Gelezen

Fairyloot Adult: The Atlas Six

Eind vorig jaar kondigde Fairyloot aan dat ze in maart 2022 een nieuw product gingen lanceren, namelijk het Adult Fantasy Book-Only abonnement.
Terwijl hun standaard abonnement focust op Young-Adult fantasy met extra goodies, zou dit abonnement dus alleen fantasy boeken bevatten bedoeld voor een volwassen publiek. Die doos zou dan alleen een boek bevatten, zonder extraatjes.

Als abonnee op hun normale YA-abonnement kreeg ik voorrang om me in te schrijven voor deze nieuwe dienst en als boeken en fantasy liefhebber kon ik daar natuurlijk niet aan weerstaan.

De allereerste editie van de Fairyloot-adult kreeg ik uiteindelijk door de postbode overhandigd midden april. Voor Fairyloot is het bij mij niet ongebruikelijk om mijn maandelijkse dozen pas halverwege of op het einde van de daaropvolgende maand te ontvangen. Dus dit was wel degelijk de doos voor maart, wat de themakaart ook bevestigd.

Het thema voor maart was Dark Academia, met de boodschap dat het boek perfect is voor lezers die houden van academische rivalen, magische onderwerelden en moreel grijze personages.
Op basis van de thema-illustratie was ik vrij zeker welk boek zou worden uitgelicht, omdat het veel hype op sociale media had gekregen en de recensies waren ook bijzonder lovend.

Ik heb het natuurlijk over The Atlas Six van Olivie Blake.

De editie die Fairyloot aan mijn deur bracht is echt prachtig!
Eerst en vooral is de omslag van de Fairyloot editie helemaal anders dan de standaard editie. Dit is een beetje een gebruikelijk gegeven bij Fairyloot. Meestal gaat het om een verschil in kleuren en niet zozeer een gans nieuw ontwerp, wat ook bij dit boek het geval is. Daar waar het basiskleur van de standaardeditie zwart is, werden de kleuren voor Fairyloot omgekeerd, waardoor de basiskleur wit is geworden. Al de overige elementen zijn bijna hetzelfde gebleven, alleen kregen sommige figuren nog iets meer details.

Hoe de rest van de standaard hardcover editie van dit boek eruit ziet weet ik niet, maar ik vermoed dat hij niet zoveel extraatjes bevat als deze editie.
Naast de unieke omslag, komt de Fairyloot editie ook met geschilderde randen met tekeningen passend bij de cover voorraan, illustraties van de personages op de schutbladen door @lizzart_zardonicz en een reliëfdruk met goudfolie op de harde kaft. Het boek is ook digitaal gesigneerd door de auteur.
Binnenin het boek staan ook nog prachtige illustraties van verschillende personages, maar ik denk dat deze ook in de standaardedities staan.

Dus echt een heel mooie uitgave, maar hoe zit het met de inhoud?
Gezien ik toch echt wel benieuwd was naar dit boek, las ik het ook vrij snel. Halverwege april het boek ontvangen en gelezen tegen midden juni is heel snel voor mij!
Ideaal dus om meteen ook mijn mening met jullie te delen.

Blake, Olivie – The Atlas Six (The Atlas #1)

Genre: Fantasy

The Alexandrian Society is a secret society of magical academicians, the best in the world. Their members are caretakers of lost knowledge from the greatest civilizations of antiquity. And those who earn a place among their number will secure a life of wealth, power, and prestige beyond their wildest dreams. Each decade, the world’s six most uniquely talented magicians are selected for initiation – and here are the chosen few…

– Libby Rhodes and Nicolás Ferrer de Varona: inseparable enemies, cosmologists who can control matter with their minds.
– Reina Mori: a naturalist who can speak the language of life itself.
– Parisa Kamali: a mind reader whose powers of seduction are unmatched.
– Tristan Caine: the son of a crime kingpin who can see the secrets of the universe.
– Callum Nova: an insanely rich pretty boy who could bring about the end of the world. He need only ask.

When the candidates are recruited by the mysterious Atlas Blakely, they are told they must spend one year together to qualify for initiation. During this time, they will be permitted access to the Society’s archives and judged on their contributions to arcane areas of knowledge. Five, they are told, will be initiated. One will be eliminated. If they can prove themselves to be the best, they will survive. Most of them.

Wowie, klinkt dit boek niet heerlijk intrigerend? Een geheime genootschap gebaseerd op de legendarische bibliotheek van Alexandrië, gecombineerd met magische academici en mysterieuze rituelen? Kwijl, kwijl, kwijl!!

Helaas, pindakaas.
Ik wilde zo graag van dit boek houden, maar nadat ik mezelf letterlijk doorheen de eerste helft had geploeterd, besloot ik met spijt dat ik niet verder kon lezen. Ik legde het boek aan de kant op bladzijde 206 van 375, net voor deel VI begon (±55%).

De schrijfstijl was zo frustrerend.
Het was precies een oefening in hoeveel lange woorden kan ik in één zin zetten, zonder iets beduidend bij te dragen. Het leest pretentieus en onsamenhangend. Dikwijls zat ik eindelijk eens goed in een scene, maar werd die dan bruut onderbroken voor een infodump of een gedachtekronkel van één van de personages, al dan niet tussen haakjes.

De wereldopbouw is zo goed als onbestaand.
De ganse introductie wordt overgeslagen en ik had eigenlijk geen idee wat die Alexandrijnse genootschap nu eigenlijk is en waarom onze personages er graag deel van zouden uitmaken.

Er is magie in de wereld, maar wat die is en hoe die werkt blijft ook veel te vaag.
De magie is ook heel divers, gezien elk hoofdpersonage zijn eigen specialiteit heeft. De krachten variëren tussen macht over de fysieke wereld zoals zwaartekracht, tijd en natuur, over het lezen van gedachten tot het beïnvloeden van emoties. Al deze klinken super interessant, maar het blijft onduidelijk hoe die krachten precies werken, hoe diep die zijn en of er ergens een limiet op zit. Soms wordt dan eens tussen de soep en de patatten gezegd dat iemand iets kan dat ik niet direct associeerde met bijvoorbeeld een gedachtelezer, wat ook enorm belemmerend werkte.

Ook zijn er blijkbaar andere wezens dan mensen in deze wereld aanwezig, zoals sirenes en saters, maar ook dat blijft flou. De informatie wordt even opgeworpen en is er dan gewoon, zonder enige uitleg, alsof Duh! we dat maar moeten weten.

Zowel het tempo als de plot van het boek zijn raadselachtig.
De tekst leest enorm traag en er gebeurt tegelijkertijd van alles en niks. Het verstrijken van de tijd is onduidelijk, plotseling is er een melding dat er weken zijn verstreken, maar we leren niets. Ganse gebeurtenissen worden overgeslagen en in één zin samengevat, terwijl over andere triviale zaken gepalaverd wordt dat het geen naam heeft.
De motivatie van de personages is ook één zwart gat. Waarom willen ze zo graag deel uitmaken van die wereld, want wij krijgen alleszins niet veel aantrekkelijks of duidelijks te lezen. Ze worden zowat in een huis gedumpt en trek jullie plan, zonder enige duiding of uitleg.

Gezien de plot nagenoeg onbestaande was, is duidelijk dat de auteur vooral haar personages het boek wou laten dragen. Daar zou ik mee kunnen leven als die personages ook goed waren uitgewerkt, wat naar mijn gevoel dus niet het geval was.
De personages worden nergens echt beschreven, wat auteur misschien niet nodig vond gezien er tekeningen van hen in het boek staan, maar ik heb toch meermaals moeten kijken eer ik de juiste tekening bij de goede persoon had gezet. De enige beschrijving die we soms hebben van de personages zijn een paar nogal stereotiepe woorden: Libby heeft een pony en friemelt nerveus, Reina is Japans en heeft een neusring, Tristan is Brits, Callum is een blonde Zuid-Afrikaan, Parissa is mooi en heeft grote borsten en Nico is Cubaans.
Elk personage is extreem onsympathiek of heeft niets waardoor ik geïnteresseerd ben meer over het te leren. Ze zijn pretentieus, oppervlakkig, twee dimensionaal en zo onrealistisch. Elk personage is gewoon zijn één bepalende kenmerk.

Misschien moest ik het boek helemaal uitgelezen hebben om een klik te hebben met de personages of het verhaal, maar na bijna 55% gelezen te hebben en echt helemaal niks te voelen, vind ik toch dat er iets schort aan het boek en het niet voor mij is.
Voor mij was dit overgehyped en verwarrend. Het boek probeert zo hard om zo slim en verfijnd te zijn, dat het uiteindelijk zelfingenomen en frustrerend overkomt.

Dus helaas was de allereerste volwassen Fairyloot geen succes voor mij. Een prachtige editie, wat jammer genoeg niet waar wordt gemaakt door zijn inhoud.

Ook al was ik geen fan van dit boek, ik ben overduidelijk in de minderheid als je even op Goodreads gaat spieken. Dus moest iemand geïnteresseerd zijn om deze exclusieve editie van mij over te kopen, stuur me gerust een mailtje op charlotte[at]charami[punt]com

Groetjes,
Charlotte