Gebeurd

Dezer dagen #15

November is alweer hier en het is toch weeral een tijdje geleden dat ik hier eens kwam piepen. Woeps!

Ik ben altijd al een inconsequente blogger geweest, maar de laatste tijd vergeet ik precies veel gemakkelijker en vooral ook langer dat ik graag blog.
Nu, het is niet alleen het bloggen dat ik vergeet. Ook mijn andere hobby’s, zoals haken en breien, zijn redelijk in de vergetelheid geraakt deze Corona-jaren. Het enige wat ik precies wel nog doe is lezen.

Ik heb het hier denk ik al een paar keer geschreven, en ik weet dat ik ook niet de enige ben die kamp met dit probleem, maar ik heb serieus moeite om mij ergens toe te zetten. Ik heb goesting om te haken of breien, maar als ik mij er voor neerzet, kan ik me er precies niet op concentreren, ben ik met andere zaken bezig, word ik rusteloos. Echt een ambetant gevoel.
Gelukkig lukt het me tot nu toe wel om mij te concentreren bij het lezen, ook al heb ik ook hier mijn moeilijke momenten. Toch, afgelopen maand behaalde ik al mijn Goodreads leesdoel van 100 boeken! Zot. Hier zitten uiteraard ook heel wat audioboeken bij, die mij doorheen mijn rusteloze periodes helpen met toch een gevoel dat ik iets heb gedaan.

Dat ik tegenwoordig weinig neiging heb tot bloggen, wijt ik voor een groot deel aan het aanhoudende telewerken.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben zo zo zo blij dat ik in deze tijden nog steeds van thuis kan werken. Geen ellenlang pendelen en onnodige blootstellingen, maar dit heeft wel als gevolg dat ik het merendeel van mijn dagen spendeer in mijn thuiskantoor. Gezien dit ook de plaats is waar ik doorgaans blog, kan je misschien wel begrijpen dat ik na een werkdag zelden nog goesting heb om er nog meer tijd in te vertoeven om te bloggen.

Iets anders dat me te vaak tegen houdt om berichten te plaatsen, ook al heb ik al verschillende aanzetten tot een dezer dagen bericht gemaakt, is mijn onverbiddelijk perfectionisme. Dat drijft me steeds maar om te gaan voor perfect gestileerde berichten, met een gestructureerde en meeslepende tekst, vergezeld met passende en esthetische foto’s. Als een bericht daar niet aan voldoet, dan geraakt het in de vergetelheid en verdwijnt het uiteindelijk in de prullenbak.
Belachelijk, als ik het hier zo neer schrijf, maar dat perfectionisme is toch iets waar ik echt aan moet werken, want het houdt met niet alleen tegen hier op blog vlak, maar ook bijvoorbeeld om een bepaald handwerkje te durven beginnen, om maar niet te spreken over grotere ingrijpendere zaken.

Maar goed, ik ben hier en ik ben aan het schrijven en ik heb mezelf beloofd dit bericht te plaatsen, ongeacht of ik er nu al dan niet 100% tevreden mee ben.

Om het eens over iets echt te hebben, in plaats van mijn overpeinzingen, een toffe gebeurtenis van een paar weekjes geleden, wat wel eens in het spotlicht mag worden geplaatst, is mijn bezoek aan Versailles.
Samen met een vriendin trok ik half oktober voor een verlengd weekend naar de stad waar het beroemde paleis staat en we konden het niet beter getroffen hebben met het weer! Hoe vaak kan je halfweg oktober nog onder een stralend blauwe hemel buiten in T-shirt rond kuieren? Ergens natuurlijk niet normaal, als je er bij stilstaat, maar toch heel mooi mee genomen op het moment.

Ik moet het waarschijnlijk niet zeggen, maar Versailles was schitterend, zowel binnen als buiten! Mijn foto’s doen het helemaal geen eer aan, zeker niet deze binnen, waardoor ik er ook niet zo veel selecteerde om hier te plaatsen.

Wij konden gans het paleis en het meeste van de andere noemenswaardige domeinen op één dag bezoeken, met een paspoort ticket.
Er was wel redelijk wat volk, maar niet in zo’n mate dat ik het verstikkend aanvoelde. We hebben gans de dag enorm veel geluk gehad dat we nergens echt moesten aanschuiven en vlot binnen konden.

Bij de terugkeer naar België reden we ook nog voor een nachtje om naar Amiens, wat een verbazingwekkend gezellig stadje was, ideaal voor een dagje te vullen. Zo heb je er les hortillonages of volkstuintjes langs het water, de kathedraal en het huis van Jules Vernes.


Ik weet zeker dat ik in mijn achterhoofd nog een aantal dingen had die ik in dit bericht kwijt wou, maar die ontsnappen me nu. Ik zou dit bericht in concept kunnen houden totdat ik het me herinner, maar dan geraakt dit waarschijnlijk nooit gepost, wat weer zonde van mijn tijd zou zijn. Plus, ik heb het mezelf beloofd 😉 Publiceren dus!

Groetjes,
Charlotte

One Comment

  • Evi

    Heel herkenbaar wat je schrijft over dat rusteloze gevoel en dat perfectionisme. Die twee blijven hier ook vaak een struggle. Zeker dat perfectionisme 🙁 Hoe zalig trouwens dat je naar Versailles kon gaan & dan absoluut op zo een zonnige dag 🙂 Ben stiekem toch wel een beetje jaloers 😉