Onlangs gekeken op Netflix #2
Dat ik niet veel tv kijk kunnen jullie misschien afleiden uit de gigantische hoeveelheid boeken die ik per maand verslind. De tv staat hier dus zelden aan, maar de laatste paar maanden keek ik toch nog eens naar een paar goeie en minder goeie series, dus een goed excuus om, meer dan drie jaar na het eerste bericht hierover, nog eens een lijstje te delen!
Manifest: seizoen 1 t.e.m. 4
Het eerste seizoen van deze serie keek ik eigenlijk al een paar jaar geleden eens toen die op ik-weet-niet-meer-welke-zender werd uitgezonden. Na seizoen 1 wou ik echt weten hoe het verder ging, maar als die ooit is uitgezonden, dan heb ik dat compleet gemist. Toen ik deze op Netflix zag staan kwam de goesting om te kijken wel meteen weer kriebelen, waardoor ik over een periode van een maand of drie alle vier de seizoenen uitkeek.
Qua intrige sloeg deze serie meteen zijn haken in mijn lijf. Het uitgangspunt is dan ook heel intrigerend en mijn nieuwsgierigheid om te weten wat er gaande was, dreef mij om steeds verder te kijken. De allerlaatste aflevering van het laatste seizoen biedt een mooie afsluiter. Tussendoor zijn er wel wat momenten van irritatie – in vervelende personages, in domme beslissingen of plotwendingen, in het te lang niks te onthullen – maar over het algemeen wel een leuke serie om te kijken zonder al te veel te moeten nadenken.
Fool me once
Toen Netflix mij de trailer voor deze serie voorschotelde was ik niet meteen overtuigd, maar het feit dat het gebaseerd is op een boek van Harlan Coben en ik zowel Richard Armitage als Joanna Lumley in de trailer zag overtuigden me toch om hem te beginnen.
Mjah, neen, geen aanrader.
Ik keek de 8 afleveringen uit, waarvan de laatste vier eigenlijk maar met een half oog, omdat ik de ontknoping wou weten, maar deze was echt belachelijk. En dat was niet het enige in deze serie. De hoofdactrice is compleet ongeloofwaardig in haar rol en heel veel van de plot houdt geen steek.
Dus als je ergens geïntrigeerd bent om hier naar te kijken, niet doen.
Liebes Kind
Een aantal jaar geleden begon ik ietwat schoorvoetend te kijken naar de Duitse serie Dark en werd compleet van mijn sokken geblazen. Dus toen de trailer voor nog een Duitse serie mijn intrige wekte, begon ik met hoge verwachtingen te kijken.
Dit was echt een heel originele en spannende thriller. Het gedrag van de politie en hoe ze om gaan met verkregen informatie deden me wel regelmatig fronsen, maar het acteertalent van de jonge dochter is echt wat de sfeer van deze serie maakt. Het einde was een beetje te alledaags, te gehaast en anticlimactisch, maar al bij al wel een aanrader.
Bodies
Deze miniserie kwam op mijn radar toen G van BookRoast het tijdens een liveshow als één van haar meest geanticipeerde series bestempelde.
Ja, dit was geweldig leuk!
Geen serie om je hoofd bij uit te schakelen, maar een vernuftig krinkelende winkelende sciencefiction thriller. Naast een heel vernuftig verhaal, is het ook heel mooi gemaakt en worden de verschillende tijdsperiodes heel herkenbaar in beeld gebracht.
Het einde rond voor het merendeel de verhaallijnen mooi af, hoewel het allerlaatste beeld ervoor zorgt dat er opnieuw vragen oprijzen. Hierdoor wordt een kier voor een vervolg open gelaten. Dit had voor mij niet gemoeten. Los van dat minimale puntje van kritiek vind ik deze serie een dikke vette aanrader voor iedereen die van sciencefiction met tijdsreizen houdt!
The Fall of the House of Usher
Ik heb altijd al graag de werken van Edgar Allen Poe gelezen en ben altijd geïnteresseerd in media die iets of wat met zijn werk te maken heeft. Dus deze serie stond meteen hoog om mijn te kijken lijst.
Dit was absoluut BRILJANT!
Een ode aan het oeuvre van Poe, waarbij ik genoot van elke grote en kleine verwijzing. Het zit echt keigoed in elkaar en wordt sfeervol en griezelig in beeld gebracht. Zelf ben ik niet zo’n held en ga niet snel naar horror kijken, dus ik had wel een klein hartje toen ik hieraan begon. En ja, hoewel er toch een aantal schrikmomenten in zitten en heel wat lugubere beelden, was het ook niet zonder humor. Heerlijk duister en macaber, volledig zoals de werken van Poe.
Echt geweldig en dikke vette aanrader!
2 Comments
zwartraafje
Ik heb het idee dat ik elk jaar wat minder naar televisie kijk. Nu ja, televisie op zich kijk ik sowieso al lange tijd amper maar vroeger keek ik wel nog naar Netflix of films/series van de bibliotheek of eigen collectie. De laatste tijd lijkt schermtijd echter grotendeels te bestaan uit Blogposts lezen, fanfictie lezen en wat op Instagram rondkijken.
Evi
Fool me once staat hier op het te bekijken lijstje maar tegelijkertijd heb ik er wat bang voor want ik las het boek en weet nu al dat de serie waarschijnlijk nooit zo goed gaat zijn.