Bewegen voor dummies

Ugh, de winterdip is toch nog niet volledig van de baan. De vermoeidheid blijft in mij huizen, al moet ik wel eerlijkheidshalve zeggen dat ik niet weet of het effectief met de winter te maken heeft of aan mijn gebrek aan beweging.
Ik weet dat ik veel te veel stil zit, zowel voor mijn werk als mijn hobby, en ik moet mezelf altijd forceren om in beweging te komen. Jaja, ouderwetse luiheid zal er ook wel voor een deel tussen zitten 😉 . De aard van het beestje, zeker?
Komt erbij dat ik echt niet hou van sporten. Een overblijfsel van mijn jeugd met zware astma en te veel beschamende momenten waarbij ik liep te piepen en te puffen terwijl iedereen rond mij zonder probleem die trap op kon lopen. En hoewel die astma serieus is afgenomen, die afkeer voor sport is blijven hangen. Er is niet veel van beweging dat ik echt graag doe.

Op wandelen en fietsen na. Dat doe ik echt eens graag, vooral als het zonnetje schijnt. Mijn probleem is echter dat ik moeilijk buiten kom zonder doel. Ik kan niet zomaar op de fiets kruipen en zonder doel rondjes gaan rijden. Hetzelfde met wandelen. Daarom bedenk ik altijd een doel en dat doel is nogal te vaak een winkel. Vandaar vaak ook mijn impulsaankopen wol.
Zo overlaatst ook weer in de Veritas….

Wat ik nodig heb is een beweeg-routine. Elke X-dag dit of dat. Ideaal zou natuurlijk zijn dat ik mij inschrijf voor één of ander klassikaal gebeuren. Dan zit de sociale druk er een beetje in. Maar momenteel zie ik klassikaal bewegen niet zo zitten. Mijn conditie is zo beschamend slecht, dat ik nu alweer flashbacks naar mijn astma-jeugd krijg. *Huiver* Bovendien is er niet meteen hier in de buurt iets dat ik graag zou doen.

Daarom probeer ik het klassikaal gebeuren wat te simuleren door thuis af en toe een instructievideo via YouTube te volgen. Dan kan ik zelf kiezen hoe ver ik ga en hoef ik mij niet te schamen als ik iets niet kan volhouden.

De video die ik al het meeste deed is deze yoga-voor-beginners video via YouTube om mijn stramme rug en nek te rekken.

Ik ben niet voor al dat zweverige gedoe, maar ik geef gerust toe dat deze video mij wel helpt met mijn nek- en rugpijn. Ik vind de video laagdrempelig genoeg, met gewenst resultaat. Het feit dat hij maar 20 minuutjes duurt is voor mij een extra bonus.
Natuurlijk zou ik hem meer regelmatig moeten volgen. Dat zeg ik telkens als ik de video af heb en ik voel dat mijn lichaam er deugt van heeft gehad. Maar doen, ho maar.

Deze video is uiteraard niet voldoende om de conditie wat op peil te brengen. Daarom kocht ik een springtouw. Als kind vond ik dat leuk, dus waarom nu ook niet? Natuurlijk is het nu weer een kwestie van het regelmatig te doen.

Gisterenavond vervolledigde ik de voorgenoemde yoga-video, gevolgd door een sessie touwtjespringen. Niet te lang, maar genoeg om mijn hart te doen bonken en mijn adem te versnellen. Daarna nog wat strechen, want het touwtjespringen is nogal belastend voor mijn achillespezen.
En vandaag voel ik nog het resultaat. Niet perse in stijve spieren (dat zal waarschijnlijk voor morgen zijn), maar eerder in een soort energie, een zindering in het bloed. Dus ik heb er wel degelijk deugd van gehad, hoe klein de eigenlijke inspanning ook was.
Waarom ik het dan ook nalaat om dit meer te doen blijft mij een raadsel. Luiheid, vermoed ik. Altijd een excuus klaar staan hebben is één van mijn specialiteiten. Daarom dit nogal atypisch bericht voor deze blog. Ik wil mezelf eraan blijven herinneren dat het echt deugd doet, dat bewegen. Misschien zal ik het dan wat meer doen. Dus, allé, Charlotte, kom van uw lui gat!

En jullie? Wat doen jullie om in beweging te blijven? Truckjes? Tips?