Amai, ik kan het maar moeilijk geloven dat juni alweer voorbij is. Binnen een kleine week vertrek ik op reis en het dringt precies nog niet helemaal door!
Juni is voorbij, dus toon ik jullie graag wat ik zoal las afgelopen maand.

Ik klokte af op vier gelezen boeken en begon een vijfde. Niet slecht dus! Het werd een maand voor sprookjes en mythologie!

Sarah J. Maas – Court of Wings and Ruin ★★★

De finale van de Court of Thorns and Roses trilogie van Sarah J. Maas was er eentje waar ik reikhalzend naar uit heb gezien. De verwachtingen waren enorm hoog gespannen, maar helaas was ik toch wel een beetje ontgoocheld. Niet dat het slecht was, maar het was toch helemaal niet wat ik er van had verwacht. Een beetje saai soms zelfs.
Mijn volledige recensie kan je hier nog eens lezen.

Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve – The Beauty and the Beast ★★★

Toen ik eerder dit jaar in London was voor het Harry Potter toneelstuk, bezochten we ook The House of MinaLima. Dit is een kleine winkel en tentoonstelling over de grafische kunsten uit de Harry Potter films. MinaLima staat namelijk voor het duo Miraphora Mina en Eduardo Lima, die met hun tweetjes verantwoordelijk zijn voor bijna alle grafische elementen uit de Harry Potter filmwereld.

Je kon daar uiteraard vanalles kopen van en over Harry Potter, maar mijn aandacht werd getrokken door een stapel boeken getiteld The Beauty and the Beast.
Naast ontwerpen voor Harry Potter, zijn MinaLima ook bezig met het illustreren van klassiekers. Zo illustreerden ze al The Jungle Book en Peter Pan, maar hun nieuwste boek was dus het originele verhaal van Belle en het Beest.

      

De illustraties waren, zoals verwacht schitterend. Het was eigenlijk een beetje een ontdekkingsboek voor volwassenen, met plaatjes die je open kon vouwen, waar je aan kunt draaien of waarin je venstertjes kan openen. Voor de illustraties alleen is dit boek zeker het hebben waard.
Leuk is ook dat ik bij aankoop een gesigneerd exemplaar kreeg aangeboden voor dezelfde prijs.

Het verhaal dat hier wordt verteld is de allereerste neergepende versie van Belle en het Beest door Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve.
De eerste geschreven versie van dit sprookje is dus Franstalig en dit merkte ik vrij duidelijk in deze Engelstalige vertaling. Het Frans is doorgaans nogal rond-de-pot en weinig direct en dit bleef zo in de vertaling met ellenlange beschrijvingen, waardoor ik het soms moeilijk vond om er echt in te komen.

Tot halverwege het boek kende ik het verhaal. Dit is tot en met het moment dat het Beest terug mens wordt. Ik was dus verbaasd dat ik dan eigenlijk nog maar in de helft van het boek was, want dit was meestal het einde van het verhaal in de versies die ik eerder las. Maar neen, in het origineel komt dus nog een tweede deel en dit deel is eigenlijk de uitleg en voor mij eerlijk gezegd een beetje saai. Het was wel interessant om te lezen, omdat ik dat deel van het verhaal nog niet kende, maar man, wat omfloers en bombastisch. Heel veel informatie in lange blokken die gewoon door iemand worden verteld.

Eerst was ik nog aangenaam verrast, want het begon met een sterk pleidooi voor het vrije huwelijk, dat iedereen zou mogen trouwen met wie ze willen ongeacht hun sociale status. Het Beest is namelijk een prins, terwijl Belle maar de dochter van een koopman is. Maar ja, dan blijkt iedereen opeens dan een fee te zijn of een prins, prinses, koning of koningin. Dus op het einde is het allemaal goed en heeft niemand problemen met het huwelijk van Belle en het Beest/de Prins.
Maar, ik denk dat het voor die tijd, de jaren 1700, wel nogal gewaagd was voor een vrouw om enig kritiek te uiten op gedwongen/gearrangeerde huwelijken of statushuwelijken. Dus we mogen ook niet te kritisch zijn, natuurlijk 😉

En moest je je afvragen vanwaar de Franse uitdrukking voor sprookje ‘conte de fées‘ of ‘feeënverhaal‘ komt, dan wordt dit wel duidelijk in dit verhaal, want feeën genoeg!

Al bij al heb ik deze originele vertelling wel graag gelezen, ook al vond ik het wat te langdradig met grote blokken informatie en uitleg die eigenlijk weinig bijdroegen en nogal hoogdravend overkwamen. Nogal een chance dus dat de prachtige illustraties van MinaLima regelmatig voor een luchtigere noot zorgden!

Neil Gaiman – Norse Mythology ★★★

Neil Gaiman is toch wel één van mijn favoriete auteurs. Hij weet altijd te verrassen en kan zo mooi beeldend en poëtisch schrijven. Als je al zijn eerder werk las, dan weet je dat Neil Gaiman nogal fan is van mythologie en dan vooral de Noorse. Gezien ik ook nogal fan ben van mythologie, maar eigenlijk onvoldoende van de Noorse ken, was ik meteen heel erg geïnteresseerd in Neil Gaimans versie.

Nu moet ik na het lezen wel zeggen dat ik er meer van had verwacht.
Eerst had ik wat meer samenhang tussen de verhalen verwacht en niet zozeer de kortverhalen vorm die deze Norse Mythology geworden is. Ik had ook een meer Neil Gaiman twist verwacht. Ik had niet gedacht dat hij gewoon letterlijk de oude verhalen zou herschrijven, maar ze zou heruitvinden in zijn typische stijl. Deze miscommunicatie zal wel mijn eigen schuld, gezien ik de flap eigenlijk helemaal niet gelezen heb vooraleer in dit boek te duiken.

Maar het blijven natuurlijk schitterende verhalen, die Noorse mythes. Een deel van de verhalen in dit boek kende ik al, een ander deel niet. En ze zijn wel heel toegankelijk en leuk geschreven. Dus toch wel blij met dit boek. En ik heb weer wat bijgeleerd over de Noorse mythes en legendes!

Rick Riordan – Magnus Chase and the Sword of Summer ★★★★

Na het uitlezen van Norse Mythology zat ik helemaal in de Noorse mythes, dus hoog tijd om aan deze nieuwe reeks van – nog zo’n favoriet van mij – Rick Riordan te beginnen. Deel 1 van zijn Magnus Chase and the Gods of Asgard-reeks.

>Mijn naam is Magnus Chase. Ik ben een wees en leef als een dakloze in de straten van Boston. En als dit nog niet erg genoeg was, dan gaan ze dit nu worden.
Ik lag rustig onder een brug te slapen, wanneer één of andere kerel me wakker schopt en zegt, “Ze komen achter je.” Het volgende dat ik weet wordt ik herenigd met mijn ambetante nonkel, die me doodleuk informeert dat mijn verloren gewaande vader een Noorse god is.
De goden van Asgard bereiden zich voor op oorlog. Als ik nu het zwaard, dat mijn vader zo’n tweeduizend jaar geleden verloor, niet terug kan vinden, zijn we blijkbaar allemaal verdoemd.
Maar eerst ga ik sterven. Dit is het verhaal over hoe mijn leven vanaf dat moment alleen maar bergaf ging…

Rick Riordan deed het weer. Vanaf het eerste moment was ik helemaal in de ban van de stem van het hoofdpersonage en was ik meteen mee met het verhaal. Super grappig en vol originele twists op de Noorse mythes. Dat ik daarvoor net het boek van Neil Gaiman las met de eigenlijke mythes, heeft denk ik veel bijgedragen aan mijn leesplezier, doordat ik herkende naar welke verhalen Rick Riordan allemaal verwees.

Magnus Chase and the Sword of Summer was voor mij weer een schot in de roos. Misschien niet meer origineel te noemen, gezien Rick Riordan wel aan zijn stokpaardje blijft vasthouden, maar waarom sleutelen aan iets dat duidelijk werkt? Grappig, avontuurlijk, spannend en leerijk. Kom maar op met het volgende avontuur!

---

Dit waren mijn gelezen boeken van juni. Wat lazen jullie allemaal afgelopen maand? Nog tips of aanraders? Laat gerust een berichtje na!

Groetjes,
Charlotte