Tring tring!

Een paar weken geleden ging op de middag de telefoon. Het was vriendin L.

“Ik heb een rare vraag.” zei vriendin L.
“Oké.” antwoordde ik wat fronsend.
“Heb jij nog verlof over?”
“Erm, ja.” reageerde ik wat aarzelend.
“Wel, ge weet wel dat ik normaal naar Istanbul ging in september?”
“Ja.”
“Mjah, dat gaat niet door. Maar ik heb nu wel die verlofdagen ingepland.”
“Ja…”
“En nu vroeg ik mij af…”
“Ja…?!!!”
“Zou je het zien zitten om met mij naar Rome te gaan in de plaats?”

Zou ik het zien zitten? Of ik het zou zien zitten??? Man, wat een vraag! Uiteraard! Dikke JAAAA!

Je moet weten dat ik, zo lang ik mij kan herinneren, volledig in de ban ben van Griekse en Romeinse mythologie. Daaruit volgde ook een interesse voor alles wat met Griekse en Romeinse geschiedenis te maken had. Ik heb zelfs even overwogen om na het middelbaar geschiedenis te gaan studeren.
Toen vriendin L een paar jaar geleden al naar Rome ging was ik ik-weet-nie-hoe jaloers. Ze was zo lyrisch en vol lof over die stad dat ik zo meteen mijn koffers wou pakken. Ze had me daarna al een paar keer gezegd dat ze het absoluut zou zien zitten om nog eens te gaan, moest ik een reisgezel zoeken, maar concreet waren we nog niet geworden. En dan plots, via een telefoontje van een paar minuten was het beklonken. Halfweg september gingen we naar Rome.

En zo komt het dat ik volgende week, compleet onverwacht, een droom zie uitkomen: Rome!!!
Kun je mijn gigantische grijns voelen? 😀

Ciao!