Twee maanden later
Het was helemaal niet de bedoeling om zo’n lange blogpauze in te lassen, maar op één of andere manier gebeurde het toch. Ondertussen is de zomer stilletjes over gegaan in de herfst. De dagen worden korter, het weer guurder en de natuur kleurt prachtig roestrood.
Hier gaat het leven weer zijn gewone gangetje. De zomer en de vakantie zijn helaas alweer half vergeten, opgeslorpt door de dagelijkse sleur.
Het bloggen heb ik deze laatste maanden zowel wel als niet gemist. Er waren momenten dat mijn vingers kriebelden om te schrijven, dingen die ik wou vertellen. Ganse teksten werden in mijn hoofd geschreven, maar als ik dan de tijd vond om achter de computer te kruipen werd dat imaginair blad in mijn hoofd opeens weer helemaal blanco. Hoe langer ik wachtte met schrijven, hoe moeilijker het ook werd om er iets uit te krijgen. Zo slopen twee maanden aan mij voorbij en zijn er tal van dingen waarover ik wil schrijven, zowel lang als kort. Om er weer een beetje in te komen begin ik met een lijstjesbericht, als houvast, om later uitgebreider op terug komen.
☀ Vakantie. Halfweg augustus vertrok ik, samen met een vriendin, voor een tiendaagse rondreis door het Italiaanse Toscane en Umbrië. En jawel, ik kan jullie nu wel zeggen dat het er zo mooi is als de mensen beweren. Mooie landschappen, gezellige dorpjes en heerlijk eten. La dolce vita op zijn best!
☁ Werk. Mijn grootste twijfel voor het moment is mijn job. Ik heb die altijd graag gedaan, ondanks de lange pendeltijd en het gebrek aan carrièremogelijkheden. Maar nu gaat het al eventjes niet meer zo goed. We verdrinken in het werk en iedereen is gestresseerd. Het wantrouwen is enorm groot en elke dag heb ik het gevoel dat ik mij moet gaan verantwoorden waarom ik zus of zo niet heb afgekregen. Wat dan wel af is of gedaan werd wordt dan maar voor het gemak genegeerd. Niet zo’n aangenaam sfeertje dus. Daarom spookt geregeld de vraag “blijf ik hier of zoek ik iets anders” door mijn hoofd.
✎ Leren. Sinds het begin van het nieuwe schooljaar ga ik ook opnieuw naar school. De avondschool, wel te verstaan. Geen vreemde taal, deze keer, maar iets creatiefs. Ik ben begonnen met naailessen. Ondertussen heb ik al 6 lessen achter de rug en 1 project afgewerkt. Het is een beetje een haat-liefde verhouding, vrees ik.
♥ Familie. Ik word opnieuw tante! Jawel, mijn broertje verwacht een kindje en het is opnieuw een meisje! Nu ben ik natuurlijk op zoek naar het ideale patroon voor het babydekentje. Ideeën zijn welkom!
✦ Sport. Nadat het sporten en fitnessen weer een hele tijd op een laag pitje stond, liet ik mij overhalen door een vriendin om met haar twee maal per week te gaan lopen. Start-to-run, ge kent dat wel. Ondertussen zijn we een kleine maand ver en ik moet zeggen dat het veel beter loopt dan gedacht. Hopelijk houden we vol!
✂ Maken. Nu het weer terug frisser wordt, zou ik heel graag een trui voor mezelf breien. Voorwaarde die ik aan mezelf heb gesteld is wel dat ik wol gebruik die ik al heb liggen. Momenteel ben ik dus aan het schipperen tussen patronen, want ik moet niet alleen het model leuk vinden, maar moet ook de juiste dikte van garen hebben en er dan ook nog eens voldoende van hebben.
Ik zweer dat er nog dingen waren die ik hier even wou dumpen in lijstjesvorm, maar zoals ik eerder al beschreef, als ik dan achter dat toetsenbord kruip zijn de woorden weer zoek. Ik ga er echt een gewoonte van moeten gaan maken een schriftje mee te nemen, vooral op de trein, waar ik de meeste inspiratie heb. Soit, dit zal het moeten zijn voor nu. Ik stel niet meer uit van publiceren, want dan komt er weer niks van 😉
12 Comments
Nanita
Welcome back! 🙂
Proficiat met de nieuwe baby die op komst is, niks leuker dan een babydekentje maken! Zou je het willen breien of haken? Leuk ook, naailes! Ik wou er een paar jaar geleden mee starten, maar het bleek al snel niks voor mij te zijn, helaas. Ik zit intussen ook sinds september op de schoolbanken, wél een vreemde taal, Zweeds deze keer! Vind het super 🙂
Alvast veel succes met het nemen van een juiste beslissing wat je werk betreft, én met het lopen!
Groetjes x
Charlotte
Heyla! Lang geleden! Terug ben ik precies nog niet ten volle, want ik ben nogal traag in reageren. Ik ben er een beetje uit zo 😉
Het babydekentje zou ik willen haken. Voor de 3 oudsten heb ik dat ook gedaan en wil in dezelfde lijn blijven. Plus haken is nog steeds gemakkelijker 😉
Ewel, met de naailes heb ik een beetje een haat-liefde verhouding. Ik zal daar wel eens een bericht over schrijven.
Ooh, Zweeds! Dat heeft mijn broer gestudeerd en tis wel een toffe taal. Soms een beetje gelijk West-Vlaams 😉
Groetjes,
Charlotte
Isabelle
ah toch, ik werd al ongerust 😉 toen ik je laatste berichtje (pas onlangs bij het opruimen van mijn mails gelukkig) las dacht ik ze zat toch nergens in Italië met die aardbeving hé? Ja zo ben ik kan er niet aan doen 😉 En naailessen oh super, ik heb altijd wel een klein beetje genaaid, maar zou zo graag ook lessen volgen. Maar ben terug aan het werk sinds een dikke maand en doe toneel twee avonden in de week, moe genoeg voor de moment 😉
Charlotte
Ja, die aardbeving was serieus. Wij hebben er maar over gehoord toen we al in België waren geland en we smsjes kregen om te vragen of alles goed was. Tijdens de aardbeving waren we in Pisa, maar daar voor waren we net in die streek geweest. Beetje beangstigend en verschrikkelijk voor die mensen.
Dankjewel om ongerust te zijn hoor. Dat is keilief 🙂
Oef, druk schema heb jij! Ik zou het ook niet zien zitten om nog eens naailes er bij te nemen. Eén avondles per week vind ik voldoende!
Isabelle
Graag gedaan hoor dat ongerust zijn 😉
Nee naailessen is voor als ik eens geen toneel speel
bijsaramsades
veel geluk met je werk beslissing vast nie gemakkelijk.
Ben benieuwd naar je gemaakte naaimaterialen 😉
oja, welkom terug
Charlotte
Dankjewel 🙂
Een blog over het naaien is in de maak, maar ik laat me steeds afleiden door andere zaken waardoor het maar niet vooruit gaat 😉 Maar hij komt er!
Geesje
Ach wat leuk 4 baby, genoeg te doen dus !!! Is ook leuk om een dekentje te naaien toch? Zoals patch workshop.
Hoeven geen hele kleine blokjes te worden, Ik heb er vroeger gequild, met kleine blokjes en alles doorgestikt, maar dat was teveel.
Ga nu alleen maar knuffels haken vind ik veel leuker .
Nou we zullen wel horen wat je gaat doen.
Leuk een nieuwe taal leren, maar ik heb er geen zin in, blijf ook liever hier!! hihihi
Charlotte
Jaja, drukke bende.
Naaien ben ik nog niet aan toe, nog te vroeg voor mij. Ik heb trouwens ook nog geen naaimachine en met de hand zou ik dat totaal niet zien zitten 😉
Le petit requin
Leuk dat je weer terug bent!
En om dan ook maar even in lijstjesvorm te reageren 😉
– super dat Italië zo meegevallen is! Ik had het bij je vorige bericht en nu ook weer: goesting om daar nog eens naartoe te gaan!
– hopelijk is de drukte en het wantrouwen op het werk ondertussen al wat beter. En indien niet: veel succes met beslissen of je blijft of niet en het al dan niet zoeken van nieuw werk. Lastige beslissingen…
– ik heb ook al getwijfeld om naailessen te volgen, al is het maar omdat ik er op mijzelf precies niet echt toekom. Benieuwd dus naar je ervaringen! En eigenlijk ook wel een beetje naar hoeveel talen jij spreekt, want “deze keer” geen vreemde taal leren, klinkt alsof je dat al verschillende keren wél gedaan hebt 😉
– en dan nog veel hoera’s: vooral voor het nichtje dat eraan komt, maar ook voor het lopen! En succes met die trui voor jezelf; mij lijkt dat ondoenbaar 😉 Maar gezien wat jij al voor moois gemaakt heb, ben ik heel zeker dat het dat voor jou niet is 🙂
Charlotte
Ik ben net bezig een blogbericht over de naailes aan het schrijven. Ik wou die eigenlijk al langer online, maar de tijd loopt precies van mij weg de laatste tijd! Hopelijk krijg ik die nog vandaag of morgen online 😉
En zo veel talen spreek ik niet hoor, de gebruikelijke hier in ons Belgenland: Nederlands, Vlaams, West-Vlaams, Engels en Frans 😉
De ‘deze keer’ doelde eigenlijk dat ik eerder 4 jaar lang avondschool Japans heb gedaan. Helaas moest ik na 4 jaar stoppen, omdat ze geen verdere klassen meer organiseerden. Vind het wel jammer, want raak mijn kennis toch wel kwijt.
Haha, als ik ooit aan die trui geraak, dan zie je die hier zeker passeren. Ik heb een beetje last van startitis voor het moment: heel veel goesting om er aan te beginnen, totdat ik daadwerkelijk de naalden en wol moet opduikelen, dan is het altijd van ‘nu niet’ en ‘later’ 😉
Le petit requin
Oh waw, Japans! Lijkt mij een serieuze uitdaging. Maar inderdaad, jammer he, dat je talen ook weer kwijtgeraakt als je ze niet kan onderhouden. Mijn Spaans is nooit fantastisch geweest (enkel niveau A1 gevolgd), maar ik kon er toch mijn plan mee trekken een paar jaar geleden. Nu is het totaal niets meer waard…
En die weglopende tijd, ik cross er ook tevergeefs achter 😉