Terug opgepikt

Ook al wil het weer ons anders doen geloven, we zitten toch alweer enkele dagen in de herfst. Ik klaag absoluut niet, maar toch zegt mijn interne barometer “herfst = koud”. Daarom beginnen de wollekes hier weer boven te komen.

Handwerkgewijs is het vrij kalm geweest bij mij. Ik kan zo soms perioden hebben dat ik met 20 dingen tegelijk bezig ben en dan soms ook weer maanden niks. Voor het ogenblik ben ik weer maar eens in de planfase. Ohlala, wat ben ik weer ambitieus. Van alles wil ik maken en proberen. En uiteraard heb ik nooit de wol in huis die ik nodig heb voor gelijk welk plan 🙄 . Mijn voorraad is nochtans niet echt klein.
Gelukkig heb ik toch wat zelfdiscipline en na mezelf wat streng te hebben toegesproken, heb ik een catastrofale wol-koopwoede in de kiem kunnen smoren.

De strenge woorden die het meest effect hadden waren toch: “En wat met al die onafgewerkte projecten waarvoor je ook speciaal wol moest kopen?”
Ah ja, *bloos* *bloos*, just…

Dus bij deze heb ik een nog-niet-zo-oud project terug opgepikt: The Quick Knit 1940’s Style Sweater van Wendy Harman van dit en dit bericht.

In mijn laatste bericht over deze trui had ik net het eerste stuk afgebreid en begon ik met zorgen te maken over de halslijn. Ik vroeg me af of ik het patroon moest volgen en dus het tweede pand identiek als het eerste pand te maken, of toch kijken om er een ronde hals of v-nek in te maken.
In reactie hierop kreeg ik tips van meer ervaren breisters, maar ik moet eerlijk toegeven dat het mijn petje te boven ging. Daarom besloot ik de beslissing wat uit te stellen en eerst de mouwen te breien.

Nu ja, dat was ook geen succes. Ik weet niet hoe het kwam – hoogstwaarschijnlijk stress op het werk, want het was weer van dat – maar ik maakte constant fouten, waardoor ik moest uithalen of zelfs weer opnieuw moest beginnen. Na een paar onsuccesvolle pogingen gaf ik het op en verdween het breiwerk in een hoekje.

Maar, zoals de titel al deed vermoeden, heb ik het dus weer opgepikt. Ik ben meteen van start gegaan met het tweede, identieke pand als wat ik al breide.

Uiteindelijk heb ik besloten gewoon het patroon te volgen en zien wat eruit komt. Als ik steeds blijf twijfelen bij alles, komt er nooit iets van. Valt de trui tegen als hij af is, dan heb ik toch de ervaring en heb ik iets bijgeleerd. Is de trui een schot in de roos, dan heb ik zowel de ervaring als de tui. Dus beide situaties hebben hun voordeel.
Always look on the bright side of life! 😉

Groetjes,
Charlotte

P.S.: Ik weet dat er een paar onder jullie ongeduldig wachten op de vertaling van dit patroon. Die komt er! Maar omdat ik nog niet zo zelfzeker ben met breien, wil ik mijn trui eerst af hebben voor ik iets over het patroon hier plaats. Kwestie van jullie geen foute info te geven!