Eind vorig jaar kondigde Fairyloot aan dat ze in maart 2022 een nieuw product gingen lanceren, namelijk het Adult Fantasy Book-Only abonnement.
Terwijl hun standaard abonnement focust op Young-Adult fantasy met extra goodies, zou dit abonnement dus alleen fantasy boeken bevatten bedoeld voor een volwassen publiek. Die doos zou dan alleen een boek bevatten, zonder extraatjes.

Als abonnee op hun normale YA-abonnement kreeg ik voorrang om me in te schrijven voor deze nieuwe dienst en als boeken en fantasy liefhebber kon ik daar natuurlijk niet aan weerstaan.

Juli bracht al de vijfde doos van dit abonnement. Het thema was deze keer Demigods & Donuts, wat ik een heel bizar en vreemd specifiek thema vond.
Net als het vorige thema, was dit thema kaartje heel kleurrijk met toch wel een gewaagde kleurcombinatie, dat ook nu weer heel goed gekozen was voor het boek van de maand.

Dit boek was The Undertaking of Hart and Mercy van Megan Bannen.

Opnieuw koos Fairyloot om de kleuren van de originele omslag om te keren, terwijl voor de rest het ontwerp quasi ongewijzigd bleef. En hoewel ik het altijd wel fijn vind als ze met iets volledig origineels op de proppen komen, vind ik het in dit geval wel goed dat ze er niks aan veranderden, want de originele cover is echt wel leuk en past ook heel goed bij het verhaal. Dus waarom veranderen wat al quasi perfect is?

Maar onder de omslag heeft Fairyloot zich wel uitgeleefd, met een prachtige illustratie in goudfolie op de hardcover. Het enige dat ik jammer vind is dat de kaft zwart is. Maakt het contrast met de omslag wel heel groot. Niet dat ik weet welke kleur dan beter was geweest, want vermoedelijk had bij een roze of turquoise kleur de folie minder mooi zijn geweest.
Voor de randen werd dan wel weer trouw gebleven aan de omslag, met een leuk patroon dat ook op de omslag voor komt als extraatje. Ook de schutbladen zijn kleurrijk, met leuke bijkomende illustraties van de personages. En uiteraard is ook deze keer het boek gesigneerd door de auteur, die ook voor een bijpassende kleur pen koos! Altijd fijn dit oog voor detail!

Opnieuw een heel leuke editie dus! Maar wat met de inhoud?
Ik probeer echt mijn best te doen om deze nieuwe aanwinsten in mijn boekenkast tijdig te lezen en deze las ik uit in oktober, iets meer dan twee maanden na ontvangst. Ik begin zowaar bij te benen! Bij het lezen dan wel hé, niet zozeer met het schrijven van mijn berichten hier, lol.

Bannen, Megan – The Undertaking of Hart and Mercy ★★★

Genre: Fantasy – Romantiek

Hart Ralston is a demigod and a marshal, tasked with patrolling the wasteland of Tanria. The realm the exiled old gods once called home is now a forsaken place where humans with no better options or no better sense come seeking adventure or spoils, but more often end up as drudges: reanimated corpses inhabited by the souls of those who’ve died in Tanria before. Hart tells himself that his job is simple: neutralize the drudges with a quick zap to the appendix and deliver them back to polite society at the nearest undertaker’s, leaving the whys and hows of the drudge problem for men without the complexities of a god in their family tree. But working alone, Hart’s got nothing but time to ponder exactly those questions he’d most like to avoid.

Too much time alone is the opposite of Mercy Birdsall’s problem. Since her father’s decline, she’s been single-handedly keeping Birdsall & Son undertakers afloat in small-town Eternity—despite definitely not being a son, and in defiance of sullen jerks like Hart Ralston, who seems to have a gift for showing up right when her patience is thinnest. The work’s not the problem—Mercy’s good at it, better than any other Birdsall—but keeping all her family’s plates spinning singlehandedly, forever, isn’t how Mercy envisioned her future.

After yet another run-in with the sharp-tongued Mercy, Hart considers she might have a point about his utter loneliness being a bit of a liability. In a moment of sentimentality, he pens a letter addressed simply to “A Friend,” and entrusts it to a nimkilim, an anthropomorphic animal messenger with an uncanny connection to the gods, (and in Hart’s case, a bit of a drinking problem). Much to his surprise, an anonymous letter comes back in return, and a tentative friendship is born.

If only Hart knew he’s been baring his soul to the person who infuriates him most–Mercy. As the two unlikely pen pals grow closer, the truth about Hart’s parentage and the nature of the drudges creeps in. And suddenly their old animosity seems so small in comparison to what they might be able to do: end the drudges forever. But at what cost?

Het verhaal begon voor mij iets te chaotisch. We maakten nooit echt kennis met de wereld, maar werden er letterlijk middenin gegooid, waardoor het wel verwarrend lezen was, gezien ik moeite had te begrijpen waarover ze het hadden.
Sommige van de nieuwe termen, deden me ook ineenkrimpen, omdat het voelde alsof de auteur te hard haar best deed om excentriek te doen. Dit werd versterkt door het feit dat ik geen idee had waarom schijnbaar gewone dingen zoals een auto of een paard een nieuwe gekke naam nodig hadden, zoals a duck en an equimaris. Er was niets in de tekst dat deze dingen beschreef, dus ik had geen idee dat ze anders moesten zijn dan onze standaard auto’s en paarden. Vooral het eendengedoe werkte op mijn zenuwen, aangezien een van de hoofdpersonages ook nog eens Duckers heette, wat dus aanvoelde als een overdaad aan eenden!

Pas toen ik al ver over de helft van het boek was viel mijn frank dat deze dingen inderdaad anders waren dan onze standaard auto’s en paarden, omdat deze wereld vereiste dat je tegelijkertijd over land EN water kon reizen, wat deze nieuwe termen plotseling helemaal logisch maakte.
Toen ik dat eenmaal mee had, irriteerde het me natuurlijk een stuk minder, maar toch heb ik nog steeds geen idee hoe deze dingen eruit zouden moeten zien en het voelde nog steeds als een ENORME nalatigheid om dit in het begin van het boek niet beter te duiden. Want de ganse wereld die de auteur probeerde te creëren klonk toch echt wel intrigerend, met zijn verschillende goden en connecties. Ik heb het gevoel dat er iets groters van dit verhaal had kunnen worden gemaakt dan alleen een romantisch verhaal dat zich afspeelt in een fantasiewereld.

Gelukkig voor mij slaagde het verhaal er zelf in om me naar binnen te trekken voordat ik deze dingen volledig had begrepen. Bovenstaande is dus absoluut niet bedoeld als kritiek op het romantische genre, ondertussen weten jullie al wel dat ik dat ook wel kan smaken.
Hoewel dit verhaal mij wel kon bekoren, was het uiteindelijk maar een heel alledaags romantisch verhaal. In mijn notities beschreef ik het als een Hallmark film dat interessant werd gemaakt door zijn setting, wat ik dus echt wel accuraat blijf vinden. Zonder zijn fantasy wereld blijft niks echt origineel over.

Dus over het algemeen heb ik dit boek wel graag gelezen, maar blijf ik wel wat bedroefd dat de wereld niet meer was uitgewerkt, want deze klonk echt uniek en intrigerend. De auteur had een aantal uitstekende ideeën en een origineel concept, maar helaas bleef het meeste hierbij enorm vaag, ten gunste van een meer alledaags romantisch verhaal.
Er is hier zeker potentieel, dus ik kijk dan wel weer uit naar de verdere evolutie van deze auteur.