Dat ik veel naar BookTube kijk zal wel geen geheim zijn. Ik kijk graag video’s waarin mensen over boeken praten, of het nu gaat om lijstjes of aanraders of recensies. Ik vind het gewoon fijn om mensen even enthousiast te zien over boeken. Eén van die mensen is Andrew Watson, wiens kanaal ik al een tijdje volg en waarbij ik ook lid ben van zijn Discord en Patreon.
Vorig jaar publiceerde hij ook zijn eigen boek en hoewel die meteen op de TBR ging, duurde het even voor ik erin begon. Een combinatie van teveel boeken op die TBR en toch wel enige terughoudendheid uit schrik het boek niet goed te gaan vinden. Een paar weken geleden besloot ik dat het toch eens tijd werd het boek effectief te lezen, ondanks de schrik, die gelukkig compleet ongegrond bleek te zijn!

Andrew Watson – Harbinger of Justice (Shadowbinders #1) ★★★★

Genre: Fantasy

Upon the black sands and beneath the ever-watching eyes, a tale of shadow magic and ancient mysteries unfold in this new dark epic fantasy series.

In the desert city of Yontar, Nya cares for her sick mother. But when Nya is arrested, her mother’s death is all but certain unless Nya joins a secret project that promises her freedom. If she survives.

Rai, a mercenary, has a shadow dark enough for two. In his quest to discover the nature of the creature living in his shadow, Rai collides with old friends and new enemies, stumbling into an ancient mystery that could mean the end of the world as they know it.

All the while, a darkness stirs and rebellion threatens, helmed by a man who promises justice will reign.

Ik begon Harbinger of Justice tijdens mijn ochtendlijke treinreis naar het werk, met het idee om een paar hoofdstukken te lezen en daarna een dutje te doen — maar ik kon het boek gewoon niet neerleggen. Vanaf het proloog trok Andrew Watson me een zorgvuldig uitgewerkte wereld binnen vol oude mysteries, dreigende godheden en verloren kennis. De twee uur durende treinrit vloog voorbij alsof het slechts enkele minuten duurde.

“In the unrelenting places of the world, stillness was an undervalued commodity.”

Watson start met een meeslepend proloog, dat meteen de nieuwsgierigheid prikkelt en een sfeer vol mysterie neerzet. Zijn wereldbouw steelt hier echt de show: geïnspireerd door het oude Egypte wemelt het verhaal van angstaanjagende wezens, oude folklore en goddelijke figuren die als een dreigende aanwezigheid boven elk hoofdstuk hangen. Deze donkere, mythische achtergrond riep bij mij dezelfde spanning en avontuur op als in klassieke films zoals The Mummy en Indiana Jones.

Door het gebruik van meerdere perspectieven geeft Watson diepgang aan zowel hoofd- als bijpersonages. De snelle plotontwikkeling gaat niet ten koste van de karakterontwikkeling; we worden in het verhaal van elk personage getrokken en hun verhaallijnen worden op bevredigende wijze met elkaar verweven.

“I’m pretty sure sleeping with two eyes open is called being dead, Fax said helpfully.”

Een van de hoofdpersonages, Rai, is een getroebleerde huurling met een complex moreel kompas. Hij wordt gekweld door donkere gebeurtenissen uit zijn verleden, maar zoekt vastberaden naar antwoorden voor zijn huidige toestand. Hoewel hij bereid is alles te doen wat nodig is, maken zijn onderliggende schuldgevoelens en persoonlijke code hem zowel gevaarlijk als verrassend innemend. Zijn chemie met Fax, een sarcastisch en opgewekt personage, geeft het verhaal een “grumpy-sunshine”-dynamiek die doet denken aan Warbreaker van Brandon Sanderson en voorziet de intense, duistere verhaallijn van een broodnodige humoristische noot.

“I don’t want to hear that it wasn’t my fault. I don’t want to hear that I can move on, because I can’t.”

Nya, een ander belangrijk personage, voegt een hartverscheurende emotionele laag toe aan het verhaal. Ze worstelt met de gevolgen van een wrede opvoeding die haar opscheepte met een diepgeworteld schuldgevoel en een laag zelfbeeld. Haar gevoel van eigenwaarde is zo beschadigd dat ze moeite heeft het van zich af te schudden, zelfs wanneer Kit, een andere straatrat, haar wijst op het onrecht van deze gevoelens, of wanneer haar woestijnvos Dust bij haar blijft zelfs als er geen eten is.

Deze personages, ieder getekend door hun innerlijke en uiterlijke strijd, brengen warmte en authenticiteit in het verhaal. Wanneer hun verhalen samen komen, vormen ze een fragiele maar boeiende gevonden familie, verenigd door veerkracht en een gedeelde drang om de mysteries die hen omringen te ontrafelen.

“We have seen the Ever Growing Tree, we have waded through the snow in the Trosan Empire, and now we have battled bandits on the black sands of Tarris. Sometimes the best memories are the ones that terrify you in the moment.”

Met een balans tussen horror, mysterie, avontuur en humor houden de korte hoofdstukken het tempo hoog en de spanning vast. Sommige scènes, zoals een angstaanjagende ontmoeting in een grot met verpletterende armen, roepen een bijna tastbare gruwel op, terwijl de diverse culturen, wezens en landschappen het verhaal een uitgestrekt en authentiek gevoel geven dat suggereert dat we nog maar aan de oppervlakte van Watsons wereld zijn beginnen te krabben.

Hoewel Harbinger of Justice als debuut opmerkelijk is, zijn er af en toe tekenen van Watsons relatieve onervarenheid te bespeuren.
De vertelling leunt soms op expositie, vooral bij het beschrijven van onbekende dieren of culturen, en een paar flashbacks voelen wat misplaatst en abrupt aan, alsof ze snel een achtergrondverhaal van een personage willen invullen. Ook het einde voelde enigszins gehaast, waarbij het iets te snel werd afgerond in vergelijking met de opbouw. In combinatie met het dreigende epiloog, dat hint naar duistere uitdagingen in het verschiet, liet dit me een beetje hongerig achter. Toch deden deze kleine punten weinig af aan mijn algehele leesplezier.

“You love each other and that’s what is important. Life tends to tear away those you love when you aren’t looking. Don’t make it easier by stepping back. Grab hold of your loved ones and make sure you keep a firm grip. That is how you show strength.”

Kortom, Harbinger of Justice is een indrukkenwekkend debuut dat me wist te boeien met zijn meeslepende wereld, gedenkwaardige personages en een mysterieus, spannend plot – en ik kan niet wachten op het vervolg.