Dezer dagen #16

De laatste paar weken zijn naar mijn doen, toch als ik naar de afgelopen 2-tal jaar kijk, vrij druk geweest.
Zo kwamen we nog eens samen met onze Harry Potter leesclub, ging ik in de duinen wandelen in de Panne en ging ik op verlengd weekend naar Hasselt!

In de herfstvakantie had ik verlof genomen. Ik had niet meteen grootse plannen, behalve een beetje herbronnen. En dat herbronnen begon al meteen goed op 1 november. Zo kwamen we sinds lang nog eens met een grotere groep familie samen.
Door corona werden de afgelopen tijd al veel familiebijeenkomsten geannuleerd of gereduceerd tot kleinere ontmoetingen. Deze keer kon en mocht het weer eens wat grootser en dat was toch echt heel heel fijn.

Herbronnen doe ik ook nog steeds via wandelen, als het weer het toelaat. Zo kon ik toch wel genieten van een aantal mooie herfstwandelingen, met – naar mijn bescheiden mening – schitterende foto’s tot gevolg.

Tijdens die wandelingen kon ik al aardig mijn nieuwe wandelschoenen inlopen.
Sinds kort moet ik steunzolen dragen, omdat ik mijn voeten te veel naar binnen draai, met een pijnlijke enkel tot gevolg. Ik liep er al een tijdje mee en heb het hier denk ik wel al een paar keer terloops vermeld. Die pijn was ook de reden waarom ik stopte met joggen en weer meer ging wandelen in plaats. Lang vond ik de klacht te vaag om er mee naar de dokter te stappen, maar uiteindelijk besloot ik toch om eens naar een podoloog te gaan. En ziet, goeie beslissing, want met de steunzolen stap ik nu opnieuw toch zo goed als pijnvrij.
Of ik mij dan nu terug aan het joggen ga wagen, laat ik nog even in het midden 😉

Tijdens die vrije week ging ik ook nog eens sinds lang op bezoek bij mijn meter en daar kreeg ik toch iets leuks mee: een zak katoen, inclusief vol gekrabbelde papiertjes van wijlen mijn grootmoeder, meme Maria.

Op vrijdag kwamen we dan sinds lang nog eens samen met onze Harry Potter leesclub.
Ondertussen zijn we wel al eventjes door de boeken heen (bijna tijd om weer van vooraf aan te beginnen misschien 😉 ), dus besloten we om ook samen naar de films te kijken. Door corona kon dit lange tijd niet, maar in de herfstvakantie namen we allemaal een dagje vrij om films te bingewatchen.
Uiteindelijk keken we naar de eerste drie films. Lekker nostalgisch!
Lily de kat maakte ook even een blits bezoek en verwaardigde zich om op mijn nederig schoot te komen zitten. Het was maar van korte duur, helaas. Ik denk dat ik net iets te veel ademende naar haar goesting 😉

Na de vrije herfstvakantie, werkte ik een paar daagjes van thuis uit, maar op 11 november was het weer verlof! Die dag ging ik met een vriendin wandelen in de duinen van De Panne naar Bray-Dunes. Vertrekpunt: deze leuke octopus op het strand van De Panne.
Achteraf zocht ik op dat dit beeld deel uitmaakte van Beaufort 21, een driejaarlijks kunstproject langs de Belgische kust. Deze zou er wel permanent blijven en vind ik persoonlijk wel heel leuk.

Vervolgens trokken we de duinen in om helemaal tot in Frankrijk te stappen.
Vorig jaar in de kerstvakantie hadden we dit ook al eens gedaan en toen had ik enorm veel last gehad van mijn knieën. Nu hoopte ik, door mijn steunzolen, dat dit deze keer niet het geval zou zijn, maar helaas begon ik na een tijdje toch weer die pijn te voelen, dus heb ik toch serieus op karakter moeten doorbijten.

De terugweg liepen we gewoon langs de kust. Altijd zalig om het zeetje te zien.

Op 12 en 15 november was ik ook vrij en trok ik met een andere vriendin voor een verlengd ontspan- en wandelweekend naar Hasselt.
Ik was daar nog nooit geweest en ik ben echt aangenaam verrast over hoe leuk Hasselt wel is. Zo gezellig en levendig!

Om Hasselt op een interactieve manier te ontdekken, deden we een stadspel in plaats van een gewone stadswandeling.
In het infopunt Visit Hasselt kochten we het dossier Flikken Hasselt. Onze opdracht: de moord op Jennifer Vandervelde, ambtenaar bij de FOD Volksgezondheid, oplossen aan de hand van een heel goed en tof uitgewerkt dossier van CityGoose. Echt wel een aanrader!
Enige minpuntje, vonden wij, het feit dat het dossier als losse bladen in een map werden meegegeven, wat soms wel onhandig is tijdens het wandelen (vooral ook als het regent). Een kleine ringmap zou toch veel praktischer zijn geweest. Los daarvan, zeker een aanrader, want het is niet alleen leuk en spannend, je komt ook op plekjes waar je anders misschien niet zult komen en wordt gevraagd extra aandachtig te zijn onderweg, waardoor je wel mooie dingetjes in de stad tegen komt.

Onze speurtocht eindigden we in de overdekte Orangerie, waar we een belangrijk voorwerp in ontvangst moesten nemen om het moordmotief te kunnen achterhalen. Nadat we alles nog eens dubbel gecontroleerd hadden en onze grijze celletjes extra brandstof gaven, maakten we onze juiste arrestatie! Echt tof!

Derest van ons weekend vulden we met mooie en deugdoenende wandelingen, zoals deze zeer afwisselende wandeling in Bokrijk en Kiewit, met bos, water en beestjes.

En, euh, ook met eten en drinken.

Maar toch vooral met wandelen en daar hebben we sowieso brandstof voor nodig, niet? Dus dat compenseert (ahum, laat mij aub in mijn waan :-p )
Zo deden we ook nog een mooie wandeling in Borgloon, die in de lente waarschijnlijk ook heel mooi is, maar zo tijdens de herfst heeft dat ook zo wel iets. De mooie kleuren en de verborgen paddenstoelen en zo.

---

En voilà, dat was nogal een boterham! En dan vertelde ik nog niet van mijn eerste teambuilding in mijn nieuwe dienst of het superleuk kerstboom-versier-weekend met mijn oudste metekindje! Dat vertel ik dan wel een volgende keer!

Groetjes,
Charlotte