Maart was de maand dat mijn trouwe e-reader stierf en herrees, maar niet voor ik al een vervanger had gekocht. Typisch
Maart was ook de maand dat ik mezelf een verplichte brei- en haakrust oplegde, wat duidelijk te merken is aan het record aantal boeken dat ik die maand las. Maak jullie borst dus maar nat voor een monster van een bericht!
En maart was ook de maand dat ik het e-book platform van mijn bibliotheek uitprobeerde en goedkeurde.

Philip Pullman – La Belle Sauvage ★★★★

Nadat ik His Dark Materials (of Het Gouden Kompas in het Nederlands) uit had, dook ik meteen in Pullmans nieuwe verhaal in deze wereld.

Het eerste deel van Het boek van stof, wat opnieuw een trilogie moet worden, is een soort voorloper op Pullmans eerdere trilogie over Het Gouden Kompas.
In dit boek maken we kennis met Malcolm Polstead, de zoon van de lokale herbergier en een eerlijke, uiterst hulpvaardige, maar nieuwsgierige jongen. Niet ver van zijn thuis staat een klooster, waar Malcom regelmatig langs gaat om de zusters te helpen. Zo ontdekt hij dat de zusters er in het geheim baby Lyra verzorgen, de dochter van de charismatische Heer Asriel. Malcolm voelt meteen een golf van affectie voor het meisje en stelt zich op als een beschermende grote broer. Hierdoor ontdekt hij een gevaarlijk complot tegen het meisje.
Tegelijkertijd is er een storm op komst, eentje die de volledige Thames-vallei dreigt blank te leggen en Malcolm wil alles doen om Lyra’s veiligheid te garanderen.

Van in het begin voelde de vertelomgeving in het boek heel vertrouwd. Misschien omdat ik net de Gouden Kompas trilogie opnieuw las, maar toch herschept Philip Pullman zijn gekende Oxford opnieuw in zo’n beeldende stijl, dat iedereen, ook zij die zijn vorige boeken niet lazen, zonder probleem de wereld kunnen ontdekken.

Het boek begint heel aards en gewoontjes. Het kabbelt aan een rustig tempo vooruit, net zoals de Thames op dat moment in het boek. En net zoals de Thames grootser, zwaarder, wilder en onvoorspelbaarder wordt in het verhaal door de grote vloed, zo volgt het verhaal dezelfde analogie.
Er waren echter twee passages in het boek die me eigenlijk een beetje uit de stroom van het verhaal namen (als je een analogie gebruikt, dan blijf je best consequent 😉 ). Twee relatief korte intermezzo’s, met een meer dromerige, fantasierijke stijl die eigenlijk een beetje misplaatst aanvoelden. Net hierdoor bleef ik in het achterhoofd houden dat dit geen op zich staand boek was, maar een eerste deel in een trilogie. Dit is op zich niet slecht, gezien het me nieuwsgierig houdt naar het vervolg, maar in het kader van dit verhaal bracht het me toch een beetje van mijn stuk. Vooral omdat het meeste van het verhaal net wel een mooi afgerond geheel vormen.

De grote sterkte van dit boek is opnieuw zijn personages. Pullman blijkt een meester in het creëren van personages waar je direct een grote sympathie voor voelt.
Zo is het hoofdpersonage Malcolm een bijzonder innemende jongen. Zijn kinderlijke onschuld in combinatie met zijn doch zeer wijselijke denken, wonnen mij meteen voor hem en mijn respect voor hem groeide alleen maar doorheen het verhaal. Maar ook het bijkomende personage Alice is een grote kracht. Vooral omdat je haar leert kennen vanuit Malcolm’s perspectief en het heel leuk lezen is hoe haar houding verandert tegenover hem.

Ook al was La Belle Sauvage een heel meeslepend verhaal, las het bij mij toch niet zo snel. Het was een avontuur waar ik van moest genieten. Ik reisde in mijn hoofd echt mee met Malcolm in zijn kano, voelde de angst, de kilte, de spanning. Een boek moet niet altijd in een rotvaart lezen, om het me van begin tot het einde te blijven boeien. Ik kijk nu al uit naar Volume 2!

Margaret Atwood – Alias Grace ★★★★

Mijn lokale bib ontleent sinds kort ook e-books en aangezien ik veel met de e-reader lees vond ik dit een zeer interessant gegeven. Helaas kon ik het nog niet eerder uitproberen, omdat mijn toen-e-reader (een Sony PRST-1) niet compatibel was met het programma van de bib.
Maar begin maart begaf die e-reader het, hij wilde niet meer laden, en kocht ik dus een nieuwe (een Kobo Aura). Het ironische is dat toen ik thuis kwam met mijn nieuwe aanwinst, mijn Sony weer werkte, ook al had hij daarvoor geweigerd ook maar iets van batterijlading aan te houden. Typisch!
Maar bon, dankzij de nieuwe aanwinst kon ik dat e-book platform van de bib toch eens uitproberen en ik ben fan! Mijn eerste ontleende e-book werd deze Alias Grace van dezelfde auteur als The Handmaid’s Tale.

Alias Grace berust op waar gebeurde feiten uit het Canada van de 19de eeuw.
De mooie, zestienjarige Grace Marks en de norse, vierentwintigjarige James McDermott worden gearresteerd op verdenking van moord op hun werkgever en zijn huishoudster/minnares. McDermott kreeg de doodstraf en werd opgehangen. Grace werd veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf.
Velen geloven dat Grace onschuldig is, anderen denken dat ze inslecht of gek is. Grace daarentegen beweert dat ze zich niks kan herinneren van de moorden, wat intussen al zo’n dertig jaar geleden was. Simon Jordan, een jonge zenuwarts wil zijn naam en faam maken en probeert er achter te komen of Grace’s geheugenverlies echt of gespeeld is. Is ze echt een moordenares of zit ze al al die jaren onschuldig in de gevangenis?

Het verhaal is op zich een reconstructie van het leven van Grace Marks, zoals zij het vertelt aan Dokter Jordan.
Het leest bijzonder vlot en ik kon bijna Grace naast me horen vertellen. Daarnaast is het ook een interessante schets van hoe er in die tijd met gevangenen, vrouwen en klassenverschillen werd omgegaan.

Maar daarnaast is het boek ook een zoektocht naar het antwoord op de vraag “Wat is waarheid”.
Is wat Grace vertelt waar? Is onze perceptie van mensen of gebeurtenissen de waarheid? Schetsen de naakte feiten de ganse waarheid of moet men met nog andere zaken rekening houden?
Het boek blijft dubbelzinnig in zijn antwoord, wat passend is, vind ik, want een zwart-wit antwoord op deze vraag bestaat niet. Iedereen heeft zijn eigen waarheid.

Het parallelle verhaal van Dokter Jordan en zijn hospita vond ik wel minder. Ik begrijp wel waarom het in het boek zat, om de analogie met Grace’s keuzes te illustreren, maar de feiten waren iets te veel bij het haar gegrepen en geforceerd voor mij om ze voldoende te appreciëren.

Maar Alias Grace vond ik vooral een intrigerend verhaal, een mysterieuze psychologische thriller. The Handmaid’s Tale vond ik net een tikkeltje beter, maar deze Alias Grace scheert toch ook hoge toppen.
Op Netflix kun je nu trouwens een verfilming in de vorm van een mini-serie van dit verhaal zien. Ook een aanrader!

Victoria Schwab – The Archived ★★★★

Ergens moet ik toch aangevoeld hebben dat mijn e-reader het zou begeven, want ik nam dit boek als reserve mee op de trein, voor het geval dat.
Ik las dit boek al eens in 2015, maar omdat ik nu het vervolg wou lezen was een herlezing van deel 1 nodig.

The Archived volgt Mackenzie Bischop in haar job als Bewaarder in het Archief.
Het Archief is een bibliotheek van de doden. In plaats van boeken bevat elke plank in het Archief een fysieke afdruk van de essentie van een overledene, namelijk zijn of haar herinneringen. Zo’n afdruk wordt ook een Geschiedenis genoemd en lijkt heel hard op de overleden persoon, maar dat is het niet. De Geschiedenissen in het Archief slapen, maar soms wordt er eentje wakker en probeert te ontsnappen naar de buitenwereld. Het is Mackenzie’s taak om deze wakkere Geschiedenissen terug te brengen naar het Archief.
Het boek begint wanneer Mac en haar ouders verhuizen naar een oud hotel-omgebouwd-tot-appartement als een wanhopige poging om verder te gaan met hun gezinsleven na de tragische dood van Mac’s jongere broer een jaar eerder. Alleen blijkt hun nieuwe woonplaats heel veel duistere geheimen te herbergen die op één of andere manier verband houden met het Archief. Terwijl Mac zich probeert aan te passen aan haar nieuwe thuis, merkt ze een verontrustende stijging in het aantal ontsnapte Geschiedenissen die ze terug moet brengen naar het Archief. Het is aan Mac om uit te vinden wat er gaande is vooraleer het ganse instituut van het Archief in elkaar stort.

Ik herinner me dat toen ik dit verhaal voor het eerst las, ik het nogal traag op gang vond komen. Ik had precies een klik nodig in mijn hoofd om te wennen aan de schrijfstijl. Bij deze herlezing had ik dit echter helemaal niet. Ik las ondertussen al een paar boeken van Mevrouw Schwab en ik durf me zelfs een fan van haar werk noemen. Ze heeft de gave om heel beeldende werelden te creëren zonder daar bladzijden en bladzijden tekst voor nodig te hebben. Daarnaast zijn haar verhalen zo heerlijk uniek, wat in deze tijden van Young-Adult-rages soms moeilijk te vinden is.

Een fantastisch boek, met misschien een tikkeltje te voorspelbare slechterik, maar wat voor mij toch geen afbreuk deed aan mijn leesplezier. Op naar deel 2!

Victoria Schwab – The Unbound ★★★★

Na de gebeurtenissen van The Archived heeft Mackenzie moeite om de draad van haar leven terug op te pikken. Ze heeft last van nachtmerries, die zo echt aanvoelen dat ze zich begint af te vragen of ze niet gek aan het worden is.
Ondertussen verdwijnen er mensen zonder een spoor achter te laten. En het enige dat ze blijken gemeen te hebben is dat Mackenzie de laatste persoon was die ze zagen.

Opnieuw, de schrijfstijl van Victoria Schwab is zo boeiend en meeslepend, dat ik moeite had het boek neer te leggen. Daarom dat ik het bijna in één leessessie uit las.

De unieke wereld uit The Archived wordt in dit verhaal verder uitgebreid en verdiept, met een paar schokkende ontdekkingen onderweg. Er worden ook een handvol nieuwe personages geïntroduceerd, van wie ik niet allemaal fan ben, maar die daarnaast wel heel echt en levendig aanvoelen, wat voor sommigen misschien wat contradictorisch is, als je je herinnert wat het Archief eigenlijk is 😉

Een beetje ontgoocheld wel toen bleek dat ook na dit boek een derde moet verschijnen, want ik dacht echt dat deze serie slechts uit twee boeken zou bestaan. Niet dat ik nu niet uitkijk naar het volgende avontuur met Het Archief, integendeel, maar eerder omdat ik in mijn hoofd had opgebouwd een afgeronde serie te hebben gelezen. En ook, er is nog totaal geen idee wanneer het vervolg gaat verschijnen. Voor hetzelfde geld is het nog tien jaar wachten!

Dat terzijde, is The Unbound echt wel een afgerond verhaal, dat ik zelfs net iets sterker vond dan The Archived.

Neil Gaiman & Michael Reaves – Interworld ★★

Het tweede e-book dat ik leende van de Bib werd er eentje met Neil Gaiman als co-auteur. Meer had ik niet nodig om op ‘onlenen’ te klikken. Dat en het feit dat het over alternatieve werelden gaat.

Interworld vertelt het verhaal van Joey Harker, een doodnormale jongen die ontdekt dat zijn wereld er eentje is uit een triljoen alternatieve Aardes. Sommige van die Aardes worden beheerst door magie, anderen door wetenschap. Allen zijn in oorlog met elkaar.
Joey sluit zich aan bij een team dat uitsluitend bestaat uit allemaal alternatieve versies van hemzelf. Hun doel is om de machtsbalans tussen de werelden in evenwicht te houden.

Het gegeven alleen zou dit boek voor mij er eentje van 5 sterren moeten maken, op voorwaarde dat het me ook kon meeslepen. Helaas bleek dit niet echt het geval, waarschijnlijk doordat het boek zo overduidelijk geschreven is voor een heel jong publiek. Het verhaal en het hoofdpersonage Joey (in al zijn versies) greep me gewoon niet.
Er worden wel een aantal interessante ideeën gecreëerd in het boek, zoals de Helemaal-Nergens en vooral de multi-dimensionele Tussen-In (ik moest hier constant bij denken aan de Onderste-Boven uit Stranger Things), maar dit was voor mij niet genoeg om het verhaal interessanter dan gemiddeld te maken. Ik ben dan dus ook niet van plan het vervolg te lezen.

Holly Black – The Darkest Part of the Forest ★★★★

En dan las ik nog een sprookje om maart af te sluiten.

Hazel en haar broer Ben wonen in het vreemde stadje Fairfold, waar mens en fee zij-aan-zij leven. De schijnbare onschuldige magie van het feeënvolk trekt toeristen aan waar het stadje van leeft, maar Hazel weet hoe gevaarlijk de feeën en hun overeenkomsten kunnen zijn.
En in het centrum van dit alles is er de glazen kist in het midden van het woud. De kist staat gewoon op de grond en bevat een slapende jongen. Een prachtige jongen met hoorns op zijn hoofd en oren zo puntig als messen. Zowel Hazel als haar broer waren als kind verliefd op deze vermoedelijke prins, die al generaties lang in zijn glazen kist ligt te slapen, zonder ook maar één keer wakker te worden. Totdat hij dat op een dag toch wordt…

Dit is exact het soort verhaal waar ik naar op zoek ben als ik een modern sprookje wil lezen.
Duister, meeslepend, origineel, spannend, magisch, maar toch gegrond in onze wereld. Hoe de auteur hier de magische wereld tussen de moderne wereld weefde was echt goed gedaan en ik wil meer van dat!

Daarnaast natuurlijk ook het feit dat ik duistere feeën en wisselkinderen interessant leesvoer blijf vinden, en ik altijd benieuwd ben niet nieuwe invalshoeken. Hier had ik niet het gevoel dat ik het verhaal al kende, maar werd iets unieks gecreëerd, weliswaar met reeds bekende sprookjeselementen.

De schrijfstijl was er eentje waarbij ik constant de dreiging doorheen de tekst voelde vloeien. Ik kon het niet neerleggen, zelfs op momenten dat ik dat eigenlijk wel beter deed.

De enige reden waarom dit boek geen 5 sterren van mij krijgt, is omdat ik het einde nogal gehaast vond. Het was boef-pats-patat gedaan en de ontknoping kwam veel te vlug en uit het niets.
Ik ga het niet vaak zeggen, maar jammer dat de auteur niet gekozen heeft om meerdere boeken in deze wereld te schrijven, want dit verhaal wat verder uitdiepen ging zeker in zijn voordeel gespeeld hebben.

Maar toch al bij al vond ik dit een fantastisch sprookje dat ik zeker wil aanraden aan iedereen die houdt van duistere sprookjes.