Once Upon a Book Club: Lilac Girls
In mei van vorig jaar leerde ik over een nieuwe boekendoos genaamd Once Upon A Book Club box. Het was een nieuw concept, gelanceerd door Michelle van Chicklitdesigns, waar ik eerder mijn coole Harry Potter telefoonhoes kocht. Het concept van deze maandelijkse doos is gelijkaardig, maar toch helemaal anders aan de eerder geprobeerde Owlcrates:
Deze boekenclub-doos wil zijn lezers een unieke ervaring bezorgen. Elke maand ontvangen ze een nieuw boek, samen met 2 tot 4 individueel verpakte cadeautjes, gemarkeerd met een paginanummer. Het is de bedoeling dat deze cadeautjes ook echt dingen zijn die in het boek worden vermeld en de lezer wordt geacht deze geschenkjes niet te openen vooraleer ze de desbetreffende pagina in het boek hebben bereikt. Toch niet als ze de boekenclub ten volle willen ervaren. Wij willen de lezer het gevoel geven dat ze deel uitmaken van het boek! Zo lezen ze bijvoorbeeld over een personage dat een ketting voor de Nazi’s verbergt in een bokaal en dan openen de lezers een geschenk met daarin de beschreven bokaal met ketting. Het gaat erom om het boek tot leven te brengen!
Dit concept sprak mij erg aan en ik zette mij dan ook op de wachtlijst om de allereerste doos uit deze club te mogen ontvangen.
Het eerste wat ik zag toen ik mijn doos bij de Post ging ophalen was de fantastisch mooie verpakking. Roze is niet zo mijn ding, maar ik kan niet ontkennen dat deze verpakking echt wel de essentie weet uit te stralen.
De inhoud van de doos was al even verzorgd en doordacht als de buitenkant. Zo mooi, aantrekkelijk en netjes, ik kan niet inbeelden hoeveel werk de maakster hieraan heeft gehad! Van het individueel verpakken van de geschenkjes in mooi papier met versieringen, tot de uniek ontworpen post-its die de pagina’s in het boek markeren, alles straalde de liefde van de maakster uit.
Het boek in deze doos was Lilac Girls van Martha Hall Kelly. Omdat het concept van deze doos is dat je de cadeautjes niet opent vooraleer je het boek leest, stond deze doos dus eigenlijk lange tijd onaangeraakt in de kast totdat ik er eindelijk deze maand werk van maakte.
Martha Hall Kelly – Lilac Girls ★★★★
In dit op waargebeurde feiten gebaseerde boek, volgen we het perspectief van drie vrouwen doorheen de gebeurtenissen van de WO II en hoe ze daarna hun leven weer proberen op te pikken.
Als eerste volgen we Caroline Ferriday, een New Yorkse die haar dagen vult op het Franse consulaat. Ze hoeft niet te werken, want financieel zit ze er warmpjes bij, maar uit overtuiging en engagement vult ze toch elke dag haar plaats op het consulaat, waar ze zich hoofdzakelijk bezig houdt met het samenstellen van pakketten voor Franse weeshuizen. De dag dat Hitler Polen binnenvalt verandert alles voor Caroline, niet alleen op het consulaat, maar ook emotioneel en persoonlijk.
Het tweede perspectief komt er van de Poolse Kasia, tussen kind en vrouw nog wanneer de Duisters haar stad binnenvallen en de Polen gereduceerd worden tot derderangsburgers. Een paniekreactie en één domme beslissing zorgen er voor dat niet alleen zij, maar ook haar moeder, zus en vrienden worden opgepakt en gedeporteerd. Het lot van de mannen is Kasia onbekend, maar zij wordt met de vrouwen afgevoerd naar het beruchte vrouwenkamp Ravensbrück.
Het tegengewicht en laatste perspectief wordt geboden door de Duitse Helga, een ambitieuze dokter volledig geïndoctrineerd door Hitlers idee van de Übermensch. Enerzijds om te ontsnappen aan haar familie, anderzijds om haar ambities te bevredigen en haar familie te onderhouden neemt ze een positie aan in het correctiekamp Ravensbrück. Al snel leert ze echter dat het totaal niet is wat ze er van had verwacht.
Dit boek past totaal niet in mijn gebruikelijke genre. Ik ben meer van het escapisme en ik vermijd dan ook vaak te realistische boeken over dingen die echt gebeurd zijn of kunnen zijn. Daarom dat dit boek dus meer dan een halfjaar onaangeraakt bleef liggen eer ik er mij durfde aan wagen. Mijn verwachtingen waren dan ook dat ik er niks aan ging vinden. Fout van formaat, dat kan ik wel stellen.
Jawel, Lilac Girls is pijnlijk, bruut en wreed, maar het is ook aangrijpend, ontroerend en aandoenlijk. Het is realistisch, echt, krachtig, boeiend en zo verder en zo voort. Hartverscheurend en hartverwarmend tegelijkertijd.
Echt, ik heb dit boek enorm graag gelezen, ook al waren er een paar passages die ik diagonaal hebben moeten lezen wegens te gruwelijk en ook al heb ik het boek een paar keer aan de kant moeten leggen om niet en plein public in tranen uit te barsten. Voor mij getuigt dit alles van de uitmuntende schrijfstijl dat je steeds weer naar binnen zuigt en weet te raken.
Een heel mooi, sterk verslag over het leven van deze vrouwen tijdens deze donkere tijd in onze geschiedenis, alsook nadat het ergste voorbij is en het normale leven weer moet worden opgepikt. Echt heel schoon en prachtig gedaan, zonder al te somber te worden.
Een dikke dikke aanrader voor wie van historische romans houdt. En oh ja, lees zeker het eindwoord van de schrijfster, want haar onderzoek voor het schrijven van dit boek is echt interessant om te lezen!
En wat dan met de pakjes bij het boek in de doos?
Om eerlijk te zijn was het een beetje dubbel voor mij. Net omdat in het boek zo’n zware thema’s aan bod komen, voelde het voor mij iets te frivool om dan tussendoor cadeautjes te zitten open doen. Ik blijf er bij dat het echt heel schoon gedaan was, en de pakjes waren inderdaad heel treffend voor die passages in het boek, maar voor mij nam het wat weg van de inhoud van het boek. Zo erg zelfs dat ik er uiteindelijk voor koos om de laatste vier pakjes (er waren er 6) pas nadat ik het boek had uitgelezen te openen.
Het concept vind ik nog steeds goed gevonden en de uitvoering van deze doos was uitmuntend, alleen lijkt het mij nu beter te passen bij frivolere boeken.
Lilac Girls is helaas (nog) niet vertaald naar het Nederlands. Ik hoop keihard dat ze het wel gaan vertalen, want dit is echt een boek voor mijn mama 😉 . Wie zich aan de Engelstalige versie wil wagen, kan het boek kopen bij Bol.com als een hardcover of ebook.
Groetjes,
Charlotte
8 Comments
Nanita
Superfijn concept! Het idee van de boekendozen vind ik ook fijn op zich, ik vrees alleen dat ik persoonlijk een te grote koppigaard ben rond wat ik wil lezen, en op deze manier heb je er natuurlijk geen controle over 😉 Deze doos en de inhoud zien er wel schitterend uit!
Charlotte
Ja dat is wel, hé. En ik moet eerlijk zeggen dat ik in eerste instantie wat ontgoocheld was over die doos, omdat het boek mij niet meteen aansprak. Maar kijkt, ik vond het echt een schitterend boek en zonder die doos zou ik er nooit aan gedacht hebben dat te lezen. Zo ga ik toch al wat buiten mijn normale genre, ook al duurt het lang eer ik die eerste reservatie kan overwinnen 🙂
Nancy
Ja dat gevoel heb ik ook. Je kan niet kiezen wat je leest en ik heb na en tijdens mijn schooltijd een hele poos niet meer willen lezen omdat ik toen boeken moest lezen die me echt niet lagen. Maar ik vind het concept en de uitvoering heeel mooi. Ik ben benieuwd naar je volgende box. Groetjes Nancy
Charlotte
Ge hebt nog 1 zo’n doos te goed, want ik kocht er na deze nog eentje. Daarna heb ik het stopgezet. Eerst de boeken lezen, voor ik blijf verzamelen 😉
sigridkatkatkatoen
Inderdaad een heel leuk idee en de doos met inhoud ziet er prachtig uit!
Maar ik begrijp dat het bij dit verhaal misschien minder toepasbaar is.
Ik denk wel dat als het een van je lievelingsboeken zou zijn, het ook héél leuk is als je de bijpassende cadeautjes in je interieur kwijt kunt. Zo wordt je dan altijd aan dat boek herinnerd. Daar zou ik persoonlijk dan een beetje happy van worden.
Bedankt voor de tip trouwens, ik wist niet dat dit bestond!
Groetjes en een fijne week,
Sigrid
Charlotte
Inderdaad! Zo’n doos voor Harry Potter of zo en ik ben de eerste in rij, denk ik 😉
Jammer dat dit allemaal nog alleen maar in het Engels bestaat. Zou wel tof zijn om in België zoiets op te starten, denk ik. 🙂
De mama
Dit boek is, zoals vermeld, helemaal mijn ding ! Kijk al,uit naar de vertaling.
Charlotte
Mjah, hopelijk wordt het vertaald. Tis niet gezegd… Als er genoeg interesse is misschien? Ik weet niet hoe ze dat beslissen.