First Law Along #5: The Heroes
Met deze tweede fase van de FirstLawAlong voel ik minder dringendheid om verder te lezen, omdat ze slechts marginaal met elkaar verbonden zijn en voornamelijk als op zichzelf staande boeken kunnen worden gelezen, zij het in dezelfde wereld als de originele trilogie met cameo’s van personages die we eerder hebben ontmoet.
Het was een beetje moeilijk om mezelf te motiveren om deze tweede op zichzelf staande roman en alweer het vijfde boek in deze readathon te lezen, gezien het uitgangspunt van het verhaal me niet echt aansprak. Ik ben echter koppig in mijn doorzettingsvermogen, dus ik heb deze een eerlijke kans gegeven, maar mijn tegenzin bleek helaas gegrond.
Joe Abercrombie – The Heroes (First Law World #5) DNF
Genre: Dark Fantasy
The King of the Union, ever a jealous neighbour, is not about to stand smiling by while he claws his way any higher. The orders have been given and the armies are toiling through the northern mud. Thousands of men are converging on a forgotten ring of stones, on a worthless hill, in an unimportant valley, and they’ve brought a lot of sharpened metal with them.
Bremer dan Gorst, disgraced master swordsman, has sworn to reclaim his stolen honour on the battlefield. Obsessed with redemption and addicted to violence, he’s far past caring how much blood gets spilled in the attempt. Even if it’s his own.
Prince Calder isn’t interested in honour, and still less in getting himself killed. All he wants is power, and he’ll tell any lie, use any trick, and betray any friend to get it. Just as long as he doesn’t have to fight for it himself.
Curnden Craw, the last honest man in the North, has gained nothing from a life of warfare but swollen knees and frayed nerves. He hardly even cares who wins any more, he just wants to do the right thing. But can he even tell what that is with the world burning down around him?
Over three bloody days of battle, the fate of the North will be decided. But with both sides riddled by intrigues, follies, feuds and petty jealousies, it is unlikely to be the noblest hearts, or even the strongest arms that prevail…
Three men. One battle. No Heroes.
DNF/opgegeven na ±40% (net na de eerste dag van de strijd)
“He’d thought it through, and this was the right thing to do. Or the least wrong thing, anyway. Sometimes that’s the best you can hope for.”
Voordat ik aan dit boek begon, had ik al het vermoeden dat deze niks voor mij zou zijn.
Een boek van meer dan 600 pagina’s met alleen maar zwaardgevechten leek mij erg saai. Als fantasyliefhebber zijn gevechtsscènes uiteraard onvermijdelijk en ik hou wel eens van een goed gevecht, maar die zijn alleen impactvol als ze gemodereerd worden.
Dus hoewel deze auteur me al eerder wist te verrassen, verwachtte ik dat dit een worsteling zou gaan worden, hoewel ik uiteraard opnieuw hoopte op een aangename verrassing.
“Armour… is part of a state of mind… in which you admit the possibility… of being hit.”
Helaas werd mijn vermoeden bevestigd en was er niet meteen iets dat mij geboeid kon houden.
Wat ik zo goed vond in de vorige First Law-boeken waren de karakterstudies en de humor, en hoewel deze opnieuw voldoende humor had om de rauwe bloederigheid van de intense strijd te balanceren, was die onvoldoende om mij om iemand of iets te laten geven.
”An unarmed man is like an unroofed house. They’ll both end up leaking.”
Ik vond het heel moeilijk om me ergens op te concentreren.
Ik wist de helft van de tijd niet waar ik was of van welke kant ik aan het lezen was. Ik kon de personages niet uit elkaar houden en er was echt niemand voor wie ik supporterde. Iedere dode was slechts een naam die ik van de enorme lijst met personages kon schrappen. Op den duur viel mijn aandacht volledig weg en las ik ganse hoofdstukken zonder ook maar iets te hebben opgenomen. Ik voelde mezelf dus gewoon afhaken.
Dus toen de eerste van de drie dagen van de slag voorbij was, en ik niet echt kon zeggen wat er was gebeurd, besloot ik om de handdoek in de ring gooien.
“It is easy to forget how much you have, when your eyes are always fixed on what you have not.”
Ik schrijf deze auteur of serie absoluut nog niet af. Met vier verrassende boeken en één flop lijkt de kans groot dat ik nog wel boeken in deze reeks graag ga lezen. Ik ga dus gewoon door met de First Law World en #firstlawalong zoals gepland. Deze was gewoon helemaal niks voor mij.
