Dezer dagen #30
Hallo december!
Amai, hoewel de buitenwereld al helemaal in kerst- en wintersfeer is, voelt het voor mij aan alsof december precies zo een maand of twee te vroeg is. Ook heb ik het gevoel dat ik dat elk jaar zeg, lol.
Als ik zo naar mijn foto’s van afgelopen maand kijk, dan heb ik ook niet meteen veel te tonen.
Ik ben iemand die vaak vergeet foto’s te nemen en al jaren probeer ik om daar wat bewuster mee om te gaan, maar helaas. Op zich niet slecht, denk ik dan, want wil dat dan niet zeggen dat ik meer aanwezig ben in het moment? Achteraf is het dan wel vaak van “Dedju, ik had daar een foto van moeten trekken!”
Dus om de muren van tekst, waarvoor ik geen bijpassende foto heb, te breken, plaats ik een willekeurige foto genomen tijdens één van mijn herfstwandelingen, want dan zie ik wel altijd van alles dat mij naar mijn gsm voor een foto doet grijpen.
Eind oktober had ik een afspraak bij de dermatoloog om een hoop plekjes in mijn hals weg te vriezen. Het zag er wat akelig uit achteraf, maar op zich viel het vrij goed mee en genas het heel snel. Tegelijkertijd werden er op mijn kuiten ook twee plekjes vervroren en van eentje daarvan kan helaas niet hetzelfde gezegd worden. Er kwam een enorme blaar op, die op een nacht kapot is gegaan, waarna de achtergebleven wonde problemen begon te ontwikkelen. Zo leerde ik dat steriele ontstekingen bestaan en dat fibrine laagjes niet altijd wondheling helpen. Van die wonde heb ik wel heel veel foto’s, om de evolutie op te kunnen volgen, maar die ga ik jullie besparen.
Het was vooral telkens verschieten als ik het kompres op de wond ververste. Pijn deed het helemaal niet, wat de schok met het vieze uitzicht alleen maar vergrootte. Uiteindelijk moest ik afgelopen maand minstens wekelijks de wond laten verzorgen, uitschrapen en opvolgen. Eventjes zag het er echt niet goed uit, maar nu is het eindelijk aan het beteren. Een lelijk litteken hou ik er sowieso aan over, maar stukken beter dan een vies gat in mijn been.
In huis werden afgelopen maand eindelijk digitale meters voor elektriciteit, gas en water geplaatst. Initieel was dit aangekondigd voor eind 2020, maar door welbekende gebeurtenissen werd dit dan geannuleerd en sindsdien was het er heel stilletjes over. Tot nu dan.
Ik zat er een beetje mee in, zoals steeds als er in huis moet worden gewerkt. De piekeraar in mij doet dan aan doemdenken en vreest dat er vanalles fout gaat lopen. Gelukkig was dit niet het geval. Op een uur was de klus geklaard!
Begin oktober kondigde Ayreon een reeks concerten aan voor hun 30-jarig jubileum. Tickets zouden op de allerlaatste dag van oktober online komen op ticketmaster. Mijn broer en ik gingen allebei in de wachtrij staan, maar uiteraard liep het weer fout met ticketmaster wegens zogenaamde technische fouten. Ik was de eerste van ons beiden die de kans kreeg tickets te kopen, wat eerst bijzonder vlot ging, maar toen ik wou betalen werd ik opeens aangeduid als een bot en uit het systeem gezwierd! Echt frustrerend.
Na een halfuurtje vruchteloos opnieuw proberen, besloten we er de brui aan te geven. Jammer, maar misschien konden we later wel nog via ticketswap aan tickets komen, gezien het eigenlijke event pas voor september volgens jaar is.
Stiekem kon ik het toch niet laten opnieuw aan te schuiven in de virtuele rij met 600 wachtende voor me. Tussendoor ging ik even naar het toilet en bij terugkomst had ik opeens al het keuzescherm voor tickets, wat mij deze keer wel als echte persoon identificeerde, waardoor ik twee tickets binnen kon halen voor onze gekozen datum!
Ik ging dit jaar voor de allereerste keer naar FACTS. Ohlala, wat was dit overweldigend! Plezant, zeker wel, maar ook vermoeiend en groots. Voor de portemonnee kon het ook overweldigend zijn geweest, maar ik vind van mezelf dat ik nog braaf ben geweest. Naast eten en drinken – wat pokkeduur was voor wat je kreeg – ging ik nog overstag voor een leuke kussensloop, leuke kerstkaartjes, lekkere thee, maar waar ik helemaal zot van was waren een keramische wol kom in de vorm van een megaschattig draakje van maker Loeff. Na er de ganse dag mee in mijn hoofd te hebben gezeten, keerden we op het einde terug om te zien of deze er nog stond en dan te kopen. Ik ging tegelijkertijd overstag voor een schattig Totoro bloempotje.
Voor het bloempotje heb ik al een complete visie in mijn hoofd, dat ik volgend voorjaar ga proberen waarmaken. Ik wil er namelijk een stekje van mijn drakenklimop in planten, zodat Totoro mooi een blad op zijn hoofd heeft!
De kans is ook groot dat de wol kom uiteindelijk ook een plantpotje wordt, want ik durf die bijna niet te gebruiken, uit schrik dat ik eens te hard ga trekken aan mijn bol wol en het in stukken op de grond valt.
We hadden gevoelsmatig heel wat regen en grijze dagen afgelopen weken, maar toch ook vaak een heel mooie avondzon. Zo was ik er op een bepaald moment van overtuigd dat een poes binnen aan het loeren was in mijn badkamer, toen ik er binnen stapte. Ik moest toch twee keer kijken, voor ik begon te lachen.
Helemaal geen poes, maar de schaduw van de omheining!
Ik maakte in de buurt ook nog een plezante wandeling met lekker eten op unieke locaties, maar naast een wazige foto van schone sfeerlichtjes heb ik daar geen ander bewijs van.
Afgelopen week trotseerde ik nogmaals het wispelturige Ticketmaster voor mijn metekind en bemachtigde met zwetende pollekes tickets voor de Koreaanse boyband waar ze megafan van is. Haha, dit wordt alleszins een beleving, voor haar, maar evengoed voor mij!
Hopelijk verschijnt hier binnenkort nogmaals een mega boeken unhaul, want het begint mij een beetje te irriteren. Ik ben boeken die ik op Vinted wil zetten in een aparte kast beginnen te verzamelen, maar verder ben ik nog niet gekomen. Dus ja, ik moet er eens mijn schouders onder zetten en het allemaal online zetten. Dus hopelijk manifesteer ik het door het hier zo zwart-op-wit neer te zetten!
Al een paar weken is het ook opnieuw aan het kriebelen om aan mijn leeslog te werken. Dit jaar heb ik hier nog niks over gezegd, maar ik had wel een nieuwe leeslog opgezet voor 2024. Ik had er zelfs speciaal een mooi boekje voor gekocht en pakken nieuwe stickers en papiertjes. Ik had er dus keiveel zin in. In januari maakte ik ook een mooie maandspread, maar dan verdween de goesting en kwam die niet echt terug. Nu het einde van het jaar nadert, kriebelt het nu wel weer opnieuw. Vooral wil ik een nieuwe opzetten in het boekje dat ik speciaal had gekocht en dus nog keiveel vrije pagina’s heeft.
Ik heb nu dus besloten om voor elke maand van 2024 nog een overzicht pagina van de gelezen boeken en statistieken te maken. En daar achter kan ik dan de spreads voor 2025 gaan maken.
Ondertussen amuseer ik mij al met het aanvullen van mijn jaarspreads van 2024 en met het matchen van papiertjes en washi tapes voor elke maand.
En voilà, dat is het zo een beetje.
Hoe waren jullie afgelopen weken?
Groetjes,
Charlotte
