Dezer dagen #21

Hej, hoi, hallo!
Het is alweer eventjes geleden dat ik inlogde op de blog, langer dan een maand, ondanks het feit dat mijn laatste bericht van eind juni dateert, want deze werd automatisch ingepland. Ik denk dat het ongeveer van begin juni of zo is geleden? Zo ongeveer van het moment dat ik me begon voor te bereiden op Pinkpop, een Werchter-achtig festival maar dan bij onze noorderburen.

Ik ben er al een aantal keer geweest en ik vind dat een enorm fijn festival, onder andere omdat het zo’n fijne mix van mensen en muziekgenres huist.

Deze keer keek ik zowel uit naar als op tegen het festival.
Reden voor dat laatste was dat we het ganse festivalweekend zouden gaan en zouden slapen op een camping daar. En ja, ik ben al lang geen drie-maal-zeven meer, dus had ik een beetje schrik dat het me te veel ging worden en ik helemaal geradbraakt ging zijn.
Maar uiteindelijk viel het enorm goed mee. Relatief goed geslapen, ondanks de hitte, verstokte snurkers en mensen die niet wisten wat een rustige camping wilde zeggen. De rug en knieën hebben een beetje afgezien, maar niks ondragelijks of wat lang bleef hangen.

Wat muziek betreft zag ik een heel groot assortiment van verschillende artiesten en bands de revue passeren, waarvan ik – zoals normaal – de ene al beter vond dan de andere. Een greep uit het assortiment: Queens of the Stone Age, Red Hot Chili Peppers, Robbie Williams, Pink, Electric Callboy, Ellie Goulding, The Hu, Editors, The Black Keys, Hollywood Vampires, One Republic, etc.
Zoals je kunt zien, mijn foto’s trekken op niet veel. Ik nam een paar filmpjes, maar ook die zijn niet echt van hoge kwaliteit en meer een “hé, ik was daar” souvernier, dan iets waar ik naar ga kijken voor de daadwerkelijk klank, lol.

Ik moet waarschijnlijk niet zeggen dat het een heel druk en vermoeiend weekend was. Plus, het was ook super heet. Ik heb een paar keer een flauwte gehad van de warmte en me ergens moeten gaan zetten. De grote massa aanwezigen hielpen ook niet echt met de warmte.
Alleen bij het allerlaatste concert van het festival – Red Hot Chili Peppers – sloeg het weer om en kregen we zowaar wat regen over ons. Of tis te zeggen, het merendeel verdampte al voor het de mensenmassa kon raken en zorgde vooral eigenlijk voor een aangename verkoeling!

Ondanks de hitte en de vermoeiende, lange dagen en een paar dipmomentjes, heb ik mij rot geamuseerd!

Na het leuke van het festival, had ik een minder leuke afspraak: bij de orthodontist.
Als puber heb ik heel lang een beugel gedragen, ik denk zo’n jaar of vier, en ik was dan ook in de veronderstelling dat die dagen voorgoed achter mij lagen. Dit was echter niet op mijn nieuwe tandarts gerekend, die mij begin vorig jaar vroeg of het mij al was opgevallen dat mijn onderste tanden terug aan het verschuiven waren.
Ja, dat was me inderdaad, dan wel op een onbewuste manier, al opgevallen. Nu bleek dus dat ik al gans mijn leven een verkeerde tongpositie heb!
Komt dat tegen zeg, moet je zo oud geworden zijn, om nog naar de logopedie te moeten om te leren slikken en praten!! Ik was in eerste instantie vooral kwaad. Kwaad dat nog niemand mij dit eerder had gezegd, noch bij mijn tandartsen of al die jaren bij de orthodontist! Toegegeven, vroeger was men daar veel minder aandachtig naar, maar toch. Vooral van de orthodontist versta ik dat niet…

Ik moet dan ook niet zeggen dat ik eerst niet echt veel zin had om dit verder uit te zoeken.
Ik liep er nu al zo lang mee, dus kan ik er ook maar verder mee lopen, ook al was ik me er nu bewust van, toch? Maar dan had ik een gesprek met een logopediste waarmee ik naailes volg en zij bracht me tot wel tot andere gedachten. Tegelijkertijd kwam mijn gebit plots ook op een soort kantelpunt, waarbij het mij toch begon te irriteren. Was het nu omdat mijn aandacht erop was gevestigd, of is het daadwerkelijk opeens verergerd, ik begon in ieder geval meer en meer last te hebben van mijn kruisbeet tijdens het eten. Dit en het gesprek met de logopedist deden mij toch uitkijken naar remedies.

Soit, dit alles dateert eigenlijk nog van vorig jaar. Ondertussen doorliep ik al mijn traject bij de logopedie en plaatste ik mezelf op de wachtlijst van een orthodontist, wat me dus tot nu brengt, zo goed als een jaar later, wanneer het eindelijk tijd was voor mijn eerste verkennende afspraak. Daar werden foto’s getrokken, werd bevestigd dat, ja, ik opnieuw een beugel zou moeten, en dat ik maar pas in februari 2024 terug kon komen!
Enerzijds zie ik er enorm tegenop, want bah, terug beugelen! Anderzijds: nog zo lang wachten weer!

Terug naar iets plezanters dan! Een paar weken daarna vertrok ik voor een weekje kamperen in Occitanië.
De eerste paar dagen daar waren ondragelijk heet , met zelfs een dag met bijna 40°!! Echt niks voor mij, lol, en die specifieke dag werd dan ook niet veel uitgespookt, behalve wat verkoeling zoeken in het campingzwembad.
Daarna sloeg het weer om, maar niks te drastisch, net genoeg om terug dingen te willen doen. We kregen wat regen en onweer over ons heen, maar dan vooral ’s nachts. Overdag bleven de temperaturen mooi onder de 30°. Alleen ’s avonds werd het dan wel vlug koud aan de tent.
Naast het niksen en bewonderen van het prachtige landschap, deden we ook een aantal uitstappen, zoals naar Foix, Carcassonne, een wolvenreservaat en een grottenstelsel.

En voilà, ondertussen ben ik een kleine week opnieuw thuis en ook terug aan het werk. Volgend leuk vooruitzicht is Disneyland met mijn oudste metekind eind augustus!
In de tussentijd is het genieten van de kleine dingen, zoals bijvoorbeeld mijn appelboom die voor het eerst sinds ik hem plantte zo’n 4 jaar geleden vruchten produceert!

Voor de rest heb ik bezigheid genoeg, vooral gezien ik toch wel weer een inhaalmanouvre hier ga moeten doen, lol. Maar we zien wel, niks moet, alles kan 😉

Hoe is het met jullie?

Groetjes,
Charlotte