Owlcrate #6
Het is al lang geleden dat ik mijn Owlcrate’s met jullie deelde. Ondertussen heb ik eigenlijk al weer vier nieuwe dozen ontvangen en mijn abonnement stop gezet.
Mijn laatste gedeelde Owlcrate, die van januari, toonde ik met behulp van een video. Mijn plan was om ook de volgende dozen via video te delen, maar het lukt me gewoon niet. Ik ben al tientallen keren begonnen met het opnemen van een video, maar het is zo verdomd onwennig en het resultaat vind ik zo gênant, dat ik dan toch maar besloten heb om terug voor een saai fotoverslag te gaan. We zijn per slot van rekening al bijna een half jaar verder in Owlcrate’s, dus ik wil het niet blijven uitstellen. Dus bij deze: de Owlcrate van februari!
Thema februari 2016: Sci-fi love
Met het thema ‘liefde voor science fiction’ is het eerste wat me begroet bij het openen van de doos het themakaartje waarop twee robots een liefdesbrief met elkaar delen.
Op de achterkant staat zoals steeds een lijst van alles wat in de doos zit. Het leuke aan dit kaartje vind ik de kleine robot bovenaan, die in binaire code zijn liefde uitdrukt. Leuk detail!
Daarna wordt ik begroet door een overdosis roze. Echt barbieroze.
Het is een draagtas met de tekst Cinder+Kai & Scarlet+Wolf & Cress+Thorne & Winter+Jacin. In eerste instantie zegt mij dit niks, maar dan daagt het me dat dit waarschijnlijk uit de Lunar Chronicles-reeks van Marissa Meyer komt. Ik heb nog geen enkel van die boeken gelezen, dus deze draagtas is niet meteen iets waar ik dolenthousiast over wordt. Plus, hij is roze! Maar bon, is altijd handig zoiets.
Maar dan volgt een item waar ik wel enthousiast bij wordt.
Het is maar een klein doosje, maar bij de inhoud begin ik spontaan te fangirlen: een magnetische pin van de TARDIS!
De tijdsmachine van de Doctor wordt echt heel mooi en gedetailleerd afgebeeld in deze houten pin. Zelfs de lettertjes Public Call Police Box zijn perfect leesbaar! Echt een heel schoontje. Plus, het is magnetisch, waardoor je dus geen gaatjes moet gaan prikken als je hem wilt dragen.
Daarna volgt het boekendeel van de doos. Deze doos telde maar liefst twee boeken.
Het eerste is een heel mooie, steampunk editie van H.G. Wells’s The Timemachine. Het is wel een paperback, maar de cover is gewoonweg prachtig en komt met een bijpassende boekenlegger.
Het tweede boek is het eigenlijke boek van deze doos: The love that split the world van Emily Henry.
Natalie’s laatste zomer in haar kleine thuisstad begint magisch…totdat ze de verkeerde dingen begint te zien. Eerst zijn het slechts vluchtige dingen, zoals haar voordeur die ineens rood kleurt in plaats van zijn gebruikelijke groen, of het feit dat er opeens een kleuterschool zit waar anders het tuincentrum zit. Maar dan verdwijnt haar volledige stad gedurende een paar uren en maakt het plaats voor glooiende heuvels en grazende buffels, en beseft Nathalie dat er iets grondig fout zit.
En dan zijn er de bezoekjes van een mysterieuze verschijning die zichzelf Oma noemt. Die vertelt haar dat ze drie maanden heeft om hem te redden. De volgende avond ontmoet ze een mooie jongen genaamd Beau en het is alsof de tijd stil staat en er niks anders meer bestaat. Niks, behalve Nathalie en Beau.
Op eerste zicht lijkt dit een standaard, dertien-in-een-dozijn YA liefdesverhaal, dus ik ben niet meteen wildenthousiast om dit boek te lezen. Ik kom er wel toe, ooit. Misschien wel eentje voor een luie zomeravond 😉
Het boek kwam ook met een brief van de auteur, geschreven in een tekening van een buffel, en een sticker met een handtekening. Deze laatste kleefde ik meteen in het boek. Wel een leuke extra!
En voilà, dat was alles voor deze Owlcrate.
Geen overvolle doos, maar wel twee boeken en een fantastische TARDIS speld! 🙂
Hierna heb ik nog drie dozen om te tonen, wat ik hoop deze komende weken te doen!
Groetjes,
Charlotte
Ook zin om eens een Owlcrate te proberen?
Je kan je inschrijven via hun website of je kan ook eens mijn affiliate link proberen:
https://owlcrate.com/refer/Charl-CUAKQSYY
One Comment
Le petit requin
Haha, die roze draagtas, daar zou ik ook niet bepaald dolenthousiast van worden 🙂
De cover van dat eerste boek en die boekenlegger erbij zijn wel zalig!