Zomerse sneeuwkoningin in de maak

Met al dat gepraat over oude onafgewerkte projecten zouden jullie bijna gaan denken dat ik met niks echt bezig ben. Dat is helemaal niet waar, maar ook al heb ik er misschien al een paar keer naar verwezen, ik heb nooit echt aangegeven dat ik er aan begonnen ben en heel goed mee bezig ben.

Toen ik het Moana-jurkje af had, bleek dat niet mijn oudste nichtje, maar wel mijn tweede nichtje erin paste. Haar reactie toen ze het jurkje aan had was echt goddelijk. Zwieren en zwaaien, ik werd er zo blij van dat ik ter plekke besloot om het patroontje nog eens te maken.
Zoals alle kleine meisjes zijn mijn nichtjes volledig in de ban van de Disneyfilm Frozen en dan vooral van koningin Elsa. Met dat gegeven in het achterhoofd, zag ik meteen al een versie van de Moana voor me in een ijsblauwe kleur met zilveren accenten. Een jurk voor een zomerse sneeuwkoningin!

Zilveren garen had ik nog liggen van een vorige wolaankoop, maar de kleur wol die ik in gedachten had niet. Qua materiaal moest het ook iets katoen-achtigs zijn, gezien de Moana toch wel duidelijk een zomerjurk is. En zo kwam ik uit bij de Drops Belle, een garen dat katoen, linnen en viscose combineert, want in dat garen zag ik een kleur dat heel dicht kwam bij wat ik in mijn hoofd had.

En in de kerstvakantie begon ik dan al aan het project.
Het eerste plan was om het jurkje voor 6 jaar te maken, gezien mijn nichtje 6 wordt in de zomer, maar op het laatste moment besloot ik om toch voor een jaartje ouder te gaan. Zoals steeds had ik toch genoeg wol besteld en ik had de indruk dat de maatjes in het patroon precies wat aan de kleine kant zijn. Dus om zeker te zijn dat het jurkje zou passen en mijn nichtje (en daarna misschien haar zussen) er toch een tijdje geniet van zou hebben, ging ik een maatje hoger.

Het zilveren accent in de mouwrand en borstband tot nu toe is veel subtieler dan ik in gedachten had, maar het is nu ook niet de bedoeling dat het een volledige glitterbal wordt. Wel denk ik erover om, wanneer het jurkje af is, hier en daar nog met de naald een paar extra zilveren accenten te verweven. We zien dan wel.

Nu ben ik aan de laatste rechte lijn naar de zoom. Die zoom wordt ook nog samen met de zilveren draad gebreid, maar eerst moet ik zorgen dat de rok lang genoeg is. Ik heb nog eventjes te gaan, maar al bij al ben ik al vrij ver gevorderd.
Zo blijkt maar weer dat wanneer ik iets maak voor een ander, ik er veel gedrevener voor ben dan wanneer ik iets voor mezelf maak 😉

Groetjes,
Charlotte