Workshop – De Banier: Metal art

Deze morgen ging ik voor de tweede keer ooit naar een workshop van de Banier. Het thema was metal art of int schoon Vlaams metaal kunst. In deze workshop zouden we aan de slag gaan met de eerste stap van de metaalbewerking, namelijk alles wat met kloppen met hamers te maken heeft 😉

De workshop duurde 3 uren, wat ik helaas eigenlijk niet lang genoeg vond. Vooral niet gezien al anderhalfuur voorbij vloog met wachten op laatkomers en een overdosis aan uitleg.
De uitleg op zich was wel goed, ondanks het feit dat het wat chaotisch was, maar het was gewoon veel te veel voor een enkele workshop. Als je een lessenreeks gaat geven over metaalbewerking en dit was de introductie, dan oké! Perfect. Maar voor een alleenstaande workshop van drie uurkes is dit echt wel een beetje information overload. Echt we werden overdonderd met zo veel opties en mogelijkheden, zowel qua hamers, qua ondergrond, qua materiaalkeuze, qua alles eigenlijk. Als je nog maar half weet wat het effect van iets is, dan komt dit toch allemaal vrij intimiderend over, vooral ook omdat geen enkel voorbeeld van een afgewerkt stuk werd getoond.

We mochten in totaal 9 stuks maken, maar mij lukte het maar om 4 stuks af te werken en dan nog vier vrij eenvoudige stukken, waar ik niet echt over heb nagedacht en vooral gewoon rap-rap wou zijn om aan het volgende te kunnen beginnen. Mijn overige vijf stukjes onbewerkt metaal kreeg ik niet mee naar huis van de workshop, wat ik nu, achteraf gezien, eigenlijk niet zo schoon vind, gezien ik wel betaald heb voor het materiaal.

Maar allé, al het bovenstaande ten spijt, ben ik wel content van wat ik uiteindelijk uit die hamers klopte en heb ik mij wel geamuseerd. Ik ga het niet direct aan mijn lijst van hobby’s toevoegen, vooral omdat je zo veel materiaal nodig hebt. En ja, ik denk ook niet dat mijn buren blij zouden zijn, want lawaai dat dat maakt jong! Wel goed als ge wat frustraties kwijt wilt: Kloppen maar! 😉

Mijn eerste stuk werd een beetje mijn oefenstuk, om voeling te krijgen met de hamer.
Ik koos een klein plaatje in koper, goed voor een sleutelhanger. Eerst een beetje kloppen met een textuurhamer voor de achtergrond en dan aan de slag met de letterstempels. Twee keer stempelde ik ‘Alohamora‘ met nog wat sterretjes ter versiering.
Het plan was om de tekst mooi recht te zetten, maar uiteindelijk werd die schots en scheef. En eerlijk, ik ben daar zelfs blij om, want ik vind het zo eigenlijk veel mooier! Oh ja, en voor de muggles onder de lezers, ‘Alohamora‘ is een toverspreuk om deuren te openen. Wel zo gepast voor een sleutelhanger 😉

Vervolgens wilde ik een boekenlegger maken met een stevige strook aluminium. Ik heb een waslijst aan citaten gepast voor een boekenworm, zowel uit boeken, liedjes als tv-series, maar op het moment dat ik er één wil gebruiken ben ik ze allemaal vergeten! Tss, typisch!
Uiteindelijk ging ik voor een stukje van een Doctor Who quote, die normaal voluit als volgt luidt:“We’re all stories in the end. Just make it a good one, eh ?” (vert.: Op het eind zijn we allemaal verhalen. Zorgt dat het een goeie wordt, hé?)
Het moest nogal rap gaan, dus ik heb niet zo veel aandacht aan de achtergrond besteed als ik zou willen. Gewoon een lichte verdeling van bolletjes (initieel met de bedoeling het er als een melkweg te laten uitzien) en een sporadisch sterretje.

Nu ik thuis ben, wou ik eigenlijk dat ik voor het toepasselijke ‘bigger on the inside‘ was gegaan, zowel als een ode aan Doctor Who, als heel toepasselijk bij boeken, in de figuurlijke zin. Maar bon, deze is ook wel leuk.
Op het laatste moment dacht ik er nog aan een gaatje bovenin te ponsen, zodat ik er nog een kwastje aan vast maken 🙂

Mijn laatste twee stukken werden armbanden.
De eerste maakte ik uit een fijne strook koper. Hier heb ik serieus mogen hameren om de textuur die ik wou zichtbaar te maken, zonder de strip helemaal te vervormen. Aan dit stuk heb ik het langst van al gewerkt, eer ik die kon plooien in een armband. En het is ook eentje die ik ga dragen. Ik draag hem zelfs op dit moment 😉

De tweede armband, gemaakt onder extreme tijdsdruk, want de leraar wou opruimen voor zijn volgende workshop, maakte ik uit een bredere strook geel koper en hamerde ik willekeurig met een bolhamer. Hoewel dit stuk het snelst van al werd gemaakt, is dat het stuk die de meeste reacties uitlokte. Iedereen vond die keimooi en goed gelukt. Het moet dus niet altijd ingewikkeld en doordacht te zijn om schoon te zijn 😉
Zelf vind ik hem trouwens ook heel mooi! Met mijn amateursogen zou ik die zo in een juwelierszaak kunnen zien liggen, mits hij nog wat verder wordt opgepoetst en de randjes worden glad gescheurd.

En dat was alles waar tijd voor was tijdens deze workshop. Al bij al toch vrij productief, maar niet helemaal zoals ik het had verwacht.
Beter zou zijn als ze de workshop in 2 delen zouden geven: In deel een wordt een voorbeeldstuk nagemaakt. Zo krijgen de deelnemers voeling met de verschillende mogelijkheden. In een tweede deel kan je de mensen dan laten doen wat ze willen. Door het eerste deel zal iedereen al weten waar ze zich aan kunnen verwachten, en kunnen ze al hebben nagedacht over wat ze willen maken, zodat je op het moment geen tijd verliest met zoeken naar inspiratie.
Ik denk dat iedereen dan veel contenter zou zijn geweest, dan bij een rap-rap workshop waarbij je achteraf het gevoel hebt dat je iets ben mislopen (vijf stuks dus blijkbaar in mijn geval 0_0)

Dus conclusie: Heel tof gegeven, deze metaal bewerking, met heel mooie mogelijkheden voor de creatieve ziel. Alleen jammer van de korte, haastige workshop. Desondanks toch heel blij dat ik heb meegedaan en content van mijn werkstukjes!

Nemen jullie soms deel aan workshops? Wat is jullie ervaring? Wat zijn aanraders en wat niet?

Groetjes,
Charlotte