Van Bulle naar Hommeltuniekje

Het idee om het Phildar-tuniekje te breien heb ik definitief laten varen. Wat ik niet heb laten varen is om iets in een gelijkaardige stijl te breien voor mijn metekindje. Dat was ook de reden waarom ik het Bulle patroon van Oomieknits kocht. Het leek me een patroon dat ik wel zou kunnen aanpassen zodat het op het gewenste tuniekje zou gaan lijken.

Mijn eerste stap om dat gedaan te krijgen was het originele patroon volledig proberen te begrijpen. Geen betere methode dan het patroon te volgen zoals de ontwerpster het had voorzien. Zo breide ik het schattige, roze tuniekje.

Tijdens het breien van dit jurkje, bedacht ik wat ik allemaal anders zou gaan doen om het gele, gestreepte tuniekje à la Phildar te reproduceren:

1. Als eerste wil ik geen ribbeltjessteek voor de halslijn, dus zou ik het eerste deel van het patroon in naalden rechts-averechts moeten breien.
2. Daarnaast wil ik ook een iets lossere hals, dus zal ik de opzet iets groter maken en het aantal minderingen naar beneden toe iets minder groot
3. Uiteraard wil ik wit-zwarte streepjes op de borst, dus die zullen ingerekend moeten worden
4. De plooitjes op de borst wil ik behouden, maar die op de rug niet. Die meerderingen ga ik dus beter moeten spreiden
5. De zakken wil ik gewoon weglaten
6. Ik twijfel nog of ik de band met een knoop wil sluiten of gewoon in het rond wil breien. Indien het laatste, zal dit ook via naalden rechts-averechts moeten dan
7. En ten slotte wil ik de mouwtjes T-shirt lengte houden

Dat zijn toch aardig wat aanpassingen, maar het leek me niet ondoenbaar. Nadat ik het roze tuniekje af had, ben ik begonnen aan het herschrijven van het patroon. Dit deed ik met behulp van Excel en verliep eigenlijk vrij vlot. Het hielp enorm dat ik het patroon al eens had gebreid en wist waar de aandachtspunten lagen.

Binnen een paar uur had ik mijn nieuw breipatroon klaar, met uitgetekende kleurenwissels en al.
Helaas ontdekte ik toen dat ik een klein dingetje over het hoofd had gezien: mijn proeflapje voor de wol die ik ging gaan gebruiken kwam helemaal niet overeen met de eisen van het patroon. Gelukkig besefte ik dat voordat ik aan het breien ging, want anders had ik een veel te klein tuniekje bekomen.

Ik moest dus terug aan het rekenen en tellen: de opzet, het aantal steken, de meerderingen, het aantal rijen en de minderingen moesten allemaal proportioneel herberekend worden. Het vroeg wel wat werk, maar na twee dagen van rekenen, herrekenen en controleren was ik er van overtuigd dat ik klaar was voor de opzet.
En dat is exact wat ik heb gedaan, opgezet en breien als een bezetene om te zien of al dat rekenen en tellen iets gaat opleveren!

Duimen jullie mee?

Groetjes,
Charlotte