Wat meer over het goudkleurige truitje

In mijn vorige bericht over het goudkleurige truitje en het feit dat ik nu eindelijk onder ogen zag dat het te klein was voor mij, kreeg ik een reactie van Nancy die me aanspoorde om in het vervolg toch wel een proeflapje te breien. Het is misschien geen leuk karwei, maar het loont op het einde wel de moeite.

Nu heb ik dit al aan Nancy gezegd, maar ik wil het hier nog eens herhalen:
Ik had echt wel mijn reken- en telwerk gedaan vooraleer ik aan dit truitje begon. Het is niet dat ik ondoordacht beginnen breien ben, hoor. Als je mij al een beetje kent, dan weet je dat ik zelfs net iets te veel nadenk over zaken 😉

Wat liep er dan fout?

Ewel, ik zal jullie ne keer mijn denkproces proberen uit de doeken te doen op een leesbare en begrijpbare manier 😀

Het patroon dat ik gebruikte voor dit truitje is Safire van Hilary Smith Callis.
Vooraleer ik beslis een patroon te maken, bekijk ik het echt ten gronde op Ravelry en bekijk ik de reeds gemaakte projecten.
De feiten die ik voor het maken bij dit patroon noteerde waren de volgende:

• Het patroon vroeg om een stekenproef van 21 steken en 26 rijen voor 10 vierkante centimeter
• Het patroon werd gebreid met een naald van 4,5 mm
• Op Ravelry las ik bij verschillende mensen dat het truitje vrij groot uitvalt. Er werd meermaals aangeraden om een maat kleiner te breien dan wat je normaal zou doen

Dit waren de drie belangrijkste zaken die ik in mijn gedachten hield, vooraleer ik begon te kijken welke maat ik effectief ging breien en met welke breinaald.
De wol had ik op voorhand al beslist wegens liefde voor de kleur. Ik ging namelijk met Stylecraft Special DK breien, een relatief goedkope acryl die toch redelijk standhoud en waar ik al wat ervaring mee had.

De eerste stap is dan eigenlijk het zelf breien van een proeflapje met de wol die ik wou gebruiken en de naald die in het patroon werd opgegeven.
Ik had echter nog een paar eerder gebreide proeflapjes met Stylecraft Special DK liggen en omdat ik al vrij vertrouwd ben met die wol en mijn ervaring ermee me leerde dat er nauwelijks variatie zit in draaddikte, onafhankelijk van met welke kleur je breide of welk lotnummer je gebruikte, besloot ik dat ik geen nieuwe proeflapjes ging breien, maar de reeds gebreide ging opmeten. Luiheid, en al.

Ik had twee proeflapjes, eentje gebreid met naald 4mm en eentje met naald 5mm. Een proeflapje met naald 4,5mm, de opgegeven naalddikte in het patroon, had ik niet.
De stekenproef bij naald 4mm zat boenk op de gevraagde steekverhouding volgens het patroon. Ik mat meermaals dat ik in dat proeflapje 21 steken had op 31 rijen voor 10 vierkante centimeter. Dat het aantal rijen niet helemaal juist uitkwam was niet zo erg. De lengte van iets aanpassen is vrij eenvoudig. Daarom had ik ook het meeste aandacht in de verhouding aan steken en die was precies zoals gevraagd in het patroon, maar dan gebreid met een naald kleiner.

Gevraagd in patroon	Bekomen door mij
10 cm² = 21 steken x 26 rijen	10 cm² = 21 steken x 31 rijen
Met naald 4,5 mm	Met naald 4 mm

Ook al zat ik er boenk op met mijn naald van 4mm, mat ik toch nog eens mijn proeflapje gebreid met naald 5mm. Daar mat ik 19 steken en 27 rijen voor 10 vierkante centimeter, toch een vrij groot verschil met het proeflapje met 4mm, en ook al zat er meer rek op het proeflapje gebreid met 5mm, het feit dat de meetlat exact juist mat voor de 4mm en ik de iets densere stof ook mooier vond, hakte voor mij de knoop door: Ik zou breien met 4mm.

Dan volgde nog het feit dat iedereen vond dat het patroon te groot uitviel.
Normaal zou ik voor mezelf een maat Medium nemen, maar hier stonden ook afmetingen voor de buste bij de maten. Een maatje Small was voor een buste van 32 inches en een maatje Medium voor een buste van 36 inches. Mijn afmetingen liggen hier ergens tussen. Het is dan ook een groot verschil tussen 32 en 36 inches, vind ik.
Verder lezen bij de projecten op Ravelry deden me meer en meer neigen naar het maatje Small. Komt nog bij dat ik vind dat dergelijke truitjes eigenlijk schoon moeten aansluiten en niet te veel mogen slobberen en dus beter iets kleiner met wat rek op worden gemaakt. Dus uiteindelijk hakte ik ook hier de knoop door met al die bedenkingen in het achterhoofd: Het werd een maatje Small.

Nu het truitje bijna af is en ik het al een paar keer heb gepast, slaat de twijfel echter weer toe.
Strikt genomen past het truitje me wel. Straffer nog, het zit me eigenlijk als gegoten. Maar het is nu net dat gegotene dat mij doet twijfelen. Het is iets te nauwsluitend, vooral aan de mouwen, naar mijn gevoel. Ik ben nooit fan geweest van al die skinny zaken. Alles die te nauw aansluitend was, zonder stretch komt er bij mij niet in.
Gezien dit een breiwerk is, zit er uiteraard wel wat stretch in, maar niet genoeg naar mijn goesting. En het is nu net het feit dat ik me er niet 100% comfortabel in voel, dat mij doet denken dat ik het nooit ga dragen en dus beter weg geef.

   
   

Voor ik deze foto’s nam, had ik het truitje alleen nog maar gepast over wat ik op dat moment net aan had, wat meestal een T-shirt was. Nu ik het eens op een jurkje zonder mouwen heb gepast, begin ik weer te twijfelen.
De mouwen passen echt wel als een handschoen en ik moet goed trekken om het mooi rond mijn oksels te krijgen. Het is vooral dit dat voor mij wat ongemakkelijk aanvoelt, de mouwen. Maar voor derest past het eigenlijk wel vrij schoon en ik vind het zelfs mooi staan op dat kleedje. Ik ben vooral blij met de lengte.
Dus ja, hier gaan we weer met dat twijfelen. Ge zijt een twijfelmie, of ge zijt het niet 😉 .

Maar bon, ik moet de vraag Wat liep er dan fout? nog beantwoorden.

Een deel van mij zegt dus: “Niks!”
Want het is exact wat ik wilde bereiken: Een kort truitje, met lange mouwen, dat nauw aansluit en mijn taille accentueert en dus mooi valt bij het dragen van jurkjes.

Het andere deel van mij zegt dan weer: “Ge moest toch gewoon met naald 4,5 mm gebreid hebben.” Vooral dan voor wat de mouwen betreft
Ook al was de stekenproef met naald 4 perfect, het breien met een naald van een maat groter ging net iets meer stretch op de stof hebben gestoken. En het is nu net die stretch die het wat comfortabeler ging gemaakt hebben.
Een andere optie was misschien om toch maat Medium te maken bij die naald 4mm, maar ik neig toch eerder naar de 4,5 mm, gezien het echt niet veel scheelt. Ik denk dat de medium dan te veel ging geslobberd hebben.

Jaja, er komt daar toch allemaal veel bij te kijken hé en dat is echt niet goed voor een geboren twijfelaar als mezelf 😉
Nu ik het truitje eigenlijk weer een paar keer aan en uit heb gedaan om foto’s te nemen, heb ik mezelf weer wat moed gegeven om het af te werken. Vooral nu ik toch begin te denken dat ik het misschien toch een keer zou durven dragen buitenshuis. Dus hopelijk is mijn volgend bericht over dit goudkleurige truitje de mededeling dat hij af is, met knopenband en knoopjes en al!

Hoe doen jullie dat, de juiste maat en breinaald kiezen? Twintigduusd keer de regel van drie toepassen of toch gewoon op goed geluk of een berekend risico?

Groetjes,
Charlotte