Jim broekje
Eerst en vooral, de jas die ik in september vorig jaar ben beginnen maken is nog steeds niet helemaal af. Het grootste deel van het werk is gedaan, maar ik blijf de afwerking steeds maar voor me uit schuiven. Eerst zou ik het werkstuk een grondige strijkbeurt moeten geven. Strijken doet altijd zo veel om een stuk samen te brengen. Dan moet ik nog de plaatsing van de knopen uitzoeken en deze aannaaien. In tegenstelling tot het oorspronkelijke plan ga ik niet werken met traditionele knopen met knoopsgaten, maar heb ik grote drukknopen gekocht. De knopen die ik eerder had gekocht, worden dan alleen voor decoratieve doeleinden genaaid.
Dus ja, ik moet gewoon even de courage vinden om dit te doen, maar om een of andere manier heb ik die courage nog niet kunnen vinden 😅
Hoe dan ook, nu het grootste deel van het werk voor de jas gedaan is, kon ik een ander doel vinden voor het kleine beetje stof dat ik over had.
Super veel had ik niet over, maar door het soort stof – een bruine tweed – kwam meteen een broek in mijn hoofd op. Een broek voor mezelf zat er niet meer in, maar hoe stoer zou een broek in die stof niet zijn voor een klein meneertje? Ik zou natuurlijk de achterkant van de stof gaan gebruiken voor de buitenkant, in plaats van de geborduurde kant.
In het boekje van La Maison Victor van sep/okt 2016 vond ik het perfecte patroon: het Jim broekje.
Ik zag het al helemaal voor me, in die stoere tweed met een bruine boordstof.
Het moeilijkste aan gans het patroon vond ik begrijpen dat de zakjes en de gulp allemaal decoratief waren en niet functioneel, lol. Het duurde even eer mijn frank viel, want ik dacht dat ik verkeerd bezig was. De gulp vroeg vervolgens de grootse hersenkronkel. Ik had dat nog nooit eerder gemaakt, maar eenmaal ik door had dat het eigenlijk een soort stolpplooi is met een decoratief stiksel, ging het vanaf daar allemaal van een leien dakje.
De metalen ringetjes om de taillekoord in door te laten verving ik door twee kleine knoopsgaten. Uiteindelijk bleek dat ik ook geen passend koord in huis had om het af te maken, maar op zich was dit niet erg, gezien dit ook louter decoratief is. De taille wordt vooral opgehouden door de elastiek in de boordstof.
En ta-da! Dit is het eindresultaat. Echt content mee en het ontvangende meneertje zag er echt stoer mee uit!
Groetjes,
Charlotte
