Nog meer ballerina’s

Ik maakte al een aantal keer kraamcadeautjes op basis van de ontvangen geboortekaartjes. Het begon allemaal met het knuffeldoekje met vogeltje. Jaren later volgde een tweede knuffeldoek, deze keer met uiltje. Daarna volgde eens geen knuffeldoek, maar een heuse ridderpop, volledig gebaseerd op de ridder op het geboortekaartje. Het laatste kraamcadeautje werd opnieuw een knuffeldoek, wegens gebrek aan inspiratie. Het geboortekaartje was niet eentje met een gemakkelijk na te maken figuurtje, maar het thema was wel visjes. Vandaar het knuffeldoekje met vis.

En nu, nu probeer ik een heuse ballerina-pop te ontwerpen voor de collega bij wie ik de servetten ballerina’s ging maken. Niet omdat die op het geboortekaartje staan, want dat had ik nog niet gezien op het moment dat het idee zich in mijn hoofd vast zoog. Wel omdat ik weet dat die collega dat keitof gaat vinden.

Nu kan je je afvragen waarom ik niet gewoon een bestaand patroon gebruik. Ewel, lieve vrienden, omdat geen enkel patroon dat ik al ben tegengekomen precies is zoals ik het in mijn hoofd heb. Kieskeurig zijn en al. Dan kan ik maar proberen het zelf te ontwerpen, niet? Zoals Roger zegt, wat je zelf doet, doe je meestal beter *ahum*
Bovendien is een eigen pop ontwerpen eigenlijk iets dat ik al zo lang wil doen. Ik heb al zo veel ideeën en blaadjes met nota’s, maar ik ben nog nooit verder geraakt dan dat. Luiheid, pure luiheid. Maar nu vond ik het welletjes. Hoog tijd om de koe bij de hoorns te vatten en de handen uit de mouwen te steken 😉

Ballerina dus.
Het eerste dat ik perfect wou krijgen waren de benen, met elegante gestrekte voeten en zichtbaar gevormde kuiten en billen.

Het vergde wat trial and error, meer dan wat op deze foto is te zien, maar uiteindelijk slaagde ik er in mijn ogen heel goed in om een realistisch been te haken. Ik ben vooral heel blij met de vorm van de voet en de illusie van de knie!
Daarna was been twee snel gehaakt.

Hoe ik de benen aan elkaar vast ging maken had ik op voorhand al beslist. Ik wilde namelijk bengelende benen, zoals in die ouderwetse lappenpoppen. Die bengelende benen zouden er niet alleen voor zorgen dat de pop gemakkelijk kon zitten, maar ook – wat vooral belangrijk is voor een ballerina – dat ze haar been naar achter kan gooien of zelfs spagaat kan doen.
Helaas nam ik geen foto’s meer tijdens dit proces, ik was te druk bezig met tellen en notities nemen, maar hier een close-up van de benen. En wees gerust, de ballerina is fatsoenelijk, ze heeft haar onderbroekje aan!

Vervolgens haakte ik het lichaam verder.
In tegenstelling tot de ouderwetse lappenpoppen, wou ik voor mijn ballerina wel vormen. Heupen en een taille en zo. Hier was het regelmatig uithalen en opnieuw haken. Te veel gemeerderd, te weinig gemeerderd, te snel geminderd, te veel geminderd, etc.
Uiteindelijk was ik tevreden over de rondingen van mijn pop en haakte ik de borstkas en de sleutelbenen. Vervolgens gaf ik mijn ballerina een hals. Ik wil haar namelijk een beweegbaar hoofd geven en dit is een techniek dat ik heb opgepikt van de byhookbyhand-blog.

    

En dat is ze nu, mijn ballerina.
Ze mankeert nog haar armen, haar hoofd en uiteraard een passend tenue. Ook hier heb ik voor alles wel ideeën. Nu die ideeën er nog uit krijgen!

Wat vinden jullie van mijn pop tot nog toe? Hebben jullie ooit als eens iets uit het hoofd gemaakt, zonder patroon?

Vele groetjes,
Charlotte