Dezer dagen #14
Ondertussen is het alweer van december geleden dat ik nog eens een dezer dagen update deed. Zoals we al gewoon zijn in deze tijden geen grandioos grote verhalen te vertellen, maar kleine, fijne dingetjes uit het dagdagelijkse leven dat ik hier even met jullie wil catalogiseren.
Oe ist?
Met mij cavakes wel.
Nu moet ik wel zeggen dat februari een beetje een bleh maand voor mij was. Ik voelde mij in het algemeen wat futloos en lethargisch. Motivatie voor alles en nog wat was ver te zoeken. Zo las ik bijvoorbeeld bitter weinig in februari, wat bij mij toch dikwijls een teken is voor een apatische periode, vooral als er geen andere bezighouding mijn tijd heeft opgeslorpt en dat was in februari wel het geval. Ik las zo goed als niet, ik heb ook zo goed als niks van handwerken gedaan, mijn leeslog van januari is nog steeds niet af, laat staan die van februari of de opzet voor maart, etc. Dus ja, een echte bleh maand waarvoor ik niet meteen een reden kan aanduiden. Winterdip, waarschijnlijk, maar ik ben uit het dal aan het komen. Het feit dat je hier weer een blogpost ziet verschijnen is teken dat ik mijn energie toch begin terug te vinden.
Gekeken
Ik heb afgelopen maanden – december tot nu – wel wat meer tv gekeken dan gewoonlijk. De avonden die ik normaal in de zetel met een boek door bracht, werden nu onderuitgezakt voor tv doorgebracht.
Zo keek ik uiteraard tussen kerst en nieuw – zoals zo’n 63 miljoen huishoudens! – naar Bridgerton en dat heeft heel goed gesmaakt. Jullie konden ook al lezen dat ik in januari ook nog een aantal van de boeken uit de serie las, maar de tv-adaptatie kon me precies beter smaken. Ik ben dan ook heel blij dat er een vervolg komt. Perfecte reeks voor een portie escapisme!
Doordat iedereen en zijn moeder dit maar bleef aanraden, keek ik ook naar The Queen’s Gambit. En ik kan iedereen en zijn moeder zeker bij treden om dit aan te raden! Ik ken nougatbollen van schaken, maar toch was ik compleet gebiologeerd.
Grappig momentje tijdens het bingewatchen was toen ik een nogal bekend behangpapiertje zag passeren.
Voor de rest blijft BBC First hier wel een vaste kijkzender voor ontspannende spanning zoals ze het daar noemen. Twee aanraders vind ik Miss Marple en vooral Miss Scarlet and the Duke.
Niet iets dat ik persé als “gekeken” wil benoemen, maar ik heb – helaas – op instagram de reels feature ontdekt, en mannekes lief, wat zuigt dat tijd! Hier moet ik toch echt mezelf inperken, of ik ben voor ik het weet uren bezig. Daarom dus dat ik nooit tiktok heb geïnstalleerd en nooit zal doen… Takkoord, ik moet heel vaak lachen en leer soms wel dingen bij, maar veel is toch ook puur tijdsverlies 😉
Gebakken
Met mijn coronakilo’s is het ook nog steeds goed gesteld, in de zin dat ze zich hier goed thuis voelen bij mij. Het feit dat ik bakken en koken (meestal) ontspannend vind heeft daar zeker iets mee te maken. Naast het feit dat ik mijzelf veel te veel laat gaan als ik eens in een winkel kom. Ik koop altijd meer dan wat op mijn lijstje staat, omdat er altijd vanalles te ontdekken en te proberen valt. Sjah, den ene keer kan ik mezelf beter in het toom houden dan de andere keer… Die keer dat ik banketbankersroommix ontdekte in de AVEVE duidelijk niet.
Dat bleek toen ik bij het opruimen van mijn berging ontdekte dat die mix al blijkbaar heel lang in mijn berging lag, want die stond klaar om de houdbaarheidsdatum te overschrijden. Sjah, en met banketbakkersroom moet je nu eenmaal zoetig gebak maken.
Mijn eerste goesting toen ik nadacht over wat ik ermee ging doen was aardbeientaart. Ik heb even getwijfeld of ik dat wel ging doen, want jah, aardbeien in januari is gelijk een beetje decadent, niet? Maar soit, met het gedacht dat er al zo veel niet mag tegenwoordig en dat ik daar echt zo’n goesting in had gaf ik mezelf groen licht. En mannekes, dat heeft gesmaakt!
Een week lang zo hé. Dat ge niet peist dat ik gans die taart in ene keer heb opgesmoefeld!
Nu, die pakjes banketbakkersroommix zijn echt goed voor heel veel room, dus met mijn ene taart was die niet op. Dus besloot ik om de rest bij de appelcake te mengen. En jum zeg, dat was wel een goed gedacht van mij, ook al zeg ik het zelf 😉 Ook weer goed voor een dik week cake smoefelen.
Daarna heb ik het bakken een beetje aan banden gelegd. Ik overdrijf soms, maar niet te overdreven hé 😉
Gewandeld
Wandelen blijft een dagbreker voor mij. Een teken dat mijn werkdag voorbij is of gewoon omdat het zonneke lokt of om eens uit te blazen.
De sneeuw van een paar weken geleden vond ik een fijne afwisseling voor de gekende paden. Altijd leuk om die sneeuwstilte te ervaren.
Verzonden
In december deed ik voor het eerst mee met de kerstpostactie van Zwartraafje.
Ik stuurde zelf gemaakte kaartjes met een gehaakte kerstboom en ontving in ruil supertoffe kaartjes terug. Echt een enorm fijn initiatief van Liesbet, vooral gezien de flauwe kerstperiode die we hebben door gemaakt.
Ook bij Zwartraafje was ik de gelukkige winnaar van een weggeefactie, waarbij Liesbet een zelf ontwerpen nerdy kaart cadeau deed. Uiteraard koos ik voor een Harry Potter-thema. Niet voor mezelf, maar voor mijn metekindje. Sinds kort is zij ook beginnen lezen in de boeken en is er compleet mee weg. In een recordtempo las ze de eerste vier boeken uit. HOERA!
Om dit te vieren vroeg ik aan Liesbet of ze een kaart met Hogwarts en uilenpost kon maken en zie eens wat een kunstwerkje ze er van maakte!
De kaart werd mee gestuurd met het postpakket met kerst/nieuwjaarscadeautjes voor mijn metekindje.
Het pakket was trouwens goed gevuld. Het blijft sterker dan mezelf. Ik vind dat zo fijn om samen te stellen en te bedenken 😀
De laatste noemenswaardige post die hier de deur uit ging, was het verjaardagscadeau voor mijn andere metekindje. Hij is ondertussen al één jaar! Boehoe, tijd vliegt toch hé?
Gemijmer
En dat is het zo een beetje waar ik hier foto’s van wou plaatsen.
Voor de rest niks speciaals eigenlijk. Ik kan niet geloven dat we al een jaar verder zijn in deze pandemie. Vorig jaar deze tijd was ik nog maar net terug uit Helsinki voor het werk, waar we toen al verschillende mensen met mondmaskers zagen rondlopen, waar wij een beetje mee lachten. Enerzijds omdat we niet echt wouden geloven wat er gaande was, anderzijds ook omdat mensen een beetje dom deden met hun maskers. En zie ons nu zeg, die maskers zijn al een routine geworden…
Maar ja kijk, het is wat het is en we moeten er mee door hé.
Tot de volgende!
Groetjes,
Charlotte
2 Comments
Hilde
Zo’n overzicht vind ik altijd leuk om te lezen. M’n oog viel onlangs ook op dat boek van The queen’s gambit, even getwijfeld of ik het zou meenemen. Misschien een volgende keer. Momenteel qua boeken bezig in de reeks van ‘De vrouwen van de Leeuwenhof’, echt een goede reeks dat zich afspeelt in Zweden.
Met televisieseries heb ik dan weer niet meteen iets, ik vrees dat zoiets voor mij tè verslavend gaat werken (HSP en prikkels en zo). Die zelfgebakken taarten zien er overigens overheerlijk uit! Dat skateboard met jasje is wel echt goed gevonden, wow! En hoe schattig is dat amigurumi draakje wel! Je kan er wat van hoor.
zwartraafje
Het wordt echt tijd voor de lente hé. We hebben gelukkig al van enkele mooie dagen mogen genieten maar ik hoop dat er snel meer mogen volgen en dat mijn lichaam dan wat meer gaat willen meewerken. Ook hier was februari immers geen denderende maand en werd er opvallend minder gelezen. Zelfs tv kijken spreekt me niet aan. Het is echt al lang geleden dat ik zelf nog eens iets heb opgezet in plaats van met een half oog mee te kijken terwijl manlief naar de tv ziet te zien.
Zo grappig om je eigen behangpapier te herkennen in een populaire serie. Hoera voor banketbakkersroom mix. Die heb ik hier zelf ook af en toe in huis. Vooral om Bananoffee te kunnen maken voor de echtgenoot al eet ik dan zelf meestal ook wel één van 4 à 5 porties op. Voor aardbeientaart is het inderdaad ook handig. Ze ziet er trouwens super lekker uit. Mocht het een troost zijn de Corona-kilo’s hebben zich hier ook goed geïnstalleerd. Nog een beetje en ze komen het wifi-paswoord vragen.
Zo leuk om te horen dat de kerstpost-actie een afleiding kon vormen. Ik heb dat zelf ook met de swapacties van Kwante. Wat een heerlijk pakket heb je trouwens samengesteld voor je metekindje. Super fijn dat ik daar met het Hedwig-kaartje een steentje toe kon bijdragen.