Dag 5: De race naar Lagoa do Fogo

Vandaag stond een wandeling naar het mooiste kratermeer van de Azoren op het programma, Lagoa do Fogo of het Vuurmeer. Een wandeling waarbij de stijging naar en de afdaling van het meer dezelfde weg ging volgen, wat betekende dat we dus zowel 750 meter gingen stijgen als dalen.

Ook vandaag werden we opgepikt door een busje van Futurismo, dat al een paar andere wandelaars mee had en ook deze keer ging de gids meewandelen.
Initiëel zag ik dat wel zitten, gezien de goede ervaring de vorige dag, maar ik veranderde snel van gedacht. Na nog geen kwartier gewandeld te hebben met onze gids, gaven we hem al de bijnaam Speedy Gonzales.

   

We werden aan een snelvaart tempo de berg op gedreven gelijk schapen. Snel, snel overal door. Amper tijd om een foto te nemen, of god betert, te genieten van wat we rond ons zagen.

   

Op een bepaald moment was ik het zo beu dat ik een paar lelijke woorden in het West-Vlaams zei, met rugzak op de grond zette en gewoon, zonder mij ergens iets van aan te trekken, foto’s begon te nemen. Het kon me niet meer schelen dat ze op mij gingen moeten staan wachten. Ik zou potverdorie voelen waar ik was en niet alleen wandelen-wandelen-wandelen tot het eindpunt zonder mijn ogen te openen.

   

Want het was daar echt adembenemend mooi. Het groen was zo levendig, zo in contrast met de blauwe hemel. Echt prachtig. Het deed me wat denken aan Montenegro.

   

Het meer zelf is ook een pareltje. Helaas gunde Speedy ons daar ook niet al te veel tijd: 15 minuten voor we terug gingen. Pffff.
Op amper 3 uur tijd hadden we de wandeling van 13 km afgerond. Onze planning zei ons zeker 4 uur te rekenen, en dat was zonder te lunchen aan het meer, maar dat was allemaal buiten onze Speedy gerekend. Het toppunt was dat we dan eigenlijk veel te vroeg terug waren, dus besloot hij ons nog 2 uur aan de zee te droppen. En normaal zou ik dat wel fijn gevonden hebben, om eens te gaan zwemmen, maar ook al was het perfect wandelweer, voor luieren aan het strand in bikini vond ik het net iets te fris. Ik had vele liever de wandeling op een trager tempo gedaan, zodat ik nog meer van de omgeving had kunnen genieten. Dit is toch iets dat wij gaan melden aan ons reisbureau!

Maar bon, ondanks de gids was het weerom een heel schone wandeling in een schitterende omgeving!

Lees verder op pagina 5 voor het vervolg van mijn reisverslag!

Pages: 1 2 3 4 5