Anna Dressed in Blood
Op kerstmis wordt bij ons naampjes getrokken voor de cadeautjes. Ik had mijn nichtje en zij wou een boek. Ik kocht het boek dat ze gevraagd had, maar dan zag ik deze ook nog liggen: Anna Dressed in Blood van Kendare Blake.
Cas Lowood is geen gewone tiener. Hij reist met zijn heksenmoeder het Amerikaanse continent rond met slechts 1 doel: de doden doden.
Deze roeping erfde hij van zijn vader, nadat deze op gruwelijke wijze werd vermoord door één van de geesten waarop hij jaagde. En nu hoorde Cas over een wel heel bloeddorstige verschijning in Thunder Bay, een spook dat door de lokale bevolking Anna Dressed in Blood wordt genoemd. Ze draagt nog steeds de witte jurk waarin ze werd vermoord, nu doordrenkt met haar bloed. Ze waart rond in haar ouderlijke huis en iedereen die er een stap binnen durft te zetten wordt op gruwelijke wijze vermoord. Iedereen, behalve Cas.
Ik had net ontdekt dat mijn nichtje fan is van Supernatural, een serie die ik al sinds mijn studententijd volg. Het gegeven van dit boek deed me te veel aan Supernatural denken om het niet mee te nemen.
En ja, ik kon niet nalaten het ook te lezen ^_^ . Ik geef het gerust toe: ik hou van de Young Adult boeken, my guilty pleasure.
Het verhaal leest heel vlot en bevat voldoende spanning en mysterie om te boeien tot het einde. Natuurlijk is een deel ook vrij voorspelbaar, maar dat is zo bij alle Young Adult boeken. Al bij al vond ik deze een van de originelere YA-boeken die ik in de laatste tijd heb gelezen, en niet alleen omdat het deze keer uit het standpunt van een jongen is geschreven. Wel vind ik het jammer dat dergelijke YA-boeken nooit een verhaal kunnen afronden in 1 boek. Ook deze gaat verder in een tweede, maar blijkbaar wel laatste, boek. Ik ga er zeker mijn ogen voor openhouden, want ik wil weten hoe het verhaal zal aflopen.
One Comment
Nanita
YA-boeken, mijn guilty pleasure ook als ik even volledig ontspannen verstand op nul wil zetten 🙂 Toegegeven, ik haal in nostalgische buien zelfs nog boeken uit mijn kindertijd naar boven, zoals die van Jan Terlouw of Thea Beckman! Zéér geslaagde Goodbye 11 wristies trouwens, die wil ik ook wel es maken!