Dezer dagen #26

Januari en half februari van 2024 zitten al achter de kiezen zeg!
Ik heb zo tegelijkertijd het gevoel dat de tijd voorbij is gevlogen als dat deze periode jaren heeft geduurd.

Na driekoningen kreeg ik nog deze verrassing in de bus: een kaartje uit Polen.
Toen ik in december met twee collega’s in Warschau zat, bood ons hotel gratis verzending van kerstkaartjes aan. We hadden een discussie over of dit ook wel voor internationale klanten zou zijn en ik zei dat als een hotel dit enkel voor nationale klanten deed, ik dat vrij belachelijk vond. Daarom besloot ik dus een kaartje naar mezelf (onder andere) te sturen om te zien wat er van ging komen. Ik had het niet meer verwacht, maar ziet, laat maar toch internationaal verstuurt!

Die week in januari kwam de zon ook regelmatig goeiendag zeggen. Precies alsof ze aan het lachen was met al wie in de kerstvakantie tevergeefs op haar had zitten wachten en nu jammerlijk terug aan het werk moest. Gelukkig kon ik er tijdens een paar wandelingetjes toch wat van genieten!

Over goeiendag zeggen gesproken, twee gevederde vrienden waren ook goedgezind.
De eend kwam mij al kwakend uit de bomen achterna gelopen. Eerst keek ik gewoon eens lachend om, maar dan bedacht ik mij dat ik het wel vreemd vond om zo een eend helemaal alleen te zien, zonder soortgenoten. Misschien scheelde er iets? Dus ik keerde een paar stapjes terug, waarna de eend mij wat achterdochtig aan keek en dan voorzichtig begon te grazen, terwijl hij waarschijnlijk hoopte dat dat raar mens waar hij gewoon een goeiendag tegen had gezegd weer zou vertrekken.

Ook het roodborstje kwam al kwetterend dichterbij en bleef net lang genoeg poseren tot ik een foto had kunnen nemen. Lief.

De kat daarentegen deed waar katten goed in zijn: zich in duizend, waarschijnlijk doodongemakkelijke bochten wringen om toch maar niet te hoeven erkennen dat ik daar stond.Tsss

En dan maakte het weer nog eens een bocht van honderdtachtig graden en kregen we zowaar wat sneeuw! Op zijn manier soms even plezant als het zonnetje!

Een paar dagen later was van al dat wits alweer niks meer te zien, wat ik helemaal niet zo erg vond voor mijn bezoekje bij een vriendin in Brugge. Zoals steeds spraken we al in de voormiddag af en stond onze kwebbel niet stil tot de zon ons weer had verlaten.

Verder van de rest nog het volgende:

• Ik ging met nichtje E naar de cinema, nog een verlate verjaardagsdate. We gingen kijken naar Wonka. De film blies me niet van mijn sokken, maar ik vond hem wel plezant.
• Ik ging kijken naar de theartershow van Belpop Bonanza over muziek en wat ons Belgenlandje daarin heeft betekent. Met de nodige kwinkslagen uiteraard. Heel plezant ook.
• Enne, heu, ja, ik ben begonnen met fitness *kuchkuchachumwablieft* Nog niet echt veel te zeggen hierover. To be continued misschien, waarschijnlijk, hopelijk.

Hoe zijn jouw eerste weken van 2024 verteerd?

Groetjes,
Charlotte