Dezer dagen #19

December staat al popelend voor de deur, maar door mijn goed gevulde november maand, vond ik nooit tijd of goesting om mijn half geschreven dezer dagen voor oktober af te werken en te posten. Normaal zou ik dan eerder geneigd zijn om zo’n bericht gewoon niet af te werken, maar ergens is dat toch ook zonde.

Ik schrijf doorgaans geen standaard terugblik-op-de-afgelopen-maand berichten, maar ga meestal gewoon met een grove borstel door mijn foto’s van de afgelopen paar weken. Nu nam ik in oktober toch wel een aantal toffe foto’s die ik graag een prominenter plaatsje wil geven, dan enkel een verzameling op mijn harde schijf.

Oktober was wat het weer betreft echt een heel mooie maand, wat betekent dat ik ook regelmatig op wandel ging. En hoewel ik ergens ook wat onrust voelde over het feit dat het nog steeds zo warm was, ga ik niet ontkennen dat ik ook heel hard heb genoten van de mooie zonnige dagen.

Natuurlijk geen oktober zonder paddenstoelen en ik ben er toch aardig wat tegen gekomen. Geen kleurrijke vliegenzwammen, maar daarom niet minder mooi of fantastisch.

Paddenstoelen wakkeren ook altijd mijn verbeelding aan. In gedachten zie ik dan steeds van alle soorten kleine wezentjes dartelen en spelen tussen de overvloedige verscheidenheid van paddenstoelen. En blijkbaar ben ik niet de enige die dit ziet. Wat een prachtig houten kunstwerk zo geplaatst tussen de bomen. Niet alleen mooi, maar duidelijk ook functioneel voor een winters slaapplaatsje voor kleine al dan niet fantastische schepseltjes!

Of dan stuit ik op een stel sappig uitziende, oranjeachtige paddenstoelen waar duidelijk van gesmuld is, en ik moet dan denken aan Alice (uit Wonderland) die paddenstoelen at om groter of kleiner te worden. Alleen om dan een boom tegen te komen die eruitziet als een gigantische arm die liefdevol een paar piepkleine fragiel uitziende schimmels omhelst.

Oh, en bij elfenbankjes kan ik niet anders dan denken aan fladderende feetjes die samenkomen voor een theekransje. Ik kwam deze enorme tegen, die geschikt leek voor een ganse dorpsbijeenkomst!

Naar het einde van oktober toe, zat mijn hoofd al wat meer in de Halloweensfeer, waardoor ik iets luguberder zaken zag. Zo vond ik deze groep paddenstoelen er vrij giftig uitzien, alsof ze rechtstreeks ontsproten waren uit een fantasy boek. De andere groep deed mij dan weer denken aan een groep spookjes, wat op zich wel nog schattig was.

Over luguber gesproken, zo haalde ik op een ochtend mijn koffiemok van onder de senseo. Doorgaans zet ik ’s avonds mijn kopje klaar, zodat ik ‘smorgen – duidelijk nog met de slapers in de ogen – enkel maar op de knop moet drukken voor mijn dagelijkse fix aan caffeïne.
Beestje zat waarschijnlijk vast in de kop en werd daarna wreed verbrand/verdronkjen. Zielig. Maar ook een beetje vies, zo ’s morgens vroeg. Ik was vooral ook blij dat hij dreef en ik dit niet ontdekte toen ik al een groot deel van de koffie had binnen gegoten.
Ah ja, en vanaf nu kijk ik ook altijd eerst eens in mijn kopje voor ik op de knop druk, lol.

Als tegengif voor de walgelijke afbeelding hierboven, deel ik snel wat foto’s van mijn allereerste pecan pie.
Deze taart ken ik vooral van de Amerikaanse televisie en boeken. Ik had het nog nooit gegeten en ik hou over het algemeen niet van de traditionele herfstlekkernijen, omdat ze meestal veel kaneel bevatten, waar ik een hekel aan heb. Maar pecan pie is dus zonder kaneel, dus toen ik gratis pecannoten kreeg in de supermarkt, wist ik meteen dat ik eens zo’n taart wou proberen maken.
Ik gebruikte een in de winkel gekochte kruimeldeeg als bodem. De vulling maakte ik op basis van dit recept van Preppy Kitchen, mits een aantal aanpassingen op basis van wat ik al dan niet in huis had. Zo had ik een ei te kort, wat ik verving door een halve banaan. Dark corn syrup had ik ook niet en wou ik niet naar zoeken. Dit verving ik door gewone pannenkoekensiroop. De granulated sugar verving ik dan weer door donkere basterdsuiker.
Soit, het recept was dus eerder een richtlijn dan wet voor mijn pecan pie, maar het resultaat was overheerlijk. Enorm zwaar en zoet, maar overheerlijk. Niet iets dat ik wekelijks wil maken, maar zo eens voor een extra verwennerij zie ik mezelf dat nog wel eens maken.

Oktober is voor mij ook een maand die beelden van gezellige leesavonden oproept. Niet dat gelijk welke andere maand van het jaar dat voor mij niet is, lol, maar oktober precies net iets meer zo. Daarom is oktober ook een gevaarlijke maand voor mijn portemonnee, als het op kopen van boeken aankomt.
Uiteindelijk ben ik wel heel braaf gebleven wat dat betreft, want ik deed slechts één boekige aankoop naast mijn gebruikelijke bookboxes (ik verzwijg hier eventjes dat ik in september nog een abonnement aanging, sssstt)

The Broken Binding is een winkel dat ik al eventjes in het oog hou via social media, maar nog nooit een aankoop bij deed, tot ik dus reclame kreeg voor een actie voor gesigneerde paperback exemplaren van Hannah Whitten’s Wilderwood-duologie.
En wat een leuke manier om boeken te ontvangen ook! Zo verzorgd en precies cadeautjes!

Sinds een paar maanden steun ik ook een aantal van mijn favoriete YouTubers via Patreon. Zo ook natuurlijk Book Roast, de bedenker van de fantastische magical readathon.
Als een bedankje voor mijn lidmaatschap, ontving ik in november deze zelfgemaakte bedankkaart en boekenlegger.

Eind oktober dan ook nog eens een spannend momentje, toen de verkoop van tickets voor de nieuwe Ayreon liveshow van start ging. Zelfs bij het binnengaan van de virtuele wachtrij een fractie van een seconde nadat de verkoop werd opgestart, stonden initieel zo’n 4000 mensen voor me!
Mijn broer en ik hadden allebei geprobeerd tickets voor de zaterdag show te verkrijgen, maar hadden helaas geen succes. Dan toch snel eens proberen of de vrijdag nog zou lukken en BINGO! We konden net nog 2 tickets binnen halen! Amaai, zotjes gewoon hoe populair die is geworden!

Om af te sluiten, een iets smakelijkere Halloween verrassing dan deze die ik een paar weken eerder kreeg 😉
Deze schattige taart maakte ik via een nieuw ontdekte website Half Baked Harvest. Deze chocolade pindakaas repen zijn echt super gemakkelijk om te maken, maar overheerlijk en ook nog eens keicool om te presenteren!

Voilà, dat was in grote lijnen mijn oktober. Zoals gezegd was mijn novembermaand goed gevuld, dus een nieuwe dezer dagen volgt (hopelijk) snel!

Groetjes,
Charlotte