Pauwensweater

Kerst is al eventjes achter de rug en de kerstcadeautjes zijn allemaal uitgepakt, dus tijd om deze hier te tonen!
Zoals elk jaar maak ik een groot deel van mijn kerstcadeautjes zelf.
Mijn meest productieve maanden van het jaar, waarin ik maaksels effectief af maak, zijn doorgaans november en december. Dit jaar hield ik het eens goed bij: in 2022 maakte ik in totaal 37 items, waarvan ik er 23 effectief afwerkte in november en december. Dat is meer dan 60%!

Dus ik heb wel een aantal “tadaah” berichtjes te schrijven voor de blog! Vandaag wil ik de eerste trui laten zien die ik maakte voor mijn oudste petekindje!

Toen ze in de zomer bij mij was komen logeren, werd er ook wat tijd besteed op mijn zolder, waar al mijn hobby materialen staan, waaronder ook mijn stofjes en zak met stofsnippers en -restjes.
Mijn petekindje vindt het vooral fijn om in de zak met stofsnippers te graven en haalt er altijd wel iets uit dat ze dan mee naar huis wil nemen.
Deze keer was haar verzoek echter iets anders: zou ik nog iets voor haar kunnen maken met de overblijvende snippers van de twee bovenstaande stofjes?

Van het stofje links maakte ik een paar jaar terug mijn pauwenjurk.
Het stofje rechts dateert van nog verder terug, toen ik die transformeerde in een heuse Elsa jurk.

Eerst vroeg ze of ik beide stofjes samen kon gebruiken, maar dat zag ik niet echt zitten. Enerzijds vond ik ze niet zo mooi samen combineren en anderzijds zijn het ook twee heel verschillende soorten stoffen: een vrij stevig katoen met een heel kleine stretch en een heel vloeiend, stretchend-in-4-richtingen tricot.
Dus in plaats daarvan stelde ik voor om twee afzonderlijke stukken te maken.

Ik temperde wel de verwachtingen, vooral voor de pauwenstof. Ik had letterlijk enkel nog de snippers in de stofzak over, de randjes en kantjes van de jurk die ik er van had gemaakt.
De Elsa stof zou minder een probleem zijn, want naast de restjes in de zak, had ik ook nog een lap in mijn andere stoffenvoorraad over. Maar over dat project vertel ik een andere keer. Nu focus ik met eventjes alleen op wat ik heb gemaakt van de restjes pauwenstof.

Ik had eigenlijk meteen besloten dat ik een trui wilde maken. En aangezien ik enkel snippers over had van de stof, wilde ik die op één of andere manier proberen te combineren met een andere, meer neutrale stof. Wat eigenlijk vrij snel in gedachten kwam, was dat ik de pauwenstof als accent op de mouwen wilde gebruiken.

Maar voor ik echt verder over het ontwerp begon na te denken, wilde ik eerst beslissen met welke stof ik de pauwenstof zou gaan combineren. Ik wou een uniforme kleur dat zowel de pauwenstof zou accentueren als er goed mee zou combineren. De meest voor de hand liggende keuze was uiteraard wit, maar ik speelde ook met het idee van een groen of blauw, maar een exacte kleurmatch zou moeilijk worden. Bovendien dacht ik dat gelijk welke kleur ander dan wit het effect van de accentuering fletser zou maken. Dus mijn hoofd bleef hangen op wit en uiteindelijk koos ik een crèmekleurige french terry.

De volgende stap was het patroon. Wat ik nodig had, was een vrij standaard patroon voor een raglantrui, en tijdens het bladeren door de tijdschriften beschikbaar in de naaiklas, kwam ik deze Stina sweater van La Maison Victor (RIP 😢) tegen. Het was eigenlijk bijna precies wat ik in gedachten had, dus echt wel een match made in heaven

De rest was vrij rechtdoorzee: patroon tekenen en uitknippen, stofjes op maat knippen, instructies volgen voor het naaien, etc.
Ik was zo nieuwsgierig naar het eindresultaat, dat ik vergat tussendoor foto’s te nemen, ook van de trui toen die af was volgens wat ik origineel voor ogen had. En hoewel ik erg blij was met het eindresultaat, vond ik het ergens ook saai. Uiteindelijk was het gewoon een witte trui met een interessante mouw, maar ik wilde iets extra’s doen met de pauwenstof.

Na wat brainstormen met de naaijuf, wou ik met nog wat restjes van de pauwenstof een bloem op de voorkant van de trui te bevestigen. Ik tekende wat ik voor ogen had uit op papier en liet het idee een weekje rusten.

Het idee van de bloem had me echter volledig overtuigd en de week erna ging ik ermee aan de slag.
Ik knipte de verschillende onderdelen van de bloem uit zowel de pauwenstof als dubbelzijdig kleefpapier. Vervolgens streek ik het kleefpapier vast aan de stofdelen, waarna ik die in de gewenste configuratie op de trui zelf vast streek.
Dit klinkt allemaal heel eenvoudig, maar het kostte wat vallen en opstaan om het dubbel klevend papier aan de stofdelen te laten hechten, zonder de lijm volledig weg te smelten en het zo onmogelijk te maken die ook nog aan de trui te kunnen bevestigen.

Nadat ik klaar was en een stapje achteruit had gezet om het resultaat te bewonderen, voelde ik me zowel opgetogen als alsof er nog iets ontbrak.
Ik hield echt van hoe de bloem eruitzag, maar mijn oog werd nog steeds getrokken naar de lege ruimte eronder. Ik wilde wat extra vallende bloembladen toevoegen, maar wist ook niet zeker of ik dat ook wel mooi vond.
In plaats van het in mijn hoofd te laten sudderen, besloot ik het gewoon te vragen aan de persoon die de trui uiteindelijk zou dragen. En ze koos ervoor om de extra bloemblaadjes te hebben!

En dit is hem dan geworden!
Ik ben echt blij met het resultaat. Ik was onzeker en aarzelend over de zelfklevende bloem voor ik er aan begon, maar nu ben ik er echt dol op en zie ik zoveel meer mogelijkheden met deze techniek. Dit gaat het wel nog moeilijker maken om stukjes en beetjes overgebleven stof weg te gooien, lol.
En ik denk dat de ontvanger er ook heel blij mee was, wat natuurlijk, zoals steeds, het belangrijkste is!

Groetjes,
Charlotte