Voor ik ga slapen

Hoe ik dit boek ontdekte weet ik niet meer. Ik weet alleen nog dit ik onmiddelijk gegrepen werd door de korte inhoud van S.J. Watson’s Voor ik ga slapen.

“Telkens als ik ga slapen verlies ik alle herinneringen van wat ik vandaag heb gedaan. Morgen wordt ik wakker zoals vanmorgen. Ik denk dat ik nog jong ben. Dat ik nog een heel leven en alle keuzes voor me heb…” Herinneringen definiëren ons, dus wat ben je als je ze allemaal verliest elke keer je gaat slapen? Je naam, je identiteit, je verleden, de mensen waarvan je houdt – allemaal vergeten na een nachtje slapen. En de ene persoon die je vertrouwt, blijkt je maar de helft van het verhaal te vertellen. Welkom in het leven van Christine.

Het verhaal leest ongemeen snel. Razend snel. Ik werd meteen gegrepen en wou weten hoe het verder zou gaan. Meegezogen. Gebiologeerd. Op ongeveer 3/4 in het verhaal dacht ik wel te weten hoe het zat en ik bleek gelijk te hebben. Maar het neemt niet weg dat het boeiend lezen was tot het einde. Spannend, niet zoals traditionele thrillers, maar toch spannend. Een beetje bizar en luguber, maar op een goede manier. En de laatste paar woorden van het verhaal konden niet anders zijn dan diegene die de schrijver koos, ook al wou ik het anders. Goed! Zeker een aanrader!