Gemaakt

Van Elsa naar Crystal

Kerst is al eventjes achter de rug en de kerstcadeautjes zijn allemaal uitgepakt, dus tijd om deze hier te tonen!
Zoals elk jaar maak ik een groot deel van mijn kerstcadeautjes zelf.
Mijn meest productieve maanden van het jaar, waarin ik maaksels effectief af maak, zijn doorgaans november en december. Dit jaar hield ik het eens goed bij: in 2022 maakte ik in totaal 37 items, waarvan ik er 23 effectief afwerkte in november en december. Dat is meer dan 60%!

Dus ik heb wel een aantal “tadaah” berichtjes te schrijven voor de blog! Vandaag wil ik de tweede trui laten zien die ik maakte voor mijn oudste petekindje!

Zoals ik ook in mijn eerste bericht zei, had mijn petekindje mij gevraagd of ik iets kon maken met de stofrestjes van de twee bovenstaande stofjes. Wat ik maakte van de pauwenstof toonde ik eerder al, maar nu komt de Elsa-stof aan de beurt.

Ik noem deze stof niet alleen de Elsa-stof omdat ik er ooit een Elsa-jurk van maakte, maar ook door zijn kleur. Het is een aquablauwe tricot vol met zilveren glinstertjes. Toen ik die indertijd kocht voor de Elsajurk vond ik die zo perfect passen, dat ik er veel te veel van kocht. Met als gevolg dat een groot deel van het overschot al jaren in mijn stoffenvoorraad verstopt zit.

Als ik bij een bepaalde stof al vanaf het begin een heel duidelijk idee heb van wat die gaat worden, dan vind ik het altijd moeilijk om daar achteraf iets anders in te zien.
Ik zie normaal niet zo snel een eindproject in een stof. Ik vind dit nog steeds één van de moeilijkste dingen bij het naaien: beslissen dat een stof goed zal gaan bij een project.
Dus voor mij is deze aquablauwe glinsterstof altijd een Elsa-jurk geweest en er iets anders van gaan maken zou een uitdaging worden.
Nu ik had besloten de rest van de stof te gaan gebruiken om opnieuw iets voor mijn petekindje te maken, maar deze keer iets draagbaars in het echte leven en niet alleen bij een verkleedpartijtje, liep ik een beetje tegen een muur. Ik wist dat ik heel veel opties had, gezien ik meer dan genoeg stof over had om gelijk welke richting uit te gaan, maar ik kon voor mijn leven niks anders in de stof zien dan de Elsa-jurk.

Verlossing kwam letterlijk in mijn mailbox, in de vorm van de nieuwsbrief van The Simple Life Pattern Company.
In die bewuste nieuwsbrief kondigden ze hun allernieuwste patroon aan: de Crystal coltrui met dolman mouwen. Een patroon gemaakt voor tricot-stoffen, hoe zwieriger hoe beter, om een mooie drapering van de halslijn te krijgen.
Dit leek mij echt het ideale patroon voor de stof. Zelfs de naam voelde als een teken dat het zo moest zijn: kristal!

De trui werd hoofdzakelijk in de naailes gemaakt, zoals het meeste van mijn naaisels tegenwoordig.
Het patroon was heel eenvoudig om te volgen en de moeilijkheid zat hem vooral in de manier waarop de stof leefde tijdens het naaien. Vastspelden was zo goed als onmogelijk, maar gelukkig had ik ooit eens van zo’n mini wasknijpertjes gekocht die vooral gebruikt worden voor stoffen waar niet in geprikt mag worden (zoals bijvoorbeeld leer), maar die ideaal ook perfect werkten voor deze extreem rekbare tricot!

Het lastigste en moeilijkste aan gans het project waren enerzijds het feit dat ik na het naaien met de stof zelf helemaal bedolven was in zilveren glinstertjes, en anderzijds beslissen hoe ik het probleem van de boord voor de manchetten en zoom ging oplossen.
Het eerste probleem was eigenlijk niet echt een probleem, maar het maakte me wel blij dat ik dit project in de naailes maakte en niet thuis, lol.
Het tweede probleem vroeg wat creativiteit.

Normaal gesproken hebben de heupband en mouwboorden een stof nodig die iets steviger is, en ik wist dat zelfs als ik deze Elsa-stof dubbel zou vouwen, het nog steeds erg dun zou zijn en weinig zou doen voor de structuur.
In andere projecten wordt dit opgelost door te combineren met een specifieke manchetstof, maar die optie beviel me hier niet, omdat het bijna onmogelijk zou worden om een exacte kleurmatch te vinden en ik geen toevlucht wilde nemen tot een contrasterende kleur .

Uiteindelijk heb ik mijn probleem opgelost door elastiek in de manchetten en zoombanden te gebruiken.
Ik gebruikte breed elastiek, restanten van rokjes die ik nog had liggen, die ik aan één kant van de banden naaide om ze op hun plaats te houden aan de onderkant van elke band/manchet, voor extra structuur en stevigheid. Het was even puzzelen om het goed te krijgen, maar uiteindelijk overtrof het resultaat mijn verwachtingen!

En tadaah, dat is hem dan, de Crystal-slash-Elsa trui!

Ik ben weer super content met het resultaat en ben ook erg blij dat ik een andere bestemming heb gevonden voor een aantal van de restjes die ik nooit zomaar wilde weggooien!

Groetjes,
Charlotte