het bleef op mijn planning staan. Het feit dat ik dus haar naam uit de zak trok, was dus ideaal!

De pop ging ik opnieuw maken naar mijn persoonlijk basispatroon, maar het plan hier was om er een elfje van te maken, in plaats van een ballerina. Ik wou vooral proberen schone vleugeltjes te haken. En trouwens, welk klein meisje is niet helemaal into elfjes?

Ik verexcuseer mij op voorhand voor de slechte foto’s. Ik vond geen enkel plekje in huis met voldoende lichtinval om duidelijke kiekjes te trekken, dus is het een combinatie van knutselen met wit papier en photoshop geworden. Ik ben niet echt tevreden met het resultaat, maar dit is alles wat ik kon, helaas. Het feit dat ik eigenlijk nougatbollen van fotografie ken,
zal waarschijnlijk ook niet geholpen hebben
😉

De pop zelf was relatief snel gehaakt, gezien ik het patroon niet meer moest uitvogelen. Ik maakte dan ook geen enkele wijziging, behalve dat ik deze keer ook een navel haakte.
De pruik was wel een nieuw probeersel, op basis van een foto op Pinterest. Ik vind het goed gelukt en het lijkt zelfs een beetje op het kapsel van de ontvanger.

Om van de pop een elfje te maken was mijn eerste idee om de vleugels meteen aan de rug vast te naaien, maar dan liep ik een beetje vast met hoe ik het jurkje dan nog aan en af ging krijgen. Want geef nu toe, het feit dat je een pop aan en uit kunt kleden is nu eenmaal het leukste bij het spelen met poppen.
Vrij snel eigenlijk kwam ik dan bij het idee om niet de pop, maar haar jurkje vleugels te geven.
Eerst haakte ik het jurkje. Dat wou ik, zoals een elfje betaamd, laten lijken op een bloem. Hiervoor zorgde ik voor een rokje van 5 bloemblaadjes.
Voor de vleugeltjes vond ik dan weer inspiratie bij vlinders en vond ik een manier om de vier vleugels in één keer aan elkaar te haken.
En dan was het gewoon een kwestie van de vleugels op het jurkje te naaien, en presto, een elfje!
Alles kreeg nog een extra magische toets, doordat ik in zowel het haken van het jurkje als de vleugels zilverdraad had verwerkt.

Chic, hé?
Allé, vind ik toch. Ik ben echt heel blij hoe het eindresultaat eruit ziet. Echt een sprookjesachtige elfje!

En hiermee kon ik besloten hebben dat mijn cadeau af was en klaar voor inpakken, maar ja, ik zou ik niet zijn als ik het niet nog wat verder dreef. Ik had namelijk nog een paar ideetjes voor tenuetjes en die wou ik eens proberen.

Een eerste idee was een outfit geïnspireerd door één van de Lego Elves. Ik koos voor Azari, want zij is roze. Meer uitleg is daarbij niet nodig.

Voor het lijfje haakte ik met twee kleuren een motief waardoor de flanken geel werden en de borst en rug roze. In de rok haakte ik met behulp van verschillende steken een vlammenmotief en door een rij in de voorste lussen te haken, kon ik in de achterste lussen een tweede kleur invoegen voor een gelaagd effect.
De pop gaf ik, net als Azari, twee paar schoenen, namelijk stevige laarzen en luchtige sandaaltjes.

Een volgend idee voor een outfit mocht eindelijk niet ontbreken, gezien ik dit jaar helemaal in het zeemeerminnenhaken zat.

Jawel, een zeemeerminnen-outfit. Een prachtige staart in lichtblauw met gouden glinsteringen en gouden vinnen en accenten.

Na deze drie outfits had ik eigenlijk nog tal van ideeën dat ik wou proberen, maar er was gewoon geen tijd meer. En ja, de pop met haar drie tenuekes zijn toch al een schoon kerstcadeau, vind ik. De ontvanger was alleszins door het dolle heen. Ze wou zo snel die kleertjes verwisselen, dat ze de pop bijna onthoofde in haar enthousiasme! Dus ja, weer een blije tante 😉

Groetjes,
Charlotte

15 Comments

  • trijnewijn

    Wat een pareltje alweer! Zo mooi, zo persoonlijk, zo creatief. Ik wed dat jij bekend staat als “de tante die alles kan maken”.

  • Sigrid

    Hahaha, ik kan het me levendig voorstellen hoe enthousiast ze met de pop begon te spelen 🙂 Wel echt heel knap zenne, tante Charlotte! Ik geloof dat die kleintjes (en hun ouders) toch content zijn dat ze zo’n creatieve in de familie hebben 🙂

  • Le petit requin

    Weer zo fantastisch mooi gemaakt; zeker dat zeemeerminpakje, fantastisch! Die kindjes hebben gigantisch veel chance met zo’n creatieve tante als jij 🙂

  • zwartraafje

    Alweer zo’n geweldig én uniek cadeau. Ik vind het vooral heel fijn dat ze niet enkel de jurkjes kan veranderen maar er meteen ook een heel ander wezen van kan maken. Van elfje naar zeemeermin, super toch. Oh en dat van het slechte licht voor foto’s herken ik heel goed. Dit seizoen is dat echt een ramp.

  • Joke

    Wat zijn ze leuk geworden zeg.
    Doordat ik, dor mijn handicap, moet liggen is breien helaas voor mij niet te doen maar haken wil nu aardig lukken (zolang het niet te zwaar van gewicht wordt)
    Mocht je de haakpatroontjes voor deze prachtstukken uitgeschreven hebben ….. zou ik er ook wel ieder geval 1 willen maken.

    Heb ik weer teveel knuffels/poppen e.d. gehaakt dan gaan ze naar het goede doel die ze, voor hun activiteitenkas, bij o.a. braderieën kunnen verkopen. (Zonnebloem, Rode Kruis e.d.)
    Hartelijke groetjes, Joke sk