Gezien

Onlangs gekeken op Netflix #2

Dat ik niet veel tv kijk kunnen jullie misschien afleiden uit de gigantische hoeveelheid boeken die ik per maand verslind. De tv staat hier dus zelden aan, maar de laatste paar maanden keek ik toch nog eens naar een paar goeie en minder goeie series, dus een goed excuus om, meer dan drie jaar na het eerste bericht hierover, nog eens een lijstje te delen!

Manifest: seizoen 1 t.e.m. 4


Het eerste seizoen van deze serie keek ik eigenlijk al een paar jaar geleden eens toen die op ik-weet-niet-meer-welke-zender werd uitgezonden. Na seizoen 1 wou ik echt weten hoe het verder ging, maar als die ooit is uitgezonden, dan heb ik dat compleet gemist. Toen ik deze op Netflix zag staan kwam de goesting om te kijken wel meteen weer kriebelen, waardoor ik over een periode van een maand of drie alle vier de seizoenen uitkeek.

Een vliegtuig dat vijf jaar geleden zonder een spoor verdween, land opeens op de luchthaven. Voor de passagiers is geen tijd verstreken. Zij moeten zich nu weten te verzoenen met de veranderingen in de wereld, zowel globaal als op persoonlijk vlak, terwijl de vraag over wat nu precies is gebeurd boven hen blijft hangen.

Qua intrige sloeg deze serie meteen zijn haken in mijn lijf. Het uitgangspunt is dan ook heel intrigerend en mijn nieuwsgierigheid om te weten wat er gaande was, dreef mij om steeds verder te kijken. De allerlaatste aflevering van het laatste seizoen biedt een mooie afsluiter. Tussendoor zijn er wel wat momenten van irritatie – in vervelende personages, in domme beslissingen of plotwendingen, in het te lang niks te onthullen – maar over het algemeen wel een leuke serie om te kijken zonder al te veel te moeten nadenken.

Fool me once

Toen Netflix mij de trailer voor deze serie voorschotelde was ik niet meteen overtuigd, maar het feit dat het gebaseerd is op een boek van Harlan Coben en ik zowel Richard Armitage als Joanna Lumley in de trailer zag overtuigden me toch om hem te beginnen.

Maya Stern probeert in het reine te komen met de brute moord op haar man Joe. Wanneer ze een nanny-cam installeert in haar dochtertjes kamer, is ze geschokt als ze een man in haar huis ziet die ze herkent: haar man, van wie ze dacht dat hij dood was. Rechercheur Sergeant Sami Kierce leidt het moordonderzoek naar Joe’s dood, terwijl hij worstelt met zijn eigen geheimen. Ondertussen proberen Maya’s nichtje en neefje, Abby en Daniel, de waarheid te achterhalen over de moord op hun moeder enkele maanden eerder. Zijn de twee gevallen met elkaar verbonden?

Mjah, neen, geen aanrader.
Ik keek de 8 afleveringen uit, waarvan de laatste vier eigenlijk maar met een half oog, omdat ik de ontknoping wou weten, maar deze was echt belachelijk. En dat was niet het enige in deze serie. De hoofdactrice is compleet ongeloofwaardig in haar rol en heel veel van de plot houdt geen steek.
Dus als je ergens geïntrigeerd bent om hier naar te kijken, niet doen.

Liebes Kind

Een aantal jaar geleden begon ik ietwat schoorvoetend te kijken naar de Duitse serie Dark en werd compleet van mijn sokken geblazen. Dus toen de trailer voor nog een Duitse serie mijn intrige wekte, begon ik met hoge verwachtingen te kijken.

Liebes Kind of Dear Child begint met de aanrijding van vrouw in pyjama op een bosweg. Bij de vrouw wordt een jong meisje aangetroffen die zegt dat de vrouw haar moeder Lena is. Bij deze naam gaan de alarmbellen af bij een detective, die al dertien jaar lang op zoek is naar de verdwenen Lena Beck

Dit was echt een heel originele en spannende thriller. Het gedrag van de politie en hoe ze om gaan met verkregen informatie deden me wel regelmatig fronsen, maar het acteertalent van de jonge dochter is echt wat de sfeer van deze serie maakt. Het einde was een beetje te alledaags, te gehaast en anticlimactisch, maar al bij al wel een aanrader.

Bodies

Deze miniserie kwam op mijn radar toen G van BookRoast het tijdens een liveshow als één van haar meest geanticipeerde series bestempelde.

Vier verschillende rechercheurs proberen in vier verschillende tijdsperioden dezelfde moord op te lossen: de toegewijde politieagent Alfred Hillinghead uit de jaren 1890, de onstuimige avonturier Karl Whiteman uit de jaren 40, de stoere vrouwelijke detective uit de jaren 2020 Sergeant Shahara Hasan en Maplewood, een detective uit het post-apocalyptische 2050.

Ja, dit was geweldig leuk!
Geen serie om je hoofd bij uit te schakelen, maar een vernuftig krinkelende winkelende sciencefiction thriller. Naast een heel vernuftig verhaal, is het ook heel mooi gemaakt en worden de verschillende tijdsperiodes heel herkenbaar in beeld gebracht.
Het einde rond voor het merendeel de verhaallijnen mooi af, hoewel het allerlaatste beeld ervoor zorgt dat er opnieuw vragen oprijzen. Hierdoor wordt een kier voor een vervolg open gelaten. Dit had voor mij niet gemoeten. Los van dat minimale puntje van kritiek vind ik deze serie een dikke vette aanrader voor iedereen die van sciencefiction met tijdsreizen houdt!

The Fall of the House of Usher

Ik heb altijd al graag de werken van Edgar Allen Poe gelezen en ben altijd geïnteresseerd in media die iets of wat met zijn werk te maken heeft. Dus deze serie stond meteen hoog om mijn te kijken lijst.

Broer en zus Roderick en Madeline Usher verdienden een fortuin met hun farmaceutisch bedrijf, maar dit is niet zonder controverse. De vele beschuldigingen van fraude en gezondheidsrisico’s hebben eindelijk geleid tot een proces en procureur Auguste Dupin is vastbesloten om het tot een veroordeling te laten komen. Maar dan beginnen middenin het proces Rodericks kinderen één voor één onder mysterieuze omstandigheden te sterven.

Dit was absoluut BRILJANT!
Een ode aan het oeuvre van Poe, waarbij ik genoot van elke grote en kleine verwijzing. Het zit echt keigoed in elkaar en wordt sfeervol en griezelig in beeld gebracht. Zelf ben ik niet zo’n held en ga niet snel naar horror kijken, dus ik had wel een klein hartje toen ik hieraan begon. En ja, hoewel er toch een aantal schrikmomenten in zitten en heel wat lugubere beelden, was het ook niet zonder humor. Heerlijk duister en macaber, volledig zoals de werken van Poe.
Echt geweldig en dikke vette aanrader!

2 Comments

  • zwartraafje

    Ik heb het idee dat ik elk jaar wat minder naar televisie kijk. Nu ja, televisie op zich kijk ik sowieso al lange tijd amper maar vroeger keek ik wel nog naar Netflix of films/series van de bibliotheek of eigen collectie. De laatste tijd lijkt schermtijd echter grotendeels te bestaan uit Blogposts lezen, fanfictie lezen en wat op Instagram rondkijken.

  • Evi

    Fool me once staat hier op het te bekijken lijstje maar tegelijkertijd heb ik er wat bang voor want ik las het boek en weet nu al dat de serie waarschijnlijk nooit zo goed gaat zijn.

Leave a Reply

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.