Dezer dagen #27

Weer een maand voorbij, weer tijd om een dezer dagen te schrijven!

Opvallend voor afgelopen maand is dat ik bitter weinig foto’s heb genomen, terwijl ik de foto’s op mijn telefoon doorgaans als leidraad gebruik om deze blogposts te schrijven. Plus ja, het is leuk om een muur van tekst wat te kunnen opbreken met foto’s.

Maar eerlijk, er is weinig foto-waardig gebeurd de afgelopen maand. De eerste deelbare foto’s die ik tegen kom zijn van deze pannenkoeken.

Kijk, ik heb niet de gewoonte om alles wat ik klaar maak te fotograferen. De reden waarom ik deze dan ook fotografeerde was niet omdat dit nu zo’n superfotogenieke pannenenkoeken zijn, maar voor de achterliggende reden waarom ik pannenkoeken had gemaakt.
Ik heb namelijk sinds kort opnieuw een blokjesbeugel (eikes) en ik gunde mijzelf het maken van pannenkoeken niet alleen als troost voor mijn hernieuwde status als beugelbekkie, maar omdat dit eigenlijk ook zowat het enige was dat ik kon eten, naast puree, yoghurt en gelijkaardig papperig eten.

Het waarom van de beugel is nogal een lang verhaal, maar heel kort gezegd kreeg ik, bijna 2 jaar geleden nu al, te horen dat ik nooit mijn tong correct heb gebruikt bij het eten en praten, waardoor ik een kruisbeet ontwikkelde, gepaard met kaak- en nekspierproblemen. Het is ondertussen al een rollercoaster van tandartsen, orthodontisten, logopedisten en kinesisten geweest.
Dat dit probleem niet eerder werd opgemerkt of gesignaliseerd irriteert me wel, vooral gezien ik als tiener al twee keer een beugel heb gehad. Was het alleen voor de schoonheid geweest, dan had ik enkel het onderliggende probleem aangepakt en de tanden gelaten voor wat die waren. Maar helaas heb ik ondertussen ook zoveel spanning op mijn kaak opgebouwd, dat het overal zijn effect op heeft, mogelijks tot mijn tinnitus toe!
Dus ja, ik besef zeker wel dat het voor mijn eigen goed is dat ik nu dus opnieuw blokjes heb. Neemt niet weg dat ik er toch wel een beetje boos en geïrriteerd over blijf. Naast de fysieke ongemakken en het zelfbewuste gevoel van hoe het eruit ziet om als volwassene met een mond vol ijzer te zitten, is het ook voor de portemonnee geen lachertje… Maar goed, naast incidentele aanvallen van zelfmedelijden, went alles. En het voordeel van het feit dat de wachttijden bij orthodontisten zo belachelijk lang is, is dat ik ondertussen ook de wachttijd bij een tandverzekering heb doorlopen. Always look on the bright side en al.

Overschakelend naar iets meer frivoler nieuws, meneer Sanderson speelde het weer maar eens klaar! Hoe zelfs?!
Ik wist dat er begin maart een nieuwe crowdfunding campagne zou worden opgestart voor de in leer gebonden editie van Words of Radiance. Hoewel ik die edities adembenemend prachtig vind, is hun prijskaartje zelfs voor mij een brug te ver, dus ik had niet meteen mijn radar opstaan voor het exacte lanceermoment van de campagne. Maar toen ik weer maar eens het internet zag ontploffen rond nieuws van deze auteur, bekeek ik toch maar even de aankondigingsvideo.

De duizelingwekkende spanning die ik voelde toen ik bij de mysterieuze tijdstempel van 6:31 kwam, was zo opwindend, onmiddellijk gevolgd door verbazingwekkend ongeloof (het aantal keren dat ik hardop “nee!!!” zei) en puur ontzag is een moment dat ik niet snel weer ga vergeten.
Hoe ouder ik word, hoe minder dingen me op zo’n manier kunnen pakken. Als tiener waren al die gevoelens van anticipatie en pure obsessie voor een bepaald iets zoveel sterker. Nu voelt alles veel vlakker aan, dus als iets me weer dat jeugdig enthousiasme kan laten voelen, dan ben ik verkocht.
De dramatische aankondiging was ook weer een voorbeeld van goed uitgedacht en uitgevoerde marketing! Echt zalig om te zien.

Maar goed, voor zij die nog niet mee zijn, naast de leren edities van het boven vermelde boek, kondigde meneer Sanderson nogmaals een Secret Project aan! Na de vier boeken van de vorige campagne, heeft hij zo maar eventjes opnieuw een nieuw boek geschreven! Hoe speelt die dat in hemelsnaam klaar?!
Soit, je kunt maar beter geloven dat ik me hier meteen voor heb ingeschreven; en hoewel het wachten lang zal zijn (geprojecteerd voor medio 2025), ben ik er zo hyped voor!

Vorig bericht liet ik mij ook ontvallen dat ik gestart was met fitness.
Het concept waar ik voor ben ingeschreven gaat gepaard met een wekelijke groepsles en een bijkomende fitness-dag naar keuze waarbij met een persoonlijk uitgewerkt programma kan worden getraind.
Het koste me wat moed om me hiervoor in te schrijven, gezien ik nooit echt heel sportief ben geweest, dus ik had toch wel wat schrik over mijn conditie en over het feit dat ik wel mee zou kunnen met de lessen, maar ik ben zelf verwonderd over het feit dat het allemaal heel goed mee valt en ik het zowaar zelfs plezant vind! Wie ben ik?
Ik heb ondertussen 5 weken van het 8-weken-programma doorlopen en heb me voorgenomen mij sowieso opnieuw in te schrijven voor het volgende traject.

Een andere vermeldenswaardige en nerdige gebeurtenis is dat we met ons Harry Potter clubje er eindelijk, na waarschijnlijk 10 pogingen, in geslaagd zijn om jaar 4 van het The battle of Hogwarts spel te verslaan!

Verder van de rest begon ik ook te lezen in deze fantasy klassieker.
Deze staat al een tijdje op mijn lijst, maar ik vond hem toch intimiderend. De liefde voor deze auteur en wereld is online zo verschrikkelijk hoog, dat het toch een beetje angstig aanvoelt om erin te beginnen wegens de hoog opgebouwde verwachtingen.
En mja, ik moet helaas zeggen dat het overheersende gevoel, nu ik het boek afgelopen vrijdag uitlas, toch eentje van tegenvallen is… Ik ben mijn gedachten nog aan het ordenen, maar het zegt al veel dat ik niet meteen een overheersende liefde voel voor deze wereld.

Ten slotte nog, ik voel eindelijk weer goesting om in mijn leeslog te werken!
Gezien ik voor dit jaar mijn leeslog nog steeds niet heb opgezet, werk ik nu met horten en stoten aan mijn jaarspreads. Ik ben er nog niet aan uit of ik dan ook met terugwerkende kracht januari tot maart in het boekje zal verwerken, of gewoon zal beginnen met de maand waarin ik klaar ben om met de maandelijkse spreads te beginnen. Alles hangt af van mijn goesting en ik probeer het losjes te houden en me niet te laten leiden door mijn hoofd dat moeilijk om kan gaan met onvolledige dingen.
Ik zie wel hoe het loopt en jullie zien het ongetwijfeld passeren!

Groetjes,
Charlotte