In februari ging ik verder met het nostalgische herlezen van His Dark Materials, zodat ik weer helemaal mee was om te kunnen beginnen in Pullmans nieuwste La Belle Sauvage. Die laatste las ik nog niet uit, dus die verschijnt zeker al in het overzicht van maart! Maar nu februari 🙂

Philip Pullman – The Subtle Knife ★★★★★

De gebeurtenissen in The Golden Compass brengen Lyra in dit vervolg naar een spookachtige stad waar ze een mysterieuze jongen ontmoet; een moordenaar. Will’s lot is sterk verweven met dat van Lyra en samen moeten ze een krachtig en geheim object vinden waarvoor mensen uit vele werelden zonder twijfelen zouden moorden om het te kunnen bezitten…

Tjah, opnieuw zou ik mij kunnen beperken door hier te schrijven: Lezen die handel. Maar kijk, ik ga een poging doen toch een zinnig en meer veelzeggend neer te pennen.

Waar The Golden Compass nog meer aanvoelde als een kinderboek, waar het onschuldige kind het moet opnemen tegen de slechte volwassene, worden de thema’s in The Subtle Knife volwassener en dus zwaarder en donkerder. In dit boek krijg je voor het eerst het volle besef waar dit verhaal heen gaat, wat Pullman wil overbrengen, en het is zo zo zo goed. Het kan schokkend zijn voor sommigen, het verhaal dat Pullman vertelt, maar het is zo slim gedaan, zo vol fantastisch gevonden symboliek, zo puur en rechttoe-rechtaan verteld. Pullman ontwijkt geen onderwerpen, hij kleineert zijn lezers niet, maar vertelt wat hij wil vertellen. En wat hij vertelt doet je echt nadenken. Een zogenoemd kinderboek, met meer volwassener thema’s dan veel volwassen boeken.

Philip Pullman – The Amber Spyglass ★★★★

De vreselijke oorlog voorspeld door de heksen doemt op. Will is de drager van het listige mes, het machtigste wapen in alle werelden, en moet het bezorgen aan heer Asriel. Maar hij dreigt zijn gevaarlijke reis alleen te moeten afleggen, want Lyra is verdwenen…

In tegenstelling tot veel series, vond ik dit laatste boek uit de trilogie iets trager lezen dan de vorige. Het verhaal, de boodschap is nog steeds schitterend en wordt verder uitgediept, maar de tekst verloor een beetje aan stoom door de vele nevenplots en nieuwe personages. Die laatste, alhoewel interessant om over te lezen, dragen vaak niet echt bij tot de finale boodschap en zijn dus eigenlijk een beetje overtollige bladvulling.
En toch, net door het drijvende plot, the endgame zoals ze in het Engels zeggen, kon ik het boek niet wegleggen. Er blijft steeds een onderstroom van spanning in het verhaal lopen, dat me door duwde om verder te lezen om tot de ontknoping te komen.
Ondanks het feit dat er heel veel, bijzonder veel verteld wordt in dit boek, worden de gevolgen van de ontknoping, de finale boodschap, in slechts een paar pagina’s af gehandeld. Een beetje deus-ex-machina-achtig waar de twee hoofdpersonages zich snel bij neerleggen, ook al is dit niet in hun aard, zoals we leerden in de twee voorgaande boeken en doorheen dit laatste boek, behalve dan op het einde. Daarom krijgt deze een sterretje minder dan zijn voorgangers.

Al bij al vond ik His Dark Materials een schitterende trilogie, met een heel mooie boodschap op een heel unieke manier gebracht. Alleen de afsluiter is iets minder als je hem vergelijkt met zijn twee voorgangers, maar nog steeds een fantastisch boek waar alle draadjes gesponnen in de vorige verhalen op een mooie manier samen komen.