Eindelijk!

Ugh, ugh, ugh! De tijd loopt echt van me weg. En net nu ik toch een behoorlijk ritme van berichten plaatsen had gevonden. Maar ja, ik heb excuses zat hoor (wanneer eigenlijk niet 😉 ): de verwarmingsperikelen, de drukke afsluitperiode op het werk, kerst die potjandorie al overmorgen is. Iep!

Ongelooflijk dat van kerst. Ik heb niet echt het gevoel zo, van kerst en eindejaar. De sfeer is er niet echt vind ik. Misschien komt het omdat het eigenlijk nog redelijk warm is buiten? Ik weet het niet. In ieder geval voel ik me serieus overvallen door het feit dat het al bijna kerst is. Dus ik ben nog serieus in actie mogen schieten voor mijn pakjes. En dan had ik nog niks van versiering voor mijn huisje! Misschien ook daardoor dat ik de sfeer niet echt voel?
Nu ik heb wel nog een (valse) kerstboom gevonden en ben nog bezig die aan het versieren. Ja, ik weet het, we zijn al de 23sten, maar bon, beter laat dan nooit, niet 😉

En wat met de geplande handwerkcadeautjes? Die zijn jammer genoeg een klein beetje in het water gevallen door de onverwachte werken aan mijn verwarmingsketel. Gelukkig heb ik wel Simba kunnen af werken! Ein.de.lijk! En ik moet zeggen, hij mag er wezen!
De andere plannen, namelijk de poppen geïnspireerd op de Disney prinsessen, zullen voor een andere keer zijn. Het idee heeft al aardig vorm gekregen, maar dan alleen in mijn hoofd. Eerste werk is dat wat in mijn hoofd zit om te zetten naar een prototype. Hopelijk kan ik er na de drukke eindejaarsperiode aan beginnen.

Maar kom, laat me focussen op wat wel is gelukt: Simba!
Voor ik hem toon wil ik toch even terug spoelen naar mijn laatste update. Kwestie van jullie nog langer in spanning te houden 😉 . Ik had toen net zijn ogen gehaakt en bevestigd. Toch een zeer belangrijk aspect van deze amigurumi, wat ik bijzonder geslaagd vond! Nu was het nog een kwestie van alle andere onderdelen te haken en dan alles deftig in mekaar te zetten.
De oren bezorgden me eventjes problemen, maar dan vond ik een eigen manier om de zwarte rand te starten. Daarna ging het vrij vlot. Geen problemen meer met het Chinese patroon. Alleen tijdsgebrek 🙄 .
Eind november had ik dan eindelijk al mijn onderdelen.

Zoals gewoonlijk met een amigurumi heb ik mezelf wat moed moeten inspreken om het beest in elkaar te durven zetten. Ik heb altijd schrik om alles te verpesten. Maar tegen halfweg december had ik hem af! Foto’s nemen met dit duister weer was weer maar eens niet eenvoudig, maar ik denk dat ik hem wel heb kunnen overbrengen.

   
   

En wat vinden jullie? Ik kan niet wachten om hem aan nichtje A te kunnen geven. Ik hoor haar al kraaien, zoals ze bij alle knuffels doet.

Voor jullie er naar vragen: Ja, het vertaalde patroon zal ik hier plaatsen!
Mijn vertaling en vrije interpretaties van het originele patroon staan momenteel nog op honderden briefjes gekriebeld. Ik ben zeker van plan alles mooi uit te typen voor jullie! Gewoon, zoals steeds bij mij, eventjes geduld hebben :p

En hebben jullie kerstcadeautjes gemaakt?

Groetjes,
Charlotte