Gelezen in oktober 2024
In oktober organiseerde Becca van Becca and The Books nog eens een ronde van Spookoplathon. Hoewel ik op voorhand achter de schermen heel enthousiast mijn spelletje speelde met bijhorende TBR tot gevolg, verloor ik die in de loop van de maand toch wat uit het oog en las ik meer waar ik op het moment goesting in had.
Uiteindelijk klokte ik oktober af met 5 uitgelezen boeken, goed voor 2113 bladzijden. Het gemiddelde oktober boek komt zo op 423 blz/boek.
Er was ook nog één boek waar ik in begon, maar al vrij snel de brui aan gaf. Zo komt mijn aantal DNF’s voor dit jaar voorlopig op 4 boeken.
Qua beoordelingen was oktober een beetje een gemengde boel. Een paar geweldige boeken, maar ook een paar behoorlijk teleurstellende. Hierdoor komt het gemiddelde boek van oktober op 3,0 sterretjes.
Qua doelgroep zat er niet zo veel variatie in met 1 Young Adult boek en 5 volwassen boeken, inclusief het niet uitgelezen boek.
In leeswijze zat er iets meer variatie in 1 e-boek, 3 audioboeken en 2 fysieke boeken uit mijn persoonlijke boekenkast.
Voor de genres wisselde ik tussen 3 genres, namelijk romantiek (1), mysterie (1) en fantasy (4).
Voor de taal bleef ik weer in het Engels hangen en las ik geen enkel boek in het Nederlands.
Hieronder de lijst van de boeken die ik in oktober las en mijn beoordeling in sterretjes.
Klik op de link om naar de flaptekst en mijn recensie te springen! Zoals steeds, wees bedachtzaam dat zowel flaptekst als recensie eventueel spoilers kunnen bevatten, vooral als het om vervolgdelen in een serie gaat!
- Sutton, K.J. – Straight on ’til Morning (DNF)
- Fry, Stephen – Heroes (Stephen Fry’s Great Mythology #2) 🎧 ★★★★
- Watson, Andrew – Harbinger of Justice (Shadowbinders #1) ★★★★
- Gaiman, Neil – Anansi Boys 🎧 ★★★
- Harrow, Alix E. – Starling House ★
- Johnson, Maureen – Death at Morning House 🎧 ★★★
Sutton, K.J. – Straight on ’til Morning (DNF)
Genre: Romantiek
Wendy Davenport can’t dodge the bank much longer, and her family’s dire circumstances aren’t improving. She knows change is on the horizon. It soon comes in the form of Peter, whose name is whispered in the streets by friends and enemies alike. They call him a wish granter. A miracle worker. A demon.
One of those enemies sees an opportunity. Lady Julie Bainbridge, a wealthy woman who knows the truth about the Davenport household. She presents Wendy with a choice—kill Peter and get paid handsomely for her troubles, or all of London will know about her family’s ruin.
With no other alternative, Wendy journeys to Neverland with the intention of ending Peter’s life. A task that may prove even more difficult as her attraction to him continues to grow.
Will Wendy be able to strike when it matters most, or will the magic of Neverland—and the boy who holds its heart—jeopardize all she holds dear?
Content warning: This novel contains scenes or themes of dubious consent, sex, profanity, queerphobia, sexism, murder, amputation, and an animal death.
DNF na 5 hoofdstukken (80 pagina’s; ±18%)
Vanaf het begin werd ik door dit boek van mijn stuk gebracht.
Het opent op de meest bizarre, smoezelige manier, met een nogal in your face pittige scène zonder enige introductie of opbouw. De manier waarop dit me deed fronsen en ongemakkelijk maakte, had genoeg moeten zijn om het boek weg te leggen, maar de gemiddelde beoordeling hiervan is redelijk goed en ik volg online een paar mensen met een gelijkaardige smaak als ik die behoorlijk positief zijn over dit boek, dus ik gaf het wat meer tijd.
Helaas bleef alles aan dit boek – van het vreemde, onderontwikkelde plot tot het extreem houterige, onsamenhangende schrijven – me storen.
Ik heb me de laatste tijd door te veel boeken geworsteld in de hoop dat ze beter zouden worden, maar eigenlijk gebeurt dit zelden. Een les die ik beter moet onthouden.
Deze DNF ik dus vroeg en daar voel ik mij eigenlijk totaal niet schuldig bij, maar zelfs eerder opgelucht dat deze op de unhaul stapel kan.
🎧 Fry, Stephen – Heroes (Stephen Fry’s Great Mythology #2) ★★★★
Genre: Fantasy/Mythologie
There are Heroes – and then there are Greek Heroes.
Few mere mortals have ever embarked on such bold and heart-stirring adventures, overcome myriad monstrous perils, or outwitted scheming vengeful gods, quite as stylishly and triumphantly as Greek heroes.
In this companion to his bestselling Mythos, Stephen Fry brilliantly retells these dramatic, funny, tragic and timeless tales. Join Jason aboard the Argo as he quests for the Golden Fleece. See Atalanta – who was raised by bears – outrun any man before being tricked with golden apples. Witness wily Oedipus solve the riddle of the Sphinx and discover how Bellerophon captures the winged horse Pegasus to help him slay the monster Chimera.
Filled with white-knuckle chases and battles, impossible puzzles and riddles, acts of base cowardice and real bravery, not to mention murders and selfless sacrifices, Heroes is the story of what we mortals are truly capable of – at our worst and our very best.
Ah, geweldig weer!
Het eerste Stephen Fry mythologie boek – Mythos – las ik met mijn ogen en vond ik al helemaal geweldig. Deze verslond ik via audioboek, voorgelezen door Fry zelf, en dit tilt de hervertellingen naar een nog hoger niveau. Echt topklasse!
Een aanrader voor iedere liefhebber van mythologie of voor iedereen die meer wil leren over de Griekse mythen en sagen!
Watson, Andrew – Harbinger of Justice (Shadowbinders #1) ★★★★
Genre: Fantasy
In the desert city of Yontar, Nya cares for her sick mother. But when Nya is arrested, her mother’s death is all but certain unless Nya joins a secret project that promises her freedom. If she survives.
Rai, a mercenary, has a shadow dark enough for two. In his quest to discover the nature of the creature living in his shadow, Rai collides with old friends and new enemies, stumbling into an ancient mystery that could mean the end of the world as they know it.
All the while, a darkness stirs and rebellion threatens, helmed by a man who promises justice will reign.
Mijn volledige recensie kan je hier lezen.
🎧 Gaiman, Neil – Anansi Boys ★★★
Genre: Fantasy
Fat Charlie Nancy’s normal life ended the moment his father dropped dead on a Florida karaoke stage. Charlie didn’t know his dad was a god. And he never knew he had a brother. Now brother Spider is on his doorstep—about to make Fat Charlie’s life more interesting . . . and a lot more dangerous.
Dit boek staat al jaren op mijn TBR en was één van de boeken die ik dit jaar echt van die lijst wilde. Vanwege het recente nieuws over de auteur, aarzelde ik om er nu aan te beginnen, maar toen ik ontdekte dat het audioboek op Storytel werd ingesproken door Lenny Henry, trok dat me over de streep.
Toen ik hieraan begon, dacht ik om de een of andere reden dat dit een jeugdboek was in de stijl van Coraline. In plaats daarvan was het heel volwassen en meer als American Gods. Als ik dit eerder had geweten, had ik dit zeker eerder gelezen, want ik ben dol op American Gods.
Op zichzelf was dit een geweldig, uitstekend geschreven en opgebouwd verhaal.
Net als American Gods vond ik het geweldig hoe onze wereld samensmolt met de mythologische wereld en hoe goden geïntegreerd zijn in het dagelijks leven.
Het heeft humor, avontuur, mysterie en gevaar. Personages die echt aanvoelen en die je gewoon in je hoofd ziet ontstaan, enorm geholpen door de ongelooflijke stem van Lenny Henry.
Als ik over dit verhaal in het luchtledige nadenk, zou dit waarschijnlijk één van mijn favoriete boeken van het jaar zijn geweest.
Helaas kon ik wat ik leerde over de auteur niet loskoppelen van het verhaal.
Ik vond het erg ongemakkelijk om de passages te lezen waarin de wellustige oude meneer Nancy met jonge vrouwen flirt en hen betast. Het is verteld op een manier die bedoeld is om innemend te zijn, wat misschien vroeger ook zo werd gelezen, maar wat nu een nare smaak in mijn mond achterliet. Dit was helaas het geval telkens er iets seksueels ter sprake kwam of als er een vrouw werd beschreven of als er relatiedynamieken in het spel kwamen. Ik kon het niet helpen dat ik er vieze gevoelens van kreeg, wat echt schadelijk was voor mijn leesplezier.
Uiteindelijk bracht Anansi Boys Neil Gaimans kenmerkende mix van mythe, humor en karakterontwikkeling, en als ik het in een vacuüm had gelezen, zou het hoog op mijn favorietenlijstje hebben komen te staan. Echter, omdat ik me bewust ben van de recente gebeurtenissen rondom de auteur, komen bepaalde karaktergedragingen anders over, wat de ganse leeservaring kleurt en bederft.
Harrow, Alix E. – Starling House ★
Genre: Fantasy
Eden, Kentucky, is just another dying, bad-luck town, known only for the legend of E. Starling, the reclusive nineteenth-century author and illustrator who wrote The Underland–and disappeared. Before she vanished, Starling House appeared. But everyone agrees that it’s best to let the uncanny house―and its last lonely heir, Arthur Starling―go to rot.
Opal knows better than to mess with haunted houses or brooding men, but an unexpected job offer might be a chance to get her brother out of Eden. Too quickly, though, Starling House starts to feel dangerously like something she’s never had: a home.
As sinister forces converge on Starling House, Opal and Arthur are going to have to make a dire to dig up the buried secrets of the past and confront their own fears, or let Eden be taken over by literal nightmares.
If Opal wants a home, she’ll have to fight for it.
Ik was hoopvol toen ik Starling House begon, aangetrokken door de belofte van een boeiend Gothic verhaal, compleet met een spookachtig huis en een donker, sprookjesachtig mysterie. En aanvankelijk leverde het verhaal heel wat intriges en zette het de toon met sfeervolle proza die hintte naar diepere geheimen. Dit momentum ging echter snel verloren toen het verhaal vastliep in overdreven beschrijvend en pretentieus schrijven. Wat begon als prachtig uitgewerkte beschrijvingen voelde al snel overdreven, waardoor het verhaal naar beneden werd gehaald en een plot werd verhuld dat uiteindelijk zwak en slecht ontwikkeld bleek.
Het tempo was ongelijkmatig, wat resulteerde in een traag verhaal dat moeite had om de spanning of mijn betrokkenheid vast te houden. Terwijl het begin van de roman me met veel belofte naar binnen lokte, sleepte het middengedeelte zich voort met buitensporige introspectie en repetitieve uiteenzetting die meer aanvoelde als opvulling dan als cruciaal voor het verhaal. Tegen de tijd dat het hoogtepunt arriveerde, slaagde het er paradoxaal genoeg in om zowel gehaast als overdreven langdradig aan te voelen.
Opal, de hoofdpersoon, was een ander struikelblok voor mij. Hoewel gebrekkige personages een verhaal vaak kunnen versterken, maakte Opals onvolwassenheid, koppigheid en onsympathieke gedrag het moeilijk om voor haar te juichen. Haar betweterige houding, gecombineerd met een onophoudelijke weigering om hulp te accepteren of naar anderen te luisteren, stuurde het plot – dat sowieso al dun aanvoelde – in frustrerende richtingen. Erger nog, er was weinig tot geen karakterontwikkeling aan het einde van het boek. Opals reis voelde stagnerend, zonder bevredigende oplossing of gevoel van transformatie.
De romance-subplot tussen Opal en Arthur was eveneens teleurstellend en leek eerder toegevoegd dan integraal aan het verhaal. Ondanks dat Arthur diende als een secundair POV-personage, bleef hij vlak en onderontwikkeld. Hun dynamiek miste alle chemie en vonk, waardoor het erg moeilijk was om voor hun relatie te juichen of erin te geloven.
De grootste teleurstelling voor mij was echter het titulaire Starling House zelf. Een Gothic verhaal gedijt in een setting die levend en als een eigen personage aanvoelt. Hoewel het huis veelbelovend werd geïntroduceerd, was zijn rol teleurstellend minimaal. Afgezien van het af en toe kraken of de handige geheime doorgang, werd het nooit de onheilspellende, raadselachtige kracht die de titel suggereerde.
De auteur maakte ook een aantal vreemde stilistische keuzes, zoals het gebruik van voetnoten aan het begin van het boek. Aanvankelijk voegden deze voetnoten een intrigerende, zij het eigenaardige, toets toe, maar hun inconsistente aanwezigheid en het gebrek aan uitleg over hun oorsprong of verteller verergerden alleen maar de frustratie rond de onverklaarde elementen van het verhaal.
Een andere twijfelachtige keuze was de manier waarop de belangrijkste fantasie-elementen werden gepresenteerd. Elke keer dat een nieuw aspect van het verhaal naar voren kwam, haalde de auteur de lezers uit het hoofdverhaal om een brief of dagboekfragment te lezen dat de gebeurtenissen uitlegde. Deze aanpak verstoorde de flow, waardoor de verbinding en spanning werden verminderd. En zelfs ondanks deze bleven er nog veel vragen onbeantwoord.
Samenvattend had Starling House de basis voor een meeslepend Gothic verhaal, maar viel het uit elkaar onder het gewicht van zijn eigen ambities. Een veelbelovend begin, een prachtige cover en een intrigerend concept werden uiteindelijk overschaduwd door pretentieus proza, een flauw plot, een onsympathieke hoofdpersoon en onderbenutte elementen die het verhaal geweldig hadden kunnen maken.
🎧 Johnson, Maureen – Death at Morning House ★★★
Genre: YA Mysterie
The fire wasn’t Marlowe Wexler’s fault. Dates should be hot, but not hot enough to warrant literal firefighters. Akilah, the girl Marlowe has been in love with for years, will never go out with her again. No one dates an accidental arsonist.
With her house-sitting career up in flames, it seems the universe owes Marlowe a new summer job, and that’s how she ends up at Morning House, a mansion built on an island in the 1920s and abandoned shortly thereafter. It’s easy enough, giving tours. Low risk of fire. High chance of getting bored talking about stained glass and nut cutlets and Prohibition.
Oh, and the deaths. Did anyone mention the deaths?
Maybe this job isn’t such a gift after all. Morning House has a horrific secret that’s been buried for decades, and now the person who brought her here is missing.
All it takes is one clue to set off a catastrophic chain of events. One small detail, just like a spark, could burn it all down—if someone doesn’t bury Marlowe first.
Omdat ik eerder van Maureen Johnsons Truly Devious-serie heb genoten, was ik enthousiast om dit nieuwe Death at Morning House van haar te lezen.
Hoewel het verhaal een intrigerend uitgangspunt en een gezellige, herfstachtige sfeer had (ondanks dat het zich in de zomer afspeelt), duurde het even voordat het op gang kwam. Ik had wat tijd nodig om aan hoofdpersonage Marlowe en haar zelfspot te wennen, en hoewel ik haar op den duur wel kon appreciëren, voelde ze, net als de rest van de cast, enigszins vergetelijk.
Het echte hoogtepunt was de sfeervolle setting van het eilandhuis en het mysterie van de tijdlijn uit het verleden, die mijn interesse veel meer wekte dan het hedendaagse mysterie. De weerspiegeling van gebeurtenissen uit het verleden en het heden was een subtiele, maar mooi uitgevoerde touch, maar de ontknopingen waren te snel en misten verrassingen. Over het geheel genomen was dit plezant, luchtig leesvoer, wat ietwat plat viel zonder noemenswaardige wendingen. Het diende meer als een vluchtige smaakreiniger dan als een gedenkwaardig verhaal.
