Gebeurd

Dezer dagen #3

Onlangs schreef Ilse van kreanimo dat ze zichzelf een prutsblogger vond, omdat ze een hype niet had zien aankomen. En dit terwijl ze bijna dagelijks een interessant blogartikel plaatst. Wat maakt dit mij dan? Een echte flutblogger van mijn voeten, denk ik dan 😉

Maar bon, niet vergeten dat ik dit voor mijn plezier doe. Soms heb ik goesting en soms niet en als die goesting er niet is, dan moet Charami maar even wijken. Geen moetens en zullens hier, vooral niet als het zo’n schoon weer is en het zonde is om nog meer tijd achter de computer te kruipen en ik vele liever in de tuin vertoef.

Neemt niet weg dat mijn hoofd wel vaak aan het bloggen is.
Altijd maar weer bedenk ik dingen die ik wil opschrijven om te onthouden voor later. De meeste ideeën en de vlotste pen heb ik wanneer ik op de trein zit, geen toegang heb dus tot een computer en betrouwbaar internet. Gelukkig heb ik nu geleerd om altijd pen en papier bij te hebben voor die momenten. Dan kan ik wat in mijn schriftje kriebelen en dan schrijf ik heel wat vlotter als ik wel weer eens in de vrije tijd achter het klavier kruip.

En dat schriftje komt goed van pas voor de rubriek ‘dezer dagen’. Dezer dagen is een rubriek die ik begin van dit jaar tot leven riep om kleine, willekeurige stukjes in te delen. Het doel was toen eigenlijk om dit maandelijks te doen, maar kijkt, het is ondertussen alweer 3 maanden geleden sinds ik nog eens zo’n bericht plaatste. C’est la vie 😉


De tuin:

Mijn mirakelroosje

Over mijn tuin gesproken, die staat nu volop in bloei. Ik heb goesting om jullie eens een virtuele rondleiding te geven. Eigenlijk ook meer voor mezelf, om bij te houden. Vorig jaar had ik ook al geëxperimenteerd in de tuin en dan dacht ik wel alles te onthouden, maar *ahum* niet dus. Dus ja, foto’s nemen en neerschrijven is dus nodig voor die zeef in mijn hoofd.


De naailes:

Mijn eigenste naaimachine!

Het schooljaar in de naailes loopt bijna ten einde. Nog twee lessen, als ik het goed heb.
Ook hier is er nog veel dat ik wil zeggen en tonen, een verslagje over hoe het me de laatste maanden verging. En, oh ja, ik kocht uiteindelijk dan toch een naaimachine!
Dat verslagje komt er wel één dezer dagen 😉

Momenteel twijfel-twijfel-twijfel ik nog of ik mij opnieuw ga inschrijven voor lessen volgend jaar.
Er zijn verschillende modules die plaatsvinden op de avond die ik kan, dus keuze genoeg. Ergens heb ik mezelf wel al overtuigd om toch nog les te volgen, ware het om er toch nog op een vast tijdstip mee bezig te zijn, want ik ken dat anders. Maar ja, ge zijt een twijfelaar of niet!


The Cursed Child: Nog zo’n blogbericht die al zo lang in de planning zit, het vervolg op mijn recensie van het script van Harry Potter and the Cursed Child, namelijk de recensie van het eigenlijke toneelstuk. Dat ging ik ondertussen al meer dan 3 maanden geleden zien. Foei, Charlotte.
Maar in mijn verdediging, alle elementen voor de recensie staan al op (virtueel) papier, alleen is het nu meer in de vorm van een lijstje dan een samenhangende tekst. Dus ik moet er gewoon eens mijn gedacht van maken.


De allergie: Herinneren jullie nog dat ik begin van dit jaar vertelde over die verschietachtige allergische reactie?
Wel in maart deed ik dan een plakkertjestest bij de dermatoloog om uit te zoeken op wat ik precies heb gereageerd. De plakkertjes hingen er nog geen 3 uur aan en ik voelde weer dat mijn oogleden opzwollen, dus ik wist direct al dat die test ook uitsluitsel ging geven.
Blijkt dus dat ik allergisch ben aan lanoline ook gekend als wolvet. Is er nog iemand die hier de ironie van in ziet? 😉
Neen, serieus, tegenwoordig heeft wolvet nog weinig te zien met wol, toch niet die die je in de winkel kunt kopen (lap, daar gaat mijn droom van schapenboerin te worden!). Het wordt vooral gebruikt in crèmekes om het goed in de huid te laten dringen. De boosdoener was bij mij de ouderwetse blauwe Nivea.


Iron Maiden: Het eerste concert voor 2017 werd er eentje van een serieus kaliber! Iron Maiden in het Sportpaleis. Hell yeah! Super hard van genoten!


De bullet journal:

Mijn laatste bericht hiervoor was een recensie voor de workshop van Miss Pixie. Ondertussen is een nieuwe maand begonnen en ben ik zelf aan de slag met mijn bullet journal.
Het is nog wat zoeken naar wat ik allemaal wil doen en wat ik allemaal effectief ook ga doen in het systeem, maar ik vind het alvast al heel fijn. Ik kon het ook niet laten om mijn eerste maand te starten met een mooi versierd voorblad in het thema ‘sterretjes’. Leuk detail vind ik dat ik het sterrenbeeld tweelingen erin verwerkt heb (links onderaan de foto). Het idee van het thema/de versieringen is trouwens schaamteloos gestolen van AmandaRachLee op Youtube.


De reis:

Ergens halfweg april hakten we eindelijk de knoop door over onze bestemming voor deze zomer. Tot dan had bijna gans Europa de revue gepasseerd als optie, maar dan viel ons oog op de Azoren en we waren direct verkocht.
Ziet dat af! Paradijselijk gewoon.

En zoals elk jaar, eens ik een bestemming heb voor mijn zomervakantie, zie ik die overal en nergens opduiken.
Het eerste heb-ik-dat-nu-goed-gehoord moment was toen ik naar de seizoensfinale van Taboo keek (opgenomen van de BBC begin dit jaar en zo lang onbekeken op mijn digicorder staan wachten). In de finale scène (spoilers dus, als je het niet wil weten) zitten ze op hun schip waarbij we aannemen dat hun bestemming Amerika zal zijn. En dan zegt hoofdpersonage James dat ze eerst een tussenstop gaan maken, namelijk naar Ponta Delgada in the Azores. Ik moest toen wel even luidop lachen, ja.
Ewel James, see you there, man! 😉


Het handwerken: Zowel het breien als haken ligt, dankzij het heerlijke weer en te veel goeie boeken, eventjes stil.
Ik werkte halfweg mei wel één haakproject af waar ik toch al een serieus aantal maanden mee bezig was. Het afgewerkte stuk plan ik nu cadeau te doen aan één van mijn nichtjes voor haar verjaardag. Haar feestje is maandag, dus foto’s en uitleg blijven nog even uit, kwestie van het echt volledig geheim te houden.
Lekker vaag zo 😉 . Ik kan/wil alleen zeggen dat ik enorm blij ben met hoe het uitdraaide en ik niet kan wachten om dat gezichtje weer te zien.


En dat is het zo’n beetje. De lengte van dit bericht en vooral het aantal zaken die ik dan toch besliste niet te plaatsen, zijn toch een indicatie dat ik wat consequenter moet zijn in het plaatsen van deze rubriek. Maar kijkt, het is nu zo en dan krijgen jullie toch de belangrijkste highlights mee 😉

En hoe is het nog met jullie?

Vele groetjes,
Charlotte

10 Comments

  • zwartraafje

    Deze rubriek vind ik steeds leuk om te lezen. Je hebt trouwens volledig gelijk met het laten wijken van de blog wanneer je zin hebt in andere dingen. Het is immers een hobby en geen verplichting. Hoe het met mij gaat? Wel momenteel word ik gek van de jeuk. Een klein fietstochtje gisteren zorgde ’s avonds (blijkbaar kan je daar met een paar uur vertraging op reageren) voor een aantal wreed irritante beten. Ik ben zonet naar de dokter geweest en blijkbaar reageer ik er allergisch op dus moet ik kortisonezalf smeren. Mijn echtgenoot heeft echter wel het geluk dat vrijwel alle insecten steeds op mij afkomen en hij dus het ideale insectenwerend-middel naast zich heeft zitten/liggen. Ik zie er dan weer uit alsof ik gisteren het All you can eat-dessertenbuffet der irritante insecten was. 🙂

  • ingridw57

    Leuk om te lezen!
    Fijn dat je nu weet waar je allergisch voor bent.
    Ik kijk uit naar de foto’s van het project voor de verjaardag van de 5 jarige

  • sigridkatkatkatoen

    Je hebt gelijk, bloggen is een hobby en tja, professionele bloggers zullen denken dat ze falen als ze een hype missen, maar ach, heb je er dan nog wel plezier aan?
    Ik twijfel de laatste tijd (ja, ik ben ook zo’n twijfelgeval 🙂 ) of ik ook niet wat ‘losser’ zou bloggen. Ik heb het anderhalf jaar volgehouden 2x per week te bloggen, sinds dit jaar doe ik nog maar 1 x per week want het voelde bijna als verplichting en dat wil ik niet. Niet dat ik bloggen niet meer leuk vind, maar ik voelde de druk om mijn haakwerk snel af te krijgen want anders had ik niks te showen. Dus nu ben ik er nog even niet uit hoe het verder zal gaan.
    Fijn dat je die naaimachine toch kocht 🙂 🙂 🙂
    En aiai, die Nivea toch! Ik moet er ook steeds op letten dat ik hypo-allergene producten koop want mijn gezicht is enorm gevoelig. Ooit was mijn gezicht zo gezwollen van een schmink-monstertje van Agnes B., dat ik mijn ogen niet meer openkreeg. Afschuwelijk en pijnlijk!
    Maar goed, nu weet je het tenminste..
    Ik wens je nog een heel fijn weekend, en blog maar lekker nonchy door zoals je bezig bent, dat vind ik heel leuk om te lezen!
    Groetjes, Sigrid

    • Charlotte

      Ik begrijp compleet wat je wilt zeggen. Haken en breien zijn een hobby, maar op den duur was ik mezelf ook aan het pushen om iets klaar te hebben, omdat ik iets moest hebben om over te bloggen. En bloggen vind ik ook nog fijn, maar ja, als het niet zo regelmatig kan dan is het maar zo. Ik blog eigenlijk vooral nog voor mezelf, dus ik blijf het op mijn manier doen: soms wat meer, soms wat minder. En ik zie dat de echte volgers sowieso terug komen of ik nu een week of een maand niks heb geplaatst 🙂

  • nathalieke

    Mooi je roosje!

    En ja, Nivea… Ik ben ook aan alles in hun lijn allergisch, superfrustrerend (het lijkt alsof m’n huid openscheurt als ik t smeer!). Gelukkig is er geen probleem met je wolletjes en kan je blijven haken en breien, dat zou erger zijn!
    Ik gebruik nu trouwens Louis Widmer als crème of Avene, allebei wel n pak duurder dan “de blauwe pot” maar geen allergische reacties meer.

    • Charlotte

      Ik gebruik nog producten van Nivea, maar de blauwe pot is de enige waar ik op reageer (en de enige waar lanoline in zit). Vroeger gebruikte ik die blauwe pot veel vaker, omdat die goed vettig is en goed werkte voor mijn eczeem, maar nu kan het dus niet meer.

      Een stofje waar veel mensen op reageren is linalool (dus iets anders dan waar ik op reageerde, maar naam lijkt er een beetje op). Zit in heel veel crèmekes en geurwaters e.d. als parfum. Misschien reageer je daar op, want het is heel sensibiliserend en zit bijna overal in…

  • An Valenteyn

    Niks prutsblogger hoor 🙂
    Niet de quantiteit maar de kwaliteit die telt en ik vind jouw blog 1 van de leukste om te volgen!

    Als je naar de Azoren gaat, (nu ja de azoren, zijn verschillende eilanden die we een serieus eindje uit elkaar liggen) maar als je gaat dan arriveer je in Ponta Delgada en zal je ook wel een tijdje daar op Sao Miguel blijven.
    Vergeet daar dan niet om te letten op de hartjes schilderingen/wall-art ‘curaçaos’ int portugees denk ik.

    Ze zijn ondertussen te vinden overal op dat eiland en worden geschilderd door de broer van mijn ventje.
    Je kan bij hen ook gaan eten, een meet and greet met the artist heet dat dan, als de hartjes je kunnen bekoren, is dat zeker een plezante ervaring volgens mij.

    Het is daar in elk geval keimooi, zoals het groene en blauwe meer van Sete Cidades van op je foto maar vergeet ook zeker niet in het gele (zwavel) water van een warwaterbron te gaan hangen want dat is zalig 🙂

    Verder niet vergeten van een bikini en een regenjas mee te nemen, het weer kan daar nogal wisselen maar als er echt een hele dikke bewolking hangt, dan kan je best naar d eandere kant van het eiland rijden want daar is het dan meestal mooi weer 🙂

    In elk geval, groetjes goeie reis gewenst van An

    • Charlotte

      Ah, zo lief! Dankjewel, hoor 😀

      Wij gaan naar Sao Miguel en hadden al gehoord over de kunstwerkjes!! Kleine wereld 🙂
      Er volgt zeker wel een verslagje wanneer ik terug ben! Bedankt voor de tips!

  • Le petit requin

    Oooh, de Azoren, heel benieuwd naar! Staat bij ons ook op het verlanglijstje, zij het dan vooral als onderwaterbestemming, maar boven water ziet het er ook super uit!

    Heel herkenbaar, dat in je hoofd aan het bloggen zijn… Ik heb massa’s drafts klaarstaan, veel ideeën, maar op dit moment ontbreekt gewoon de tijd om veel te bloggen (t.t.z. in de vrije tijd die ik heb, krijgt het minder prioriteit). En goh ja, dat is dan maar zo; ’t is gelijk je zegt, we willen bloggen, maar moeten niet he 🙂

    Blij voor jou dat je ontdekt hebt waar je allergisch op reageerde. Zo stom eigenlijk he, dat je zelfs op iets “doodnormaals” als de “blauwe pot van Nivea” zo sterk kan reageren.

    En: superleuk gedaan, dat sterrenvoorblad met de tweelingen!