Het zit er alweer op
Helaas, pindakaas. De geplande portie van mijn verlof en daarbij ook de grootste portie van mijn verlof is alweer voorbij. Snifsnif.
Maar een schitterende vakantie was het wel hoor!
Plopsaland was een daverend succes!
Eerst was mijn metekindje een beetje overweldigd en dus ook een beetje onwillig om gelijk wat te doen. Maar na een tijdje kwam ze toch los en heeft ze zich enorm geamuseerd.
Alleen heb ik mij blauw geërgerd aan de organisatie. Manman, voor iedere attractie moest je echt minstens een halfuur aanschuiven en met een kind is dat geen sinecure! Ook om te eten, want ik had besloten geen lunchpakket mee te nemen, was het aanschuiven geblazen. De bediening bestond hoofdzakelijk uit jobstudenten, en dat was te zien aan het gebrek aan efficiëntie.
Maar bon, over het algemeen heel tevreden van mijn uitstap met metekind. De ganse logeerpartij krijgt twee dikke duimen omhoog en is zeker voor herhaling vatbaar. Allé, maar niet altijd met Plopsaland hé 😉
Daarna volgde mijn “reis”.
Mijn ouders verbleven voor enkele weken in Saint Rémy de Provence met de caravan. Gezien ik geen andere reisplannen had deze zomer, besloot ik hen achterna te reizen voor een weekje met de Thalys. In een luttele 6,5 uur stond ik al in Avignon waar ze me met de auto kwamen oppikken.
De aankomst was een beetje in mineur, gezien het op het moment dat ik het station verliet begon te regenen, begon te gieten en het niet meer ophield voor de rest van de dag en nacht. Tjah, toen dacht ik eventjes, “Was ik maar in België gebleven.” Maar dat gevoel ging snel voorbij hoor!
Het was enorm nostalgisch om opnieuw te kamperen. Als kind gingen we altijd kamperen, maar als volwassene verblijf ik meestal in hotels. Ik hou echt van de sfeer van kamperen. Op hotel ben je een beetje verplicht om elke dag buiten te gaan, maar bij kamperen kan je ook gewoon een dag aan de tent blijven en buiten genieten. Zalig!
Het plan voor deze reis was dat er geen plan was.
Ik wou er gewoon eens van tussenuit. Geen verplichtingen, geen dingen die ik speciaal wou zien. Gewoon, op het gemak, rustig. En dat was het ook. Ik heb veel uitgerust (en geslapen), toch wel wat gelezen en ook een ietsiebietje gehaakt en gebreid. Doorgaans was het gewoon te warm daarvoor.
Maar tot mijn blije verbazing heb ik ook vrij veel bezocht. Wat een mooie streek is de Provence toch.
Een streek met schitterende vergezichten.
En pittoreske, soms nogal bouwvallige gebouwen en gezellige steegjes.
Een streek met kastelen en dorpen hoog in de rotsen.
En folkloristische feesten.
Een streek met Romeinse sites.
Een snuifje Van Gogh.
En af en toe een mooie vlinder.
Maar helaas, aan alle mooie liedjes komt een einde. Deze week ben ik nog thuis, maar daarna is het weer werken blazen. Zucht. Ik geniet toch nog een beetje na!
Groetjes,
Charlotte
