De Boodschapper

Markus Zusak kende ik vooral, en een aantal van jullie waarschijnlijk ook, van de bestseller De Boekendief.
Deze laatste was voor mij een toevallige ontdekking toen ik met mijn nichtje op doorreis was doorheen Groot-Brittannië. Daar hebben ze van die heerlijke boekenwinkels, zoals Waterstones of Foyels, en in vergelijking met België zijn de boeken echt niet duur. Dus toen ik daar de achterflap van The Book Thief las, was ik meteen verkocht en zo ook het boek.
The Book Thief heb ik zeer graag gelezen, dus toen ik De Boodschapper van dezelfde schrijver in handen kreeg waren de verwachtingen dan ook zeer hoog.

Ed Kennedy slabakt door het leven, werkend als taxichauffeur, pokerend met zijn vrienden en luierend in de zetel samen met zijn hond Portier. Er gebeurt niet veel in Eds leven, tot hij in een bankoverval terecht komt en deze tot zijn eigen verbazing verijdelt. Daarna ontvangt hij zijn eerste aas met daarop drie adressen.
Ed begrijpt dat er iets van hem wordt verwacht, maar verdere instructies dan de locaties krijgt hij niet. Vertrouwend op zijn intuïtie, begint Ed aan zijn taak als Boodschapper. Sommige boodschappen zijn leuk om af te leveren, andere dan weer ongelooflijk complex of pijnlijk of extreem moeilijk. Gaandeweg verandert Ed niet alleen de levens van zijn ontvangers, maar ook dat van hemzelf.

De oorspronkelijke taal van het boek is Engels, maar ik las de Nederlandse vertaling en in het begin moest ik nogal wennen aan het crue taalgebruik. Ik denk dat het me minder voor de borst zou stoten in het Engels, gezien dit gevoelsmatig minder hard aan komt dan in je moedertaal. Eenmaal ik me echter hierover had gezet las het boek vrij vlotjes. De spanning over wie nu die boodschappen stuurt wordt goed opgebouwd, maar de conclusie is nogal ontgoochelend. Hoewel het idee van het boek origineel is en een hoge impact zou kunnen hebben, vind ik de uitvoering nogal zwakjes en teleurstellend. Jammer genoeg zindert de boodschap van het boek voor mij niet na.