Mee bezig #10

Waar het lezen me in januari initieel minder kon bekoren, bleven de maakkriebels wel eens ruim na de kerstmaakwoede aanwezig, waardoor ik met tal van nieuwe projecten ben begonnen of met oude ben verder gegaan.

Met kerst kwam het onderwerp van onthaastingsbezigheden aan bod. Je kent het wel, puzzelen, kleurboeken voor volwassenen, diamond painting, etc.
Zo zei mijn nicht dat ze begonnen was met het leren borduren, waarop mijn tante de opmerking maakte dat ze het moeilijk vond zo’n hobby te starten als het niks bruikbaars opleverde. Ik merkte dan op dat je tegenwoordig wel veel geborduurde accenten op kledij ziet, die wel leuk zijn.
Dit gesprek bleef zo wat in mijn hoofd hangen en ik denk dat het internet toch ergens een tracker in mijn hoofd heeft zitten want niet lang daarna kwam ik deze foto van Knitted Bliss tegen.

Natuurlijk begon het mij ook te kriebelen om dit eens te proberen, maar dan wou ik toch ook eerst zelf de muts maken. Ideaal project om weer eens wat van mijn belachelijk grote wolvoorraad op te gebruiken. Nu blijkt de muts uit bovenstaande foto met een gratis patroon te komen: Classic Ribbed Hat van Purl Soho

Ik duikelde dus meteen mijn eerste bolletje wol uit voorraad op en begon te breien. Super eenvoudig patroon, heel ontspannend en weinig denkwerk voor nodig! Dus deze was eigenlijk in een mum van tijd gebreid.

Ondertussen was ik ook beginnen zoeken naar de dissolving stitch stabilizer uit de tutorial van Knitted Bliss. Na wat googlen zou ik dit durven vertalen naar oplosbaar canvas. Online vond ik wel enkele opties, maar kocht uiteindelijk wat bij Veritas. Daar verkopen ze het per lopende meter, dus dan kan je er meteen zo veel of zo weinig van kopen als je wil.

Aan het borduren ben ik echter nog niet begonnen. Wel met het breien van mijn tweede muts. Ik vond de eerste zo gemakkelijk weg breien dat ik er prompt een tweede opzette voor mijn lange treinreizen van en naar het werk!

Terwijl ik eenzame bolletjes wol uit mijn voorraad haalde voor de mutsen, werd ik er weer maar eens geconfronteerd met hoe belachelijk veel dozen wolletjes ik heb. Omdat deze op zolder staan word ik daar niet dagelijks mee geconfronteerd en kan ik die dus gemakkelijk vergeten. Maar het loopt echt een beetje uit de hand (een beetje als met al mijn boeken, lol).
Dus besloot ik dat ik dringend nog een nieuw project moest opstarten om er een kleine maar zekere deuk in te maken.

Nu ben ik erg dol op paars en heb ik veel bollen paars garen in mijn voorraad. Sommige van deze bollen hebben exact dezelfde tint en toen ik deze bollen in eerste instantie uit de opslag haalde, dacht ik dat deze inderdaad allemaal hetzelfde waren. Het daglicht bewees echter dat er een duidelijk verschil was, dus mijn snel gevormde idee voor een trui voor mezelf moest herzien worden.

Dit patroon van Andi Satterlund bewaarde ik al een heel eind geleden. Het is een ingekorte trui, dus het vereist niet zoveel wol als een normale trui.
Mijn plan is om te proberen de trui zoveel mogelijk in mijn favoriete paarse kleur te breien (die met meer rood erin) en indien nodig kan ik overschakelen naar de andere (donkerder, meer blauwachtig) paars voor de geschulpte randen.

Terwijl ik in mijn voorraad nog op zoek was of ik toch niet nog meer van die roodpaarse wol had, vond ik een project terug dat ik eigenlijk alweer was vergeten. Woeps.

Toen ik twee kerstmissen geleden alle Harry Potter gerelateerde breiwerkjes maakte met mijn breimolen, had ik tussendoor ook een hoofdband gemaakt voor mezelf, met – jawel – de roodpaarse wol.
Reden voor de kleuren was mijn winterjas, die – jawel – ook paars is.

De hoofdband werd een paar keer gedragen, maar toen besloot ik dat ik toch liever een muts had. Dus ik draaide op de breimolen ook een muts voor mezelf. Mijn plan was om dan nadat alle rondes was gebreid, er strepen op te borduren, om de ruitjesstof van mijn jas wat na te bootsen. Maar daar is het uiteindelijk dan niet van gekomen. De onafgewerkte muts verdween ergens in een hoekje.

Nu, ik heb even getwijfeld of ik hem zou ontrafelen om wat extra metertjes van de paarse wol te hebben voor mijn trui, maar dat heb ik uiteindelijk niet gedaan. Ik ben de muts beginnen afwerken met wat ik in gedachten had. De hoofdband zal misschien wel onder het tornmesje verdwijnen als ik metertjes paarse wol tekort kom, gezien ik die toch niet draag.

Toen ik eind vorig jaar in de naailes de lichtblauwe pied-de-poule stof meebracht om te gebruiken voor een project voor de warmste week, kreeg ik toch wat commentaar over waarom ik die stof niet ging gebruiken voor iets voor mezelf. Ja, ik was een beetje verbouwereerd, omdat ik die stof nu niet meteen iets voor mij vond. Plus, ik had geen idee wat ik er dan wel mee ging kunnen maken.

“Maar, Charlotte! Een vestje!” kreeg ik verzuchtend te horen.

Oké, bon ja.
Nadat ik de pied-de-poule tas had gemaakt voor verkoop voor de warmste week, bleef die opmerking wel in mijn hoofdhangen. Dus begon ik te Pinteresten.
Zo kwam ik het zwart-witte pied-de-poule jasje tegen en ja, dat zag ik mezelf nu wel dragen. Ik ben nog steeds onzeker over de kleur van mijn pied-de-poule stof, maar voldoende geïntrigeerd om het erop te wagen.

Dus mijn eerste werk tijdens de eerste naailessen van 2024 was het bekomen van mijn patroon.
Ik startte met een basis patroon voor een blazer uit een oude Knip, mijn persoonlijk maattabel en de verschillende Pinterest foto’s die ik van het jasje kon vinden. Het is blijkbaar een uitverkocht Shein model. Doet me meteen een pak minder schuldig voelen over het namaken 😉
Samen met de hulp van de naaijuf en heel veel knip en plakwerk bekwam ik een papieren patroon voor het jasje. Nu op naar het knippen en markeren van de stof!

Oh, en blijkbaar zijn zo’n vestjes in, want deze kwam ik tegen in de Juttu. Jawel, hip en trendy, zo ken ik mezelf wel, LOL!

Tot slot nog een sneak peak van iets waar ik heel veel aan heb gewerkt de laatste weken, maar ondertussen af is en dus binnenkort zijn eigen bericht krijgt!

Groetjes,
Charlotte