Verbeelding Bookchallenge – Juli
Lezen gaat mij precies niet zo goed af dit jaar. Ik denk niet dat ik ooit al zo’n traag en lastig leesjaar heb gehad. Nogal ironisch als je bedenkt dat ik dit jaar waarschijnlijk al meer boeken heb gekocht dan de laatste 3 jaar gecombineerd.
Soit, drie boeken las ik vorige maand, waarvan ik er eentje nog maar vorig jaar las.
V. E. Schwab – Vicious
Vicious van Victoria Schwab heb ik graag gelezen.
Ik deed er toch twee weken over om het uit te lezen, maar dat lag vooral aan mij en zeker niet aan het boek. Een goeike!
Mijn volledige, gedetailleerde recensie kan je hier lezen.
» Verbeelding Bookchallenge: |
|
Victoria Aveyard – Red Queen
Red Queen las ik vorig jaar nog maar, maar omdat ik het tweede deel wou gaan lezen besloot ik hem opnieuw te lezen. Kwestie van helemaal mee te zijn.
Net als vorig jaar las ik dit boek in 1-2-3 uit en heb ik er keihard van genoten. Toegegeven, bijster origineel is het verhaal niet, maar soms is zo’n junkfood-achtig boek net wat ik nodig heb.
De recensie die ik vorig jaar schreef kan je hier nog eens lezen.
» Verbeelding Bookchallenge: |
|
Michael Mosley & Mimi Spencer – The Fast Diet
Een dieetboek. Jawel, ik las een dieetboek, begod. Nooit gedacht dat ik dat nog eens ging doen. Maar dit specifiek dieet leek mij preces te achtervolgen (later meer hierover) en toen mijn broer dan ook nog eens dat boek had liggen, dacht ik het eens te bekijken.
Erg positief ben ik niet over dit boek. Het is nogal een eenzijdig jubelverhaal met een naar mijn mening nogal zwakke onderbouwing.
Als je, zoals ik, een beetje wetenschappelijk bent aangelegd, dan kan je dit boek niet meer en niet minder dan propaganda noemen.
Ik had verwacht toch wel wat meer basis voor de theorie te vinden, een uitgebalanceerd verhaal van bevindingen en (herhaalde en herhaalbare) studies, maar wat dit boek biedt is een onvervalst jubelverhaal op basis van een heel summier aantal studies, voornamelijk nog op muizen, en weinig sluitende, gereproduceerde bevindingen.
De auteur is zogenoemd een dokter, maar de reden waarom zijn dieet het 5:2-dieet is, en niet het 6:1 of het 4:3-dieet, is niet omdat dit volgens onderzoek de beste resultaten gaf. Neen, de enige reden dat het 5:2 is, is omdat dit voor de dokter persoonlijk het meest haalbare leek. Niet bepaald een wetenschappelijke benadering dus.
Het boek is dus vooral eigenlijk een persoonlijk verslag van de dokter en mede-auteur Mimi Spencer (een journaliste), vol nodeloze vulling (pagina’s vol tweets van volgers? Serieus? 0_0). Voor mij niet meteen een factor die me zou kunnen overtuigen voor dit dieet dus.
Mijn mening over het dieet is, na een maandje proberen, echter helemaal anders, maar ik zal daar dan later wel eens over schrijven.
» Verbeelding Bookchallenge: |
|
En zo zijn we weer een maandje verder. Met het verlof int verschiet zal het lezen misschien wat meer vlotten, wie weet.
Groetjes,
Charlotte
One Comment
Margaret
Een dieetboek lezen en dan ook nog een slecht boek is een echte leeschallenge. Het overgrote deel van dit soort boeken is weggegooid geld en zeker geen hulp voor mensen die hulp voor een gezond gewicht en gezond leven nodig hebben. Het enige dat lichter wordt door het kopen van zo’n boek is je portemonnee.
Gelukkig heb je andere boeken met plezier gelezen en heb ik nu twee boeken op mijn leeswensenlijst staan.
Groetjes, Margaret