Leesdipje
Momenteel kamp ik met een kleine leesdip.
Halfweg maart begon ik een boek te lezen dat al jaren op mijn boekenplank staat en over het algemeen heel geliefd is: Pilaren van de Aarde van Ken Follett
Ik ben nu iets meer dan 300 bladzijden ver, het boek telt er meer dan 1000, en ik ben net begonnen aan deel twee, maar nog steeds ben ik niet ten volle overtuigt.
De schrijfstijl is vrij vlot, maar het onderwerp heeft me nog niet kunnen boeien. Beschrijvingen over hoe je een kathedraal bouwt zijn vrij langdradig en doen me mijn aandacht verliezen. Telkens ik het boek op neem, lees ik een half blad en ben ik het direct weer beu. Het is al een paar weken nu dat ik het met moeite heb kunnen opbrengen een paar bladzijden te lezen.
Dat zou eigenlijk het moment moeten zijn waarop ik zeg, “Tis genoeg geweest, ik stop er mee.” Maar ik ben daar nooit goed in geweest. Als ik een boek begin, dan lees ik het uit, no matter what. Dus ik aarzel. Ik aarzel of ik het boek al dan niet aan de kant leg, want het werd door zo veel mensen rond mij heel erg goed bevonden.
To read or not to read, that is the question. Is het nobeler om geduldig door te bijten en verder te lezen of valt het te verkiezen om de strijd te staken en een nieuw avontuur te beginnen?
Wat zouden jullie doen?
8 Comments
Isa412
Grappig ik ben zo pas begonnen in Wolkenatlas en heb hetzelfde probleem 😉 maar momenteel bijt ik nog door 😉
Charlotte
Wolkenatlas is inderdaad een moeilijk boek om in te raken. Ik las het in 2014 en het was pas dagen nadat ik het uit las dat de boodschap bij mij volledig was doorgedrongen. Het is geen boek dat je zonder nadenken kunt lezen, vind ik.
Le petit requin
Goh, ik ben normaal ook van het “even doorbijten”-principe, maar als het echt niet gaat, dan stop ik ook hoor. Plus: nu stoppen met lezen, wil daarom nog niet zeggen dat je het nooit gaat lezen he. Ik ben – als ik het mij goed herinner – 2x vruchteloos gestart in Mrs. Dalloway toen ik puber was. Vorig jaar probeerde ik het eindelijk nog eens opnieuw en bleek het een van de beste boeken van het jaar te zijn 🙂
Dus: aan de kant leggen, terug genieten van het lezen met een ander boek en later nog eens proberen!
En nu ga ik dat boek van Follett wel eens opzoeken, want kathedralen bouwen spreekt mij eigenlijk wel aan (lichte beroepsmisvorming 😉
Charlotte
Het enige boek dat ik nooit helemaal uit las was Moby Dick. Ik was misschien nog wat jong om het te lezen, maar zelfs nu nog kan ik het gevoel van saaiheid oproepen toen ik het toen las 😉
Ik denk inderdaad dat ik het boek even in pauze zal zetten. Misschien dat ik er later meer zin in heb.
Jude
Ik ben normaal van stoppen met lezen als het niet lukt (onder het mom: so many books, so little time) maar Pilars of the earth is één van mijn lievelingsboeken en ik heb hem al een keer of 4 gelezen. Ik zou in dit geval nog even doorbijten ;). Misschien verder lezen in het Engels? Ik hoor van veel mensen dat de Nederlandse vertaling enorm tegenvalt!
Charlotte
Hmm, inderdaad moet ik hem misschien in de originele taal lezen. Voor nu denk ik wel dat ik hem even aan de kant leg. Kwestie van niet helemaal een degout te krijgen en later misschien opnieuw te beginnen.
zwartraafje
Vroeger las ik elk boek uit waar in gestart was. De laatste jaren durf ik al eens een uitzondering te maken bij eigen leesvoer of boeken uit de bibliotheek. De afgelopen vijf jaar gaat dat dan om een twee à drietal boeken denk ik. Wel merk ik de laatste tijd dat ik me minder kan concentreren op het lezen doordat mijn lichaam nog wat averechtser is als anders. Hierdoor ben ik meer met andere dingen bezig en komt het lezen er minder makkelijk van. Dat vind ik erg jammer want ik voel gewoon dat ik het lezen mis. Dubbel gevoel dus
Charlotte
Goh, ik heb ook zo van die periodes hoor, waar ik minder zin of doorzettingsvermogen heb om te lezen. Bij mij is het dan gewoon een kwestie van tijd. Niks dwingen, want dan loopt het helemaal mis en zou ik een afkeer kunnen kweken. Ik hoop dat het wat beter wordt voor je!