Gewoon doen.

En huplaba, weer een maand voorbij. Mannekes, we zijn al maart. Hoe kan dat nu?? Jaja, februari is een korte maand, maar toch…

Soit, je herinnert je ongetwijfeld de verloren vierkantjes nog?
Na mijn laatste twijfelsessie heb ik mezelf een mentaal standje gegeven en voorgenomen om niet te veel meer na te denken. Gewoon doen! Meegaan met elke opwelling en zien wat er van komt.
Benieuwd wat het uiteindelijk werd? Volg me dan!

                

Uiteindelijk koos ik om toch verder te gaan met mijn eerste gedacht en vele verschillende kleurtjes te gebruiken voor de extra ronde, in plaats van alleen maar blauw. Zo werd het echt een vrolijke kleurrijke bende!

Maar toch, toch vond ik dat er nog iets ontbrak. Een gevoel van eenheid. Dus probeerde ik eens iets.

    

Vond ik wel leuk, zo met dat puntje aan de onderkant. Leek al meer op een vlaggetje. En die schelpjes gaven het een afgewerkt uiterlijk. Dus deed ik gezapig verder tot ik een vrolijke bende, puntige vlaggetjes had.

Want, jawel, uiteindelijk bracht mijn opwelling me toch bij vlaggetjes. Nu was het gewoon een kwestie om alle vlaggetjes aan een lijn te bevestigen.

Het is wel bijzonder moeilijk om er een foto van te nemen 🙁 , maar ik ben er eigenlijk wel heel blij mee. Heel vrolijk en feestelijk!
Voor de fun drapeerde ik de slinger eens rond de fotoplank boven mijn buffetkast en ik moet zeggen dat hij er nog zo slecht niet hangt. Direct een extra kleurinjectie!

Hij zal daar wel niet blijven hangen, denk ik. Binnenkort wordt één van mijn nichtjes jarig en dit gaat natuurlijk gepaard met een feestje. Lijkt mij wel een leuk extraatje om te geven en als het feestje voorbij is kan hij de kinderkamer opvrolijken!

Tenzij ik te erg gehecht raak aan de huidige hangplaats 😉

Wat vinden jullie er van? Heeft al mijn getwijfel en gepeins uiteindelijk toch iets moois opgeleverd?

Vele groetjes,
Charlotte