Gelezen

Alleen in het Engels

27 juli 2020 /

Waarom ik praktisch alleen audioboeken in het Engels luister?

Onlangs probeerde ik nog eens eentje in het Nederlands.
De Stille Patient wil ik al eventjes lezen en als luisterboek staat enkel de Nederlandstalige versie op Storytel.
Het Nederlands accents is voor mij als Vlaming altijd wat wennen. De paar keer dat ik eerder een Nederlandstalig audioboek uitprobeerde kon ik er maar niet gewoon aan worden en gaf het daarom snel op of schakelde over op de (originele) Engelse versie als die beschikbaar was.
Voor De Stille Patient besloot ik om het toch nog eens te proberen, maar dan zei de voorlezer in hoofdstuk 2 het volgende:

Voor mij, als psychotherapuit, was duidelijk dat ze aan de dood van Gabriel een ernstig trauma had overgehouden

Daarna volgde kort na elkaar nog zeker 10 keer de uitspraak psychotherapuit en alles wat ik in mijn geestesoog zag was

😂
Voor mijn Nederlandse en niet-West-Vlaamse vrienden, in mijn dialect is een puit dus een kikker 😉

Euhm, neen… Met alle respect voor de Nederlandse tongval, maar daar kon ik toch precies niet aan wennen, die eu die ui werd. Bij elke herhaling van het woord herhaalde ik het zelf luidop gepaard met gegniffel en vergat ik eigenlijk naar het verhaal te luisteren. 😅

En ja, dus, nu ben ik weer voor eventjes ervan overtuigd dat ik alleen maar in het Engels naar luisterboeken kan luisteren.

😉 😉 😉

8 Comments

  • Evelien

    27 juli 2020 at 09:15

    haha, bedankt voor de extra uitleg, ik snapte de mop anders niet :p

  • Verheyen José

    27 juli 2020 at 16:10

    Heel grappig ,als ik me voorstel hoe jou dat binnenpretjes geeft.
    Bij ons in het Antwerpse noemen we een kikker ook puit hoor,
    alle vroeger toch nu is het meer van dat algemeen nederlands
    kikker dus .
    Nog veel lees en luisterplezier.
    lieve groetjes van José

    • Charlotte

      27 juli 2020 at 22:16

      Ah, echt? Ik dacht dat puit iets West-Vlaams was, maar het zal dan eerder algemeen Vlaams zijn 🙂
      Groetjes!

  • zwartraafje

    1 augustus 2020 at 14:46

    Haha, ik had hem meteen. 🙂 Het deed me meteen terugdenken aan toen ik nog een klein kind was. Toen waren mijn ouders aan het proberen om me vlinder te laten zeggen maar vanaf mijn grootva één keer zei ‘Kijk Liesbet, een pepel.’ bleef natuurlijk net dat hangen. Wat zijn dialecten eigenlijk toch geweldig hé.